Chapter 41

33 2 0
                                    

Blindfold

*Freeda's POV*

When I heard the fireworks then remove my blindfold, I see tall trees and plants. I'm in the forest.

I don't know how to start. There's no clue where we can find the puzzles that we are looking for. The only clue we have is the color that they told on us. I pick the color peach.

I start walking around to know what's special to this place and why they choose to put us here.

Sa paglalakad lakad ay nakakita ako ng puno ng manggang hinog. Kung dito ako mamamalagi ng ilang araw ay kakailanganin ko nang makakain at malaking tulong ang nakita ko para kahit papaano ay may makakain ako.

"Swerte!" I said, before I put my bag in the grass.

Agad akong mas lumapit sa puno, ngunit napatili ako nang mahulog ako sa isang patibong!

"Aray!" Daing ko nang sobrang sakit ng pagkakabagsak ko sa lupa.

Agad naman ako tumayo, ngunit sa pagtayo ko ay hindi ko abot ang itaas! Wala rin akong tutuntunan para makaalis agad dito. Wow! Hindi pa man ako nag-uumpisa sa paghahanap ng puzzle, nasa ganitong sitwasyon na ako!

"This.is.grrr!!!!!"

"Paano ako makakaalis dito?"

"Arghhh, sabi na e! Hindi pwedeng ilalagay lang nila kami sa ganitong lugar at hahanapin ang puzzle. May mga paghihirap pa talagang kailangan pagdaanan!"

Parang tanga na ako na pabalik balik sa nilalakaran ko sa loob ng lupang binagsakan ko.

"Tapos kinakausap ko pa sarili ko!"

"Kainis talaga!"

*Douglas's POV*

"Forest," I said when I realize where I am now.

I got gray color.

Nang mapansin na masyado na akong nagtatagal sa pagkakatayo sa pwesto ko kanina ay sinimulan ko na ang paglalakad at pag-iikot sa kagubatan na ito.

I have no idea saan ko makikita ang mga parte ng puzzle na kailangan kong buuin. Gayunpaman, nagpatuloy ako sa pagtitingin tingin sa paligid dahil baka nasa malapit lang iyon.

Nakakasawa ang pagiikot dahil puro puno ang nakikita ko, feeling ko tuloy naeengkanto ako dahil pakiramdam ko ay bumabalik balik lang ako sa lugar ng nilalakaran ko.

*V's POV*

Tamad kong hinubad ang blindfold at unti unti kong nakita ang lugar na kinalalagyan ko.

I sighed nang mapagtantong nasa kagubatan ako. Agad kong tinignan ang bawat puno na malapit sa akin. At nang makakita na ng pakay ay agad ko iyon pinuntahan at inakyat. Chineck ko muna kung may mga langgam, nang walang makita ay pinagpag ko ito. Saka ko hinubad ang top uniform ko at tinira ang black na sando sa katawan. Ginawa kong unan ang bag na dala ko saka ko itinabing ang braso ko sa mukha ko upang ipangtakip sa liwanag.

Kanina pa talaga ako antok na antok, at ngayon na may pagkakataon ay hindi ko na ito pinalagpas.

Muli akong naghikab at sinimulan ang pagtulog.

*Bianca's POV*

"Red," iyon ang paulit ulit kong binabanggit habang naghahanap ng puzzle na sa likod nito ay pula.

Nang maitanggal ko ang blindfold kanina ay hindi na ako nagpalogoy ligoy pa at sinimulan ang paghahanap. Kahit naghahanap ay sinisigurado ko pa rin ang sarili na ligtas. Nasa kagubatan ako, hindi dapat ako maging komportable dahil maaaring may mga hayop na maaaring umatake o makasakit sa akin. I also expected na hindi ganito kadali ang ipapagawa nila. Ang paghahanap pa lamang na hindi alam kung saan hahanapin ay mahirap na, ngunit sigurado akong hindi lang ganoon ang ibinigay na hamon nila sa amin.

Espionage Academia(Spy Series #1)Where stories live. Discover now