It's Time / LS

🍪63🍪

Nalaka ölmedim wpxpğwf

Kontrol etmeden atılan bölüme sela okur*

🍪

"N-ne yani-"

Harry gerçekten de Edward mı! Ben, tahminlerimde haklı mıymışım? Nasıl...anlamadım ki!!

Resmen onun konuşma şeklini ya da hareketlerini ayırt edemeyecek kadar kötü bir arkadaş aynı zamanda berbat bir platoniğim!

Ağlanacak bir halim var!

Harry sessizce beni izlemeyi sürdürürken tatlı tatlı gülmeye başladı.

Yoksa gülünecek halde miyim? Sandalyemi hafifçe geriye doğru ittirdim. Kapı hemen arkamdaydı, kaçsam çok mu salak olurum?

Sesle Harry'nin dikkatini dağıtmış olmalıyım ki gülmeye ara verip hızlıca masadaki ellerimi tuttu. Bu, bu benim sırtımı sertçe sandalyeye yaslamama sebep olmuştu ve nefesimi tutmama. Gözlerimi irice açtım. Ellerimden ne istiyor! Kalp krizi geçireceğim sayesinde! Sıkıca tutuyordu beni, gözlerim yüzünden masadaki ellerimize kaydı.

"Ben de en az senin kadar şaşırmıştım Willyciğim, ama sakin ol ve sakın kaçma tamam mı?"

Başımı bilinçsizce salladım, ne dediğini tam anlamadım ve yorumlayamıyorum, sadece elleri çok yumuşacık ve ben onun bu dokunuşu altında eriyorum.

Masaya neredeyse attığım telefondan adına baktım tekrar, gerçekten de oydu. Tuttuğum nefesi yavaşça verdim.

Sandalyesini masaya doğru itti biraz, ona bakmadım, sadece öne doğru eğilir gibi olduğunda yeşillerine döndüm. Kocaman gülümsüyordu, gamzeleri ortaya çıkmıştı ve kıvırcıkları parlıyordu, ağzım bir karış açıldı. O masaya neden eğiliyor ki şimdi - lanet olsun kıpkırmızı oluyorum.

"Şey, masa çok büyükmüş."  dedi şirin şirin. Beni- öpecek miydi y-yani az önce...

Halen gülümserken ellerini benimkilerden çekip masanın iki yanına sabitlediğinde gözlerimi kırpmadan onu izledim, yüzümdeki renk matlığını koruyor ve dudaklarımdaki aralık yerinde sayıyordu. Başım döndü. Gülümsemesi gözlerimi kamaştırıyor!

Masayı tuttuğu gibi yana itene kadar ona gerçekten de öylece baktım, ellerim masada, sırtım sandalyede, ayaklarım sandalyenin altındaki ahşap destekte ve gözlerim yüzündeydi. Sonra ise korkuyla irkildim. Masayı, oldukça sert savurmuştu çünkü ve benim sandalyemi de fazlasıyla ani çekmişti. Bacaklarımız resmen birbirine değiyor şuan...

NEDEN YAPTI BUNU! NOLUYOR!

Telaşla arkama baktım, kapıya doğru ve şu kadına, kadın yoktu ve kapıdaki açık tabelası içeri bakıyordu, kapı açıktır değil mi? Kaçabilir miyim!

Ayağa kalkmaya çalıştım. Buradan eve ışık hızında gidebilirdim. Ama Harry hemen kollarımı tutup beni zorla oturttu. Yüzüm kıpkırmızıydı ve konuşamıyordum. Eve gitmek istiyorum lütfen! Ya da, ya da annemin yanına! Yoksa ağlayacağım veya bayılacağım!

"William, kaçma dedim! Sen beni duyuyor musun?"

Bilinçsizce başımı salladım yine, kafamı arkadaki kapıya çevirip duruyordum. Tanrım, susadım, boğazım ağrıyor, elim ayağım titriyor, başım da dönüyor, sanırım tansiyonum düştü ve cidden baygınlık geçirmeme minicik kaldı.

Tam yine arkama bakarken yanaklarıma yaslanan avuçlar kafamı önüme çeviriverdi, gözlerimi kırpıştırdım, dudaklarım büzülmüştü ve Harry hafif çatık kaşlarla bana bakıyorken suçlu bakışları atmak zorunda kalmıştım.

"Kaçmak yok."

