Night
"Jungwon good night ណា " ទឹកមុខជេយ៍ពេលនេះ ព្យាយាមញញឹមទាំងមុខរកតែយំចេញមកម្ដងៗ ជុងវុនមិននិយាយរក មិនមើលមុខ គេមិនដឹងខ្លួនឯងបានធ្វើអីខុស ពេលនេះជូនគេមកផ្ទះ ចុះពីឡានគេដើរចូលផ្ទះបាត់ អោយនាយនិយាយgood nightម្នាក់ឯង ញញឹមម្នាក់ឯងដូចនិយាយជាមួយខ្យល់អាកាស ។
ជេយ៍ចេញពីឡានមកឈរនៅខាងក្រៅមុខផ្ទះជុងវុន នាយព្យាយាមផ្ញើសារផង ខលផង ជុងវុមិនទទួលទូរស័ព្ទមិនចូលមើលសារ
"Jungwon មេចក៏អូនមិននិយាយរកបង ?"
"បងខុសអី អូនប្រាប់មក?"
"ជុង? "
"បងសុំទោសៗៗ " (សុំទោសតែអត់ដឹងថាខុសអីថេ)
"ជុង ទទួលទូរស័ព្ទបងបន្តិចមក "
"មិនទទួលក៏មិនអីដែរ ចេញមកជួបបងក៏បាន បងនៅមុខផ្ទះអូនណា "
"Wonie បងសុំទោសហើយ និយាយរកបងវិញមក"
"មេឃរកភ្លៀងហើយ អូនមិនទាន់ឈប់ខឹងបង បងមិនទៅផ្ទះទេ !"
"ជុងវុន!! " ជេយ៍ផ្ញើសារសឹងសឹកក្រញ៉ គេមិនចូលមើល តែម្ដងនេះគេចូលមើលហើយ នាយខំតែញញឹម តែជុងវុនលុបឆាតចោលខ្ទេច ។ (☹️)
មេឃភ្លៀងចាប់ផ្ដើមបង្អុរធ្លាក់ចុះមក ជេយ៍អង្គុយផ្អែកឡានមិនហ៊ានចូលទៅក្នុងឡាន សុខចិត្តអោយភ្លៀងធ្លាក់មកត្រូវទទឹកជោគអស់ទាំងខ្លួន ព្រោះតែកំពុងយំ ទើបសុខចិត្តអោយត្រូវភ្លៀង ដើម្បីកុំអោយអ្នកណាដឹងថាគេយំ កូនប្រុសមិនងាយយំទេ តែគេយំសម្រាប់មនុស្សដែលអាចធ្វើអោយគេទន់ខ្សោយបាន នោះគឺជាមនុស្សដែលគេស្រលាញ់ ។
ភ្លៀងធ្លាក់មិនដាច់គ្រាប់ ជេយ៍អង្គុយហាលភ្លៀងអោនមុខចុះ ព្យាយាមគិតថាខ្លួនឯងខុសអី (ភ្លើមេស🙄រកនឹកមិនឃើញ )
"មេចមិនទៅផ្ទះ ?" សម្លេងតូចដែលស្គាល់ច្បាស់ថាជាម្ចាស់ចិត្ត មកឈរចំពោះមុខនាយទាំងកាន់កាន់ឆ័ត្រការពារភ្លៀង ជេយ៍គ្រាន់តែឃើញជុងវុនភ្លាមក្រោកមកអោបយ៉ាងណែន
"បងសុំទោសៗ បងសុំទោស ៗៗៗ " នាយនិយាយតែសុំទោសទន្ទេញជាប់មាត់ក្បែរត្រចៀកជុងវុន
VOCÊ ESTÁ LENDO
កម្មសិទ្ធិបេះដូង
Romanceតួអង្គប្រុសនៅក្នុងសៀវភៅប្រលោមលោកចាស់មួយក្បាលនោះបង្ហាញខ្លួននៅក្នុងសុបិន្ត រហូតដល់ខ្ញុំត្រូវគូសរូបគេទុកដើម្បីកុំអោយភ្លេចមុខសង្ហានោះ ក្រោយមកខ្ញុំក៏បានជួបគេក្នុងរូបរាងពិតប្រាកដ....។ #Jakehoon #Jaywon Writer:🦅
