គ្រឺង..!! ទីបំផុតកណ្ដឹងសាលារោទិ៍បញ្ជាក់ថាដល់ម៉ោងបាយថ្ងៃត្រង់ហើយទើបជីមីននាំថេយ៍ទៅរកអ្វីញ៊ាំជាមួយខ្លួន ។
« ទីនេះគេហៅថាកុងទីន សិស្សដូចជាពួកយើងត្រូវញ៊ាំបាយនៅទីនេះណា៎ » ជីមីនពន្យល់ប្រាប់រាងតូច បណ្ដើរស្របពេលទៅយកថាសដាក់អាហារឯថេយ៍ក៏ធ្វើតាមគ្រប់យ៉ាងទាំងឈរតម្រង់ជួរតាមសិស្ស នីមួយៗដើម្បីឲ្យចុងភៅដាក់អាហារឲ្យ ។
« អរគុណអ៊ំស្រី!! » ជីមីនញញឹមអរគុណចុងភៅមុននឹងដើរចេញទៅឯថេយ៍ក៏ចូលមកតាមក្រោយ ។
« អេ៎ នេះជាសិស្សថ្មីមែនទេ? » ចុងភៅសួរដោយ ងឿងឆ្ងល់ ព្រោះសិស្សទាំងអស់នៅទីនេះគឺគាត់ ចំណាំមុខទាំងអស់ ។
« បាទ » ថេយ៍ឆ្លើយទាំងមិនសូវហ៊ានធ្វើឲ្យគាត់ ញញឹមបម្រុងដួសអាហារដាក់ឲ្យតែភ្លាមនោះស្រាប់តែសាងអ៊ីនដើរមកទាញថាសបាយរាងតូចចេញឲ្យដាក់របស់គេជំនួស ។
« ដាក់ឲ្យខ្ញុំមុនមក ខ្ញុំឃ្លាន » សាងអ៊ីន
« តែក្មេងនេះគេមកមុន ឯងទៅឈរតាមជួរទៅ » ចុងភៅ
« ខ្ញុំមិនចង់ឈរ យ៉ាងម៉េចមានបញ្ហាអីដែរទេ? » នាយនិយាយខែងរ៉ែងដូចជាគ្មានខ្លាចអ្នកណារួចក៏ បែរមកសម្លក់ថេយ៍ដែលមិនដឹងអ្វីទៅវិញ ។
« ឯងហ្នឹងហើយចង់មានបញ្ហាមែនទេ? » ជីមីនដើរ ចូលមកជិតថេយ៍តបតទៅគេវិញ ។
« មកធ្វើអី រឿងនេះគ្មានទាក់ទងនឹងឯងទេ » សាងអ៊ីន
« រឿងអីថាមិនទាក់ទង បើថេយ៍ជាមិត្តភក្តិយើង ឯងរករឿងថេយ៍ក៏ដូចជារករឿងយើងដែរ យ៉ាងម៉េច ចង់មានបញ្ហាហ្អេ៎? » ជីមីនចាប់ដៃរាងតូចបង្ហាញថា ពួកគេជាមិត្តនឹងគ្នានាំឲ្យថេយ៍សម្លឹងមើលគេភ្លឹះៗ តាំងពីកើតមកគឺគេនេះហើយដែលហៅខ្លួនឯងថាជា មិត្តរបស់ថេយ៍លើកដំបូង ។
« មានរឿងអីហ្នឹង? » យូនហ្គីដើរមកឃើញរញ៉េ រញ៉ៃក៏ចូលមកសួរ ។
« គឺសាងអ៊ីនផ្លោះជួរមកដណ្ដើមអាហាររបស់ថេយ៍ ហើយនៅសម្ដីមិនល្អដាក់អ៊ំស្រីចុងភៅទៀតផង » ជីមីនប្រាប់ការពិតគ្រប់យ៉ាងឲ្យសាងអ៊ីនចាប់ផ្ដើមភ័យព្រោះដឹងស្រាប់ហើយថាគេនិងលោកនាយកសាលាជិតស្និទ្ធគ្នាប៉ុណ្ណា ។
VOUS LISEZ
✰ ទាយាទតូចម្ចាស់ចិត្ត ✰ (Completed)
Roman d'amourព្រោះតែឧប្បទ្ទវហេតុមួយបានធ្វើឲ្យគេធ្លាក់ចូលទៅក្នុងសម័យកាលបុរាណមួយដែលឃ្លាតឆ្ងាយសម័យបច្ចុប្បន្នដល់ទៅជាង១០០ឆ្នាំ ជាការនាំឲ្យនាយបានជួបនឹងរឿងនឹកស្មានមិនដល់ជាច្រើនជាពិសេសគឺការជួបនឹងរាជទាយាទតូចមួយអង្គនោះដោយចៃដន្យ ក៏ប៉ុន្តែរឿងចៃដន្យលើលោកនេះមិនមានច្រើននោះឡើយ...
