[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➋.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၂၀၅ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၂၀၅
[ရွင့္သားက ဒီမွာကန္ၿပီး ဒုကၡေပးေနတယ္ - ၂]

ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ နာက်င္မႈကိုသည္းခံအားတင္းကာ ကားေပၚေရာက္ေတာ့မွ ထိုင္ခံုမွာမွီရင္း မ်က္ဝန္းေတြကို အတန္ၾကာေမွးစက္မိသည္။ နည္းနည္းသက္သာလာတဲ့အခ်ိန္မွသာ မ်က္ဝန္းေတြျပန္ဖြင့္လိုက္၏။ ခ်င္းစုယြဲ႕ဟာ ရွန္ဝမ္းယန္႔ေျပာခဲ့တဲ့ကိစၥကိုပင္ ေမ့သြားကာ ပိုအေရးႀကီးသည့္ကိစၥတစ္ခုက ေခါင္းထဲေရာက္လာသည္။

ငါ့ရဲ႕ဓမၼတာက လဝက္ေက်ာ္ ေနာက္က်ေနၿပီမလား?

ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ ကိုယ့္နဖူးကိုယ္သာ ျပန္ရိုက္မိေတာ့သည္။ ကိုယ့္ဓမၼတာကိုယ္ပင္ ေမ့ေလ်ာ့ရသည္အထိ အလုပ္ရႈပ္ေနခဲ့ရတာပါလား ... ႏွစ္သစ္ကူးကာလအတြင္း အခ်ိန္ပိုအလုပ္လုပ္ခဲ့ရသမၽွ အခုမွပဲ ပင္ပန္းရေကာင္းမွန္းသိေတာ့သည္။

ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အက်ႌေတာင္မလဲႏိုင္ေတာ့ပဲ ခ်က္ခ်င္း အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။

ခ်န္းစီႏ်န္ျပန္ေရာက္လာတဲ့အခါ အိမ္မွာမီးေတြမွိတ္ထားေပမယ့္ ခ်င္းစုယြဲ႕ရဲ႕ဖိနပ္နဲ႔အိတ္ေတြကို ျမင္ေတြ႕ရေတာ့ သူက အိပ္ခန္းထဲသို႔ပဲ တန္းတန္းမတ္မတ္ ဝင္သြားလိုက္သည္။

မီးေရာင္လင္းလာေတာ့ သူတို႔အိပ္ရာႀကီးအလယ္၌ ေခြေခြေလးလွဲအိပ္ေနသူကို ေတြ႕လိုက္ရေပသည္။ ခ်န္းစီႏ်န္က သူမနဖူးကို စမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဖ်ားရွိမေန။

သူ မီးဖြင့္လိုက္ကတည္းက ခ်င္းစုယြဲ႕ကႏိုးလာၿပီျဖစ္သည္။ သူမက အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ မ်က္လံုးေတြကို လက္ျဖင့္ကာလိုက္ေပမယ့္ ဘာမွေတာ့မေျပာေခ်။

ခ်န္းစီႏ်န္က ခ်က္ခ်င္းပဲ ပံုမွန္မဟုတ္တာကို သတိျပဳမိသြားကာ ခ်င္းစုယြဲ႕ကို ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာ ေပြ႕ဖက္လိုက္ရင္း ေမး၏။
"ဒီေန႔ အလုပ္မွာ တစ္ခုခုျဖစ္ခဲ့လို႔လား?"

သူမက ပ်င္းတိပ်င္းရြဲျဖင့္ သူ႔ရင္ဘတ္အား မ်က္ႏွာျဖင့္တိုးေဝွ႕ေနသည္။
"မျဖစ္ပါဘူး ... အလုပ္လုပ္ရတာ ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ပဲ ... ဒီတိုင္း နည္းနည္းပင္ပန္းလို႔"