Korean HipHop Reaction's

SIK-K

'Bağırma'

"E/H!" diye bağırdı, seni düşüncelerinden ayırdı, hafifçe titredi. Kafanı hemen sağına, kanepede, yanında oturduğu yere çevirdin.

"E...Evet?"

Kafasını biraz yana yatırıp endişeli gözlerle sana baktı. Elini avucunun içine aldı, boştaki elini üstüne koydu ve yüzünün içine aldı, "İyi misin? Gergin görünüyorsun ve solgunsun. Hasta mısın?"

Elini elinden çekerek başını salladın. Ellerini kucağına koydun, "İyiyim. Sadece iş nedeniyle biraz stresliyim. Teslim tarihimde biraz geciktim ve bu haftanın sonuna kadar birkaç şeyi bitirmem gerekiyor yoksa başım belaya girecek,” diye yalan söyledin, onu sırtından atmaya çalışarak.

"Rahatlamana yardımcı olacak bir masaja ihtiyacın olursa, buradayım biliyorsun. Tek yapman gereken kelimeyi söylemek ve seni yakaladım," diye ekledi Minsik, yanağına küçük bir öpücük kondurarak.

O senin yanağına bir tane daha bastıramadan sen hafifçe uzaklaştın. Yüzündeki endişeli ifadenin yerini kaşlarını çattı.

Neden böyle davrandın?

Neden bu kadar mesafeliydin?

Söylediği bir şey miydi?

Yüzünüze bakarken birkaç soru aklını bulandırdı, söylediğiniz gibi gerginlik ve “stres”ten daha fazlasını hissetti. Minsik nazik elini yüzüne koyarak seni ona bakmaya zorladı.

Gözlerinin arkasına saklanmış bir hüzün vardı. Yaralıydın.

"Bebeğim, sorun ne? Neden bir adamı öldürmüşüm gibi davranıyorsun? Bir şey mi söyledim? Eğer yaptıysam, bana haber ver.”

"O... o sen değilsin. Son zamanlarda düşünüyordum ve sanırım düşüncelerim devraldı.”

"Ne tür düşünceler?" O sordu.

Elini yanağından çektin, "Minsik, birkaç hafta önce çocuk sahibi olmaktan bahsettiğimizi hatırlıyor musun?"

"Yani, evet, ne olacak? Şimdi bana çocuk sahibi olmak istemem için nedenler vermeye çalışacak mısın?”

“Hayır, değilim! Bunu neden varsayıyorsun?”

Elini saçlarının arasından geçirdi, "Çünkü benimle sebepsiz yere tartışmaya girmekten hoşlanıyorsun. 2 aydır huysuzsun. Kahretsin, o lanet konuşma yüzünden geceleri seni tutmama bile izin vermiyorsun. Çocuk istemediğimi söylediğimde bunu kastetmiştim. Kahretsin, 25 yaşındayım, kahrolası bir baba olmak için çok gencim!”

“MOODY?!” Sesini yükselttin, kanepeden aceleyle kalkıp ona baktın.

Derin bir iç çekip kanepeye yaslandı, "İşte yine başlıyoruz."

“HAYIR BENİM DEĞİL BEN MOODYİM!”

"Öyle değil? Gerçekten şimdi? Y/N bu kimsenin suçu değil. Çocuk istemiyorum dediğimden beri bana orospu gibi davranıyorsun. Acele et artık. Bu dünyanın sonu değil. Neden bunu kabul edemiyorsun?”