[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➋.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၂၈၄ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၂၈၄
မိန္းမတစ္​ေယာက္ကို​ေတာင္ မ​ေျဖရွင္းႏိုင္ဘူး - ၃

​​ေနာက္စကားႏွစ္ခြန္းက ထိ​ေရာက္သည္။

သူမရဲ႕ စိတ္ကုန္​ေနတဲ့အမူအယာကိုျမင္​ေတာ့ ခ်င္းကြမ္းခ်န္က ႏွစ္ႀကိမ္စဥ္းစားၿပီး​ေနာက္ ဖယ္​ေပးလိုက္တာ ပို​ေကာင္းသည္ဟု ​ေတြးလိုက္သည္။

ရက္အနည္းငယ္အၾကာမွာ ခ်င္းစုယြဲ႕က ​ေဆး႐ုံဆင္းရ​ၿပီျဖစ္သည္။ ​ဒါ႐ိုက္တာခ်ဳပ္ကို​ယ္တိုင္ လိုက္ႏႈတ္ဆက္ကာ ဆုဟယ္ကိုလည္း လိုက္ခိုင္း၏။

ဆုဟယ္အတြက္​​ေတာ့ ခ်င္းစုယြဲ႕က အပင္ပန္းရဆုံး​ေသာလူနာျဖစ္သည္။ ​​ေရာဂါရာဇဝင္ကိုလည္းမသိရ၊ ​ဘယ္လိုေရွ႕ဆက္ကုမရလဲမသိရ​ေပမယ့္ ခ်င္းစုယြဲ႕က​ေတာ့ အံ့အားသင့္ဖြယ္ ႏိုးထလာခဲ့​ေခ်၏။

အ​ေၾကာင္းမသိတဲ့ ​ေဆး႐ုံကလူ​ေတြက​ေတာ့ ဆုဟယ္ရဲ႕​ေဆးပညာကို အထင္ႀကီး​ေလးစားၾကသည္။

ထိုအခ်ိန္က သူမက လက္ပိုက္ကာ မ်က္ဆန္လည္ျပလိုက္သည္။
"ဘာအထင္ႀကီး​ေလာက္စရာ ​ေဆးပညာလဲ"
အဲ့​ေဆးပညာႀကီးကို ထုတ္​ေတာင္မျပလိုက္ရဘူးဟဲ့။

ဆုဟယ္က ထိုကိစၥ​ေၾကာင့္ ရက္အနည္းငယ္ စိတ္ဓါတ္က်​ေနခဲ့သည္။ ​ေန႔တိုင္း ကိုယ့္ပညာကိုယ္ သံသယျဖစ္​ေနကာ စာပို​ေလ့လာဖို႔ အစီအစဥ္ခ်လိုက္သည္။

ခ်င္းစုယြဲ႕ ​ေဆး႐ုံဆင္းတဲ့ညမွာ ဆုဟယ္ကို ပါတီဖိတ္ခဲ့သည္။ ​ေန႔လည္ပိုင္းတုန္းက​ေတာ့ ခြဲစိတ္မႈၿပီးတာနဲ႔ ညဘက္အခ်ိန္ပိုမရွိသျဖင့္ ထိုပါတီကို သြားဖို႔စီစဥ္ထားသည္မွာ ခြဲခန္းထဲကထြက္​ေတာ့ စၾကၤန္​၌ရပ္​ေစာင့္​ေနသည့္ ခ်င္းကြမ္းခ်န္ကို ​ေတြ႕လိုက္ရခ်ိန္ထိပဲျဖစ္သည္။

"ကိုယ္မင္းကို​ေစာင့္​ေနတာ နာရီဝက္ရွိၿပီ ... မင္းၿပီးၿပီလား"

ဒီစိတ္မရွည္တဲ့ ​ေလသံႀကီးက..

ပင္ပန္း​​ေနတဲ့ ဆုဟယ္ကလည္း စိတ္ပ်က္တဲ့​​ေလသံႏွင့္ ျပန္​ေျပာလိုက္သည္။
"ဒုကၡ​ေပးရလို႔ အားနာပါတယ္​ေနာ္ ... မၿပီး​ေသးဘူး"

"ဘယ္​ေလာက္ၾကာမွာလဲ"

"မသိဘူး"
ဆုဟယ္က ​ေဒါသ​ေတြကို ၿမိဳခ်လိုက္သည္။ ​ေန႔လည္က ခြဲစိတ္မႈက ​ေတာ္​​ေတာ္ေလးခက္ကာ အ​ေတြ႕အႀကဳံမရွိတဲ့ သူနာျပဳ​အခ်ိဳ႕ကလည္း စိတ္အ​​ေႏွာင့္အယွက္​ေပး​​ေသးသည္။ ကံ​ေကာင္းစြာနဲ႔ လူနာကို အခ်ိန္မွီကယ္တင္ႏိုင္ကာ အခု​ေတာ့ အဆင္​ေျပသြားၿပီျဖစ္သည္။