ប្រទេសស្វីស
ផាច់ ផាច់
សម្លេងទះកំភ្លៀងលាន់ផ្លាច់ៗ បុរសបួនប្រាំនាក់ក្នុងឈុតខ្មៅមួយតួខ្លួន ត្រូវឈរអោនមុខចុះសំងំអោយចៅហ្វាយនាយទះកំភ្លៀងតាមតែចិត្តជាការដាក់ទោស។
" រឿងនៅមិនទាន់ដោះស្រាយបាន ប៉ូលីសកំពុងតែតាមប្រកិតយើងហើយ គ្រាន់តែយើងដកខ្លួនទៅចាត់ការរឿងនៅកូរ៉េបន្តិច នៅទីនេះក៏កើតរឿងធំ ពួកហ្អែងរាល់គ្នាអត់ពីយើងទៅ គ្មានអាណាមានប្រយោជន៍ស្អីបន្តិចទេហី!?" បុរសចំណាស់ ស្រែកគំហគស្ដីបន្តោសអោយកូនចៅ មកទល់ពេលនេះរឿងចេះតែធំឡើង ទើបគាត់ឈឺក្បាលងងឹតមុខសឹងរាល់ថ្ងៃ ។
"ចៅហ្វាយ ការងារទាំងនេះប្រគល់អោយខ្ញុំចុះ " អ្នកជាអង្គរក្សដៃស្ដាំ ស្ម័គ្រចិត្តដោះស្រាយរឿងទាំងប៉ុន្មាន លោកមើលមុខគេទាំងងក់ក្បាល ព្រោះគេជាមនុស្សដែលធ្វើការល្អិតល្អន់នឹងឆ្លាតវៃបំផុត ។
"យើងជាអ្នកដោះស្រាយ ដល់ពេលនេះយើងមិនទុកចិត្តសមត្ថភាពអ្នកណានោះទេ តែយើងត្រូវការឯងជួយយើងបន្ថែមជាចាំបាច់ " លោកទះស្មាគេតិចៗ
"នាំគ្នាចេញទៅវិញទៅ ! ចៅហ្វាយត្រូវការសម្រាក "មនុស្សជំនិតនិយាយឡើង មើលទៅចៅហ្វាយដូចជានឿយហត់ណាស់ ប្រពន្ធគាត់ក៏មកដល់ល្មមដូច្នេះនាំគ្នាចេញទៅក្រៅ រឿងផ្សេងចាំគិតតាមក្រោយ ។
"បងសម្លាញ់ រឿងយ៉ាងមេចហើយ?" ស្រីស្រស់មាននាមជាប្រពន្ធវ័យប្រហែលជាម្ភៃក្រាស់ប៉ុណ្ណោះសាច់នៅភ្លឺថ្លាស្រស់ស្អាតឥតទាស់ នាងចូលមកអង្គុយលើភ្លៅអ្នកជាប្ដីតាមតែទម្លាប់
" បងគិតថាបន្តិចទៀត នឹងដោះស្រាយបាន "
"ចុះថ្នាំទាំងនោះបងយកទៅលាក់នៅឯណា?"
"ដុតចោល "
"ដុតចោល?? ..ហីយ៉ា នេះរាប់តោនណា យើងខាតអស់ខ្លួនមិនខាន !"
"អោយរួចមួយគ្រានេះចុះ បើមិនចឹងបងនឹងរលាយដោយសារតែវាមិនខាន !"
"ចុះរឿង កូនប្រុសរបស់បង??"
"វាមិនមែនកូនបងទេ ! " លោកស្រែកដាក់ប្រពន្ធ
"អាកូនសត្រូវ បងយ៉ាងមេចហើយ??" នាងក៏ប្ដូរសព្វនាមមកវិញ
"វានៅសុខសប្បាយទេ អោយវារស់សោយសុខសិនចុះ ចង់សំឡេះពេលណាក៏បានដែរ រឿងនៅទីនេះសំខាន់ជាង "
YOU ARE READING
កម្មសិទ្ធិបេះដូង
Romanceតួអង្គប្រុសនៅក្នុងសៀវភៅប្រលោមលោកចាស់មួយក្បាលនោះបង្ហាញខ្លួននៅក្នុងសុបិន្ត រហូតដល់ខ្ញុំត្រូវគូសរូបគេទុកដើម្បីកុំអោយភ្លេចមុខសង្ហានោះ ក្រោយមកខ្ញុំក៏បានជួបគេក្នុងរូបរាងពិតប្រាកដ....។ #Jakehoon #Jaywon Writer:🦅
