2.bölüm

13.2K 369 35
                                    

Mutfaktan aldığım dolma tabağı ile masaya doğru ilerlediğim sırada bir adam geldi "Berzan ağam, Harun ağam," demişti gelen adam ağzında bir şey geveliyordu. "Buyur Sülo noldu ?" Dedemin söz hakkını Sülo denilen adama vermesi ile adam söze girdi. "Baran ağa" dedi ve sustu.

Babamın "Ne oldu oğluma" diye bağırması ile adam yine söze girdi. "Şahmaranların kızını kaçırmış ağam. Azat Şahmaran öldüreceğim ikisini diye bas bas bağırıyor ikisini arıyor her yerde." Sülo denilen adamın dedikleri ile annemin oğlum diye feryat etmesi bir olmuştu. Elimdeki dolma tabağının düşmesi ile anneme doğru koştum. Babamın ne dersin sen diye Sülo denilen adamın boynuna yapışması, ablamın bayılacak gibi olması, abimin ben bulacağım diyip konaktaki tüm adamları toplayıp gitmesi bir olmuştu. Amcam "Kurulu toplayacağım yarın için. Derman kalan adamları topla haber uçur Baran'ı bulsunlar," diye bağırması ile konakta kadınlar olarak kalmıştık. Herkes gitmişti. Ne olacaktı şimdi Baran abim ölecek miydi ?

                               
                                 ***

Sabahtan beri gözlerime bir gram uyku girmemişti. Bir tek ben böyle değildim kimsenin gözüne uyku girmemişti.

Ayşin karşıdan koşarak geliyordu. Bende ona doğru koşmaya başladım. Artık gözyaşlarımı tutamıyordum. Ayşin'e sarılınca daha çok ağlamaya başladım. "Ayşin benim canım çok yanıyor. Abime bir şey olursa ben ne yaparım ?" Ayşin'in elleri gözyaşlarımı silmek için yüzüme doğru ilerledi. "Sakin ol hiçbir şey olmayacak Baran Abime," beni sakinleştirmek için söylediği çok belli oluyordu.

Konağın kapısının açılması ile evin erkekleri görünmüştü. Babam çökmüştü. Annem babama koşarak feryat etti "Baranım iyi mi ?" Annemin ağzından çıkan hıçkırık ile darmadağın olmuştum. Babam "Berdele karar kıldı aşiret," diyince annem yere çöküp ağlamaya başladı.

Ne olacaktı şimdi ? Bilmiyordum. Sadece abim yaşasın ve bana sarılıp cankahvem demesini istiyordum. "Peki abim nerede baba ?" Dediğimde babam elini kapıdan dışarı çıkardı. Kapıdan önce abim sonra elini tuttuğu kadın içeri girmişti. Abimin, aşık olduğu aşkından gözünün döndüğü Şahmaran kızı abim ile konaktan içeri girmişti.

Annem oğlum diye abime koştuğunda gözümden yaşlar firar etti. Herkes abime sarıldığında sıra bana gelmişti. "Cankahvem" diyince dayanamayıp abimin kucağına atladım. "Sana bir şey olacak diye çok korktum iyisiniz dimi ?" İkisi de iyi görünüyordu. "İyiyiz bir şeyimiz yok," dedi abim. Gelin hanım herkesin elini öpmüştü. Çok utanıyordu bu çok bariz belliydi.

Dilan'ın daha fazla heyecandan dayanamadığı sesi ile "Ne yani şimdi Şahmaran konağına birimiz gelin mi gidecek ?" Demesi ile herkes Dilan'a bakmıştı. Koyun can derdinde kasap et derdinde dedikleri bu olsa gerekti.
Gülhandan Hanım'ın ve kızının kikirdemesi ile kendimi tutamadım. "Lan benim abimin hayatı tehlikede. Siz Şahmaran için mi heyecanlısınız ?" Diyerek yengem ve Dilan'ın üstüne yürüdüm. "Tamam dur kızım Allah onları nasıl biliyorsa öyle yapsın bırak," annemin dedikleri ile kendimi zor tutup yanlarından uzaklaştım.

Derman abim söze girdi. "Ne olacak şimdi hangi Şahmaran ile hangi kızımız evlenecek ?" Amcam söze girdi. "Azat Şahmaran ile Azat Ağa'nın ailesinin ve istediği Kahramanoğlu kızı ile evlenecek," dedi. Ne demekti şimdi bu bizden kimse evlenmek istemezdi ki Azat Şahmaran ile.

Dedem söze girdi "Şimdi Dilan, Berfin ve Benan hanginiz ister Azat Şahmaran'ı ?" Berfin ve Dilan bir adım öne çıkınca şaşkınlık ile onlara baktım. Lan abimizi öldürmek isteyen adamın karısı olmak istiyorlardı.

"Birazdan aşiret büyükleri ve Şahmaran ailesi gelecek hazırlıkları başlatın karar kılınacak," dedemin dedikleri ile konakta herkes işinin başına geçmişti.

Mardin gelini Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin