Mardin gelini

30. bölüm

Gözlerimi açtığımda Azat Ağa uyuyordu. Çok yorgun görünüyordu zaten. Acaba hiç mi uyumamıştı ben gititğimden beri. Halbuki uyumayı çok severdi o.

Başımı Azat'ın göğsünden kaldırıp cama doğru çevirdim. Herkes camda bekliyordu zaten, uyandığımı görünce içeriye girdiler. Azat Ağa da çıkan sesten uyanmıştı.

Elleri ile gözlerini ovup yataktan kalktı. Annemi görmem ile Azat'a baktım. Yine kavga çıksın istemiyordum çünkü. Azat Ağa gülümsedi. Hemen anneme kucağımı açtım o kadar özlemiştim ki annemi.

Annem, delicesine koklayıp sarıldı. "Ben sana ölürüm annem sen hep mutlu ol ninni kızım benim." Gözümden yaşların akmasına engel olamıyordum. Sesini duymak, kokusunu içime çekmek o kadar... Ne diyeceğimi bilemiyorum az çok anlamışsınızdır hislerimi.

Azat Ağa beni ailem ile odada yalnız bırakıp çıktı. Ya da annesini özlemişti bilemiyorum ama anladığımız kadarı ile annesine aşık büyümüş bir adamdı.

Ev halkı ile yaklaşık 45 dakika kadar doya doya vakit geçirdik. Konakta neler yaptığımı, kimlerin bana karşı iyi olduğunu her şeyden bahsettim.

"Çok kötü oldu kızım, seni öyle görünce günlerdir uyumuyor en sonunda babası bayılttırdı hemşirelere uyuyakaldı." Annemin dediği ile şok geçirdim. Benim için mi bu hâle gelmişti ?

"Evet Beya çok ağladı. Hatta babaannemin dizinde bile ağladı. Galiba onu çok sevdi." Harun'un dediği ile daha büyük bir şok yaşadım. Gerçek miydi bunlar ?

Kapının çalınması ile o tarafa çevirdim kafamı Şahmaran ailesi gelmişti bu sefer.

"Kızım iyisin değil ?" Mervan babaya başımı salladım. Sultan anne yanıma geldi ve sıkıca sarıldı. Ne olmuştu buna böyle ? Bana karşı niye iyi olmaya başladı bu ?

"Kızım çok korktuk başına bir şey gelecek diye." Gülümsedim ve başımı salladım. Duran ve Hazar'a da sıkıca sarıldım. Galiba herkes değerimi bilmişti.

Kenarda bekleyen Zeynep fırsat bulunca koşarak yanıma gelmişti. Gerçekten bana kardeş gibi olmuştu. Yüzüne baktığımda benim için çok ağladığı belli idi.

"Kurşun öldürmedi de sen sarılarak beni boğabilirsin Zeyno." Zeynep dediğim ile hemen çekildi ve kocasının yanına gitti. Bu tatlı hâli gerçekten tebessüm etmeme sebep olmuştu.

"BENANKUŞU." Hastane koridorunda birinin anırması ile bunun kesinlikle Awşin olduğunu anladım. Odaya girince de kanıtlanmış bulundu.

Üstüme atladığında canım fazlası ile acımıştı belli etmemeye çalışsam da Azat Ağa durumu almış olacak ki Awşini üstümden çekti.

Awşin ne olduğunu anlayıp özür diledi. Bana sıkıca sarıldı ve herkes ile doya doya özlem geçirdim.

~~~

Akşam olduğunda Boran abim, Baran abim, babam vardı. Şahmaran ailesinin ise tamamı burada idi.

"Bacım ben işlemleri hallediyorum, yarın geçeriz Kahramanoğlu konağına tamam mı ?" Boran abime şaşkınlık ile baktım. Gidemezdim ki ben gidersem Baran abim ölürdü.

Azat Ağa bir kahkaha attı ve "Alabiliyorsanız alsanıza lan aşırı merak ettim nasıl alacaksın karımı benden ?" Karım kısmına bilerek baskı yapmıştı.

"Görürsün Azat Ağa nasıl alıyorum bacımı senden."

"Tamam al bacını, ver Baran'ı mermi manyağı yapayım ne dersin ?" Boran abimin gözünde hissettiğim çaresizlik ile konuşma gereğinde bulundum.