ថ្ងៃត្រង់ឈាងចូលមកដល់ ស៊ុងហ៊ុនត្រឡប់មកមន្ទីរពេទ្យវិញ ដោយមានអង្គរក្សដើរតាមជានិច្ច ។ ក្នុងដៃមានស្បោងដាក់សម្លៀកបំពាក់ របស់របរប្រើប្រាស់មួយចំនួន និងចំណីចំណុក ដែលទិញអោយជេគ នាយមិនចង់ត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញច្រើនបកក៏យករបស់មកច្រើនសាគួរទុក។
"បងមកហើយ " កម្កោះសង្ហាដើរចូលបន្ទប់របស់ជេគទាំងញញឹមស្រស់ពីចម្ងាយ
"លោកពូអ្នកមីងទើបតែចេញទៅវិញមុននេះទេ បងប្រុសកីមកល្មម " ជុងវុន
"អាល្អិត គ្រូពេទ្យមកពិនិត្យគេម្ដងឬនៅ?"
លើ
"រួចហើយ ហើយជុងវុនក៏បញ្ចុកបបរគាត់រួចអោយគាត់លេបថ្នាំហើយក៏គេងលក់បាត់ទៅ "
"បងអរគុណហើយណា ដែលនៅមើលគេជំនួសបង"
"គាត់ក៏ជាមិត្តខ្ញុំដែលតើ បងមកហើយ ចឹងខ្ញុំសុំទៅផ្ទះម្ដង ម៉ាក់ខលរកអោយទៅជួយមើលphamarcyជំនួសគាត់បន្តិច ខ្ញុំលាបងហើយណាផ្ញើបងជេគផង "
"មិនអីទេ ទៅចុះ "
"លាហើយ បាទ " ថាហើយក៏ត្រឡប់ទៅវិញ ទុកតួនាទីអោយស៊ុងហ៊ុន វិញម្ដង ។
"អៅ ភ្ញាក់ហើយ " នាយរៀបបបរដាក់ថាស ពេល ជេគភ្ញាក់ពីគេង ទើបទៅជួយលើកខ្លួនតូចនោះអោយអង្គុយទម្រេតខ្លួននឹងគ្រែ ដើម្បីស្រួលបញ្ចុកបបរ
"ដល់ម៉ោង ញ៉ាំបបរហើយ នឹងអាលលេបថ្នាំ ចាំបងបញ្ចុក " ស៊ុងហ៊ុននិយាយទាំងលេងក្បាលគេថ្នមៗ មិនភ្លេចថើបថ្ងាសគេមើលតែជេគជាកូនក្មេងអាយុ5ឆ្នាំ
"លោកដៃកើតអី?" ជេគប្រទះឃើញដៃរបស់នាយមានបិទបង់បិទដំបៅជាច្រើនកន្លែង នៅម្រាមដៃ និងកដៃ មិនដឹងថាទៅត្រូវនឹងអីមក
"អត់មានអីទេ របួសសើស្បែកតើ "
"ប្រាប់មកថាទៅត្រូវនឹងអី ?"
"បងរលាកទឹកក្ដៅនឹងណា រឿងកំប៉ិកកំប៉ុកកទៅខ្វល់ មកញ៉ាំបបរសិន បងខំធ្វើមកអោយណា " ស៊ុងហ៊ុនជ្រុលមាត់ប្រាប់គេថាខ្លួនជាអ្នកធ្វើបបរអោយជេគញ៉ាំ បំណងថាមិនចង់ប្រាប់នោះទេ ក្រែលោក ជេគសើច បើសិនជារសជាតិពិបាកទទួលយក ព្រោះវាជាលើកទីមួយ នាយមិនដែលចូលចង្ក្រានបាយអោយកម្មខ្លួនបែបនេះទេ
YOU ARE READING
កម្មសិទ្ធិបេះដូង
Romanceតួអង្គប្រុសនៅក្នុងសៀវភៅប្រលោមលោកចាស់មួយក្បាលនោះបង្ហាញខ្លួននៅក្នុងសុបិន្ត រហូតដល់ខ្ញុំត្រូវគូសរូបគេទុកដើម្បីកុំអោយភ្លេចមុខសង្ហានោះ ក្រោយមកខ្ញុំក៏បានជួបគេក្នុងរូបរាងពិតប្រាកដ....។ #Jakehoon #Jaywon Writer:🦅