Gözlerimi kırpıştırdım. Çok mu yakınız? Güzelliği hızla ateşimi çıkartıyor.

"Sen beni seviyorsun-"

Bakışlarımı kaçırdım.

"Ben de seni seviyorum."

Şaşkınlıkla tekrar ona baktım. Bunu duymak çok, çok heyecan verici.

"Yani, biz ikimiz-"

Alınlarımızı birleştirdi. Hiç rahat değildik ama bu yaptığını ısrarla sürdüreceği belliydi.

"Aşığız!"

Dudaklarımı yapabildiğim kadar araladım şaşkınlıkla. Kendisi de pembeleşen yüzüyle bana kararlı bakışlar atıyordu.

"Büyüyünce de evleneceğiz!"

Bir kat daha şaşırdım, evlenmek mi!! Biz mi?? Nasıl!? BUNU HAYAL BİLE ETMEDİM BEN!

"SANA BİR SÜRÜ KURABİYE YAPACAĞIM!"

Ve gözlerini sıkıca yumup bağırdıktan sonra beni ciddi ciddi hastanelik edecek o şeyi yaptı, öptü.

ÖPTÜ! BENİ!

Neye uğradığımı şaşırdım, hemen yüzümdeki ellerine sarıldım. Nefesim hiç bu kadar kesilmemişti, daha önce hiç bu kadar hızlanmamıştı kalbim,  bacaklarımı sallamak istedim. Sadece, bir öpücük için böyle tepki vermem komik mi?

Ne yapacağım ki? Ne yapmam gerekiyor şuan? Dudakları çok sıcak ve ben dayanamıyor gibiyim. Kadın bizi görmüş müdür? Ya birden içeriye babam girerse? Birisi bizi görüp olay çıkartırsa-

Nefessiz kaldım ve soluk almak istedim ama tuttuğum bileklerinden onu hafifçe itmeye çalıştığımda geri çekilmeme izin vermemişti. Zaten pek enerjili olduğum da söylenemez. Göz kapaklarım titredi. Dudaklarını araladığını hissetmiştim, her yana sıcacık kokular saçıyorken ateşten dudakları serince meyve tadı veriyordu. Bu istemsizce bana kendimi sorgulattı. Umarım onunkiler kadar güzeldir benim dudaklarım da.

İçim gıdıklandı, nefesini hissettiğimde. Onu kendime çektim geriye doğru kaydım, kendimde bu gücü bulduğum için şaşkınım ama yapmıştım, onu çekmeye devam ettim, bileklerini sıkıca tuttuğum için ya da istediği için beni takip etti, dizime oturmuştu artık. Evet pekala, şuan isterseniz bir süre benim yerime telefonu yastığın altına saklayıp üzerine oturabilirsiniz. Heyecanım utancın önüne geçmek üzereydi.

Ama...

Sadece dudaklarımızı birbirine bastırmak bile yarı yarıya ölmeme sebepken o sıcak dilini dudaklarıma sürterek neredeyse beni ayağa kaldıracaktı. Kalbimin sesi sağır etti kulaklarımı. Heyecandan her zerrem titremişti. Sıkıca kapatıyorum gözlerimi, çok sıkı.

Yüksek dozlu hassasiyetim sayesinde ona hemen izin verdim, yumuşacık hareketleri anında neredeyse canımı acıtacak kadar sertleşmişti ama ne sanıyorsunuz? Tanrı aşkına ilk öpücüğüm bu benim!! Ne anlarım ki!

Hiçbir şey yapmıyordum neredeyse, Harry'e izin vermek dışında bildiğim herhangi bir karşılık şekli de yoktu. Üstelik fark etmeden acemice bir ses dahi çıkarttım. Önümdeki sandalyeyi iterek ayaklarımı sallamama sebep olacak kadar telaşlanmıştım da. Bu pozisyondan sağ çıkmayı, arkama bakmadan kaçıp annemin kucağında saklanmayı diliyorum.

🍪

İlk fluff yazma deneylerimi bu hikaye üzerinde ve sizinle yapacağım için özür dilerim. Şimdiden göz sağlığınız konusunda endişelerim var. Ama kısa sürecek söz.

Ayrıca paylaşıyorlar, bu yüzdenn iki türlü de sahne olacak.

Instagram, Merlinindonu26, gelebilirsiniz ✌🏻