Mardin gelini

1.bölüm

Hayat işte hiç beklemediğin ümidi kestiğin zaman da sana beklenmedik sürprizler yapar ve ne olduğunu şaşırırsın.

Peki benim için ne zaman gelecekti bu sürpriz ? Henüz bunun cevabını bilmiyordum. Ama eminim bir gün benim de sürprizim ya da mucizem beni bulacaktı.

Gökyüzünün maviliğine karışmak ister gibi atımı sürüyordum. Kendimi özgür hissediyordum. Bu duyguyu hissetmeyeli çok uzun zaman olmuştu.

Benim yerime geldiğimde beyazı ağaca bağlamıştım. "Benim güzel kızım aferin sana," diyerek atımı okşamaya başladım. Atıma buse koyduktan sonra uçurumun kenarına geçip ellerimi semaya açtım. Kaç saat orda durdum hatırlamıyorum.

Saat hassiktir saati unuttum. "Beyaz dedem beni öldürecek bu sefer koş kızım 4 nala koş da beni yetiştir şu uğursuz konağa."

Hızlıca kendimi atın üstüne attım. Kendimden geçercesine hızla sürmüştüm atı. Konağa geldiğimde Dedemin sesi yeri göğü inletiyordu.

"Nerede bu namussuz hangi adamın koynunda sabahladı geceyi Allah bilir. Bu sefer öldüreceğim Berzan kızın falan dinlemeyeceğim onu konağa gömeceğim." Dedem her zamanki gibi benden nefret ettiğini belli ediyordu.
Bu sefer beni kesin öldürecek inşallah Beyaza bir şey yapmaz. "Ağam atı da yok, götürmüş Benan Hanım." Kahyalardan birinin söyledikleri ile bu sefer beni kimse dedemin elinden alamayacaktı.

Saklanmak bir yere kadar diyerek konağa girdim. "Seni sürtük neredeydin bu saatte kadar ?" Dedemin kolumdan tutup beni savurması ile dengemi kaybedip yerin dibini boyladım.

Acıdan yüzüm buruşmuştu. "Baba kızıma dokunma bir açıklaması vardır illaki. Noldu prensesim neden evden kaçtın ?" Babamın yumuşak sesi ile ona döndüm. Ben bir şey yapmadım sadece Beyaz ile hava almak istedim o kadar. Bu saatte dışarı çıkmamın sebebi ise dedemin atıma binecek olduğumda olay yaratması. Bende atımı kaçırdım erkenden gelecektim saate dikkat etmedim."

Söylediklerim ile babam bana elini uzatıp yerden kaldırdı. "Gördün mü baba Benanımın bir suçu yok boş yere kızımın canını yaktın." Babamın söyledikleri ile dedem "Sen bunu tanımaz mısın Berzan bu yine atını alıp kaçacak."

"Evet dede izin vermediğiniz sürece beni özgürlüğümden alıkoyduğunuz süre boyunca hep kaçacağım" söylediklerim ile dedemin yüzüme indirdiği tokat aynı hız da gelişmişti.

"Bu kız benim katilim olacak Berzan ya kızına sahip çık ya da getir kafasına sıkayım," dedem hem konuşuyor hem merdivenlere yürüyordu.

Annem dedemin ortadan kaybolması ile dudağımın kenarındaki küçük yaraya değdirdi elini. "Benim güzel kızım niye dikleniyorsun niye asi davranıyorsun ? Sonra senin canın yanıyor," dedi. Amcamın eşi Gülhandan yengem "Ben bunu bilirim hiç benim Dilanım gibi namuslu değildir," demesi ile kafam attı. Hadi oradan be senin kızın nerede o zaman bu saatte başlatma şimdi Gülhandan Yenge. Gösteri de bitti hadi yerine dedikodu kazanına yeni konu girdi koş," demem ile annemin her zamanki cümleleri olan "O senin büyüğün bırak kendi ayıbı sen bir şey deme ninni kızım."

"Anne bırak hele ya bilerek üstüme oynuyorlar birinin ağzından tek kelime çıkmıyor dertleri dedemin beni konağın orta yerine gömmesi. Bir tek ben mi yokum evde Baran abim nerde Dilan nerde Berfin nerde ? Evde değiller bir tek beni görüyor işte," dedim. Annemin gözünden yaş aktı. "Benim canım yanmaz annem ağlama sen. Kızın çok güçlü dedem benle yaşıt olsa yere sererdim ama büyük işte," diyip dudaklarımı büzdüm. Annemin kahkaha atması ile neşem yerine gelmişti.

-"Benim ikiz harbiden nerede anne ?"

-"Bilmiyorum annem Dilan ile çıktılar dün gece ama daha gelmediler."