ABİLER SEVMEK İÇİNDİR

19.Bölüm

ABİLER SEVMEK İÇİNDİR

4 Mayıs 2021

•19.Bölüm•

"Yaşamak güzel aslında, geçerli nedenlerin varsa."

Elimdeki yastıkla koltukların arkasına doğru ilerledim. Dörtlü koltuğa gelince yastığımı cama doğru yaslayarak koydum. Telefonumu dörtlü koltukların önündeki koltuğun arkasındaki fileli yere koydum. Dörtlü koltuğa uzanıp gözlerimi kapattım.

Herkes yataktan çıkmış ve otobüse binmiştik. Babam otobüsü sürerken dedem yanındaki ikili koltuklarda oturuyordu. Babaannem hemen arkalarındaki yolcu koltuklarındaydı. Diğerleri nerde bilmiyorum çünkü tek yaptığım yastığım ve telefonumla yatacak yer bulmaktı. Şu an gayet huzurluyum.

Otobüs hareket etmişti ama pekte umrumda değildi. Sonuçta uyuyorum burda.

İki dakika sessiz bir şekilde geçen yolun ardından otobüsü roman havası kapladı. Yattığım yerden doğrulup baktım. Deniz ortaya geçmiş göbek atıyordu. Kalçasına nerden bulduğunu bilmediğim bir şal bağlamıştı. Rüzgar da ıslık çalarak alkış tutuyordu. Biz.. normal değiliz.

Deniz göbek atmaya devam ederken babaannem konuştu, " Tövbe Ya Rabbim! Oğlum otursana! Şalımı hangi ara aldın! Eşek sıpası otur!"

Deniz ellerini babaanneme uzattı. "Gel kız, çekinme biz bizeyiz." Dediği şeye olabildiğince uzun bir kahkaha attım. Babaannem tövbe çekerek önüne döndü.

"Şşit yavruma bak be!" dedi Rüzgar gülerek.

"Kıvır, kıvır!" dedi Okyanus. Videoya aldığını yeni fark ediyorum.

Deniz öyle bir kıvırmaya başladı ki, abim olmasa dikahı basardım. Helal olsun, biz sadece bale yapıyor sanırken kendini aşmış. Şu haline bakılırsa baya baya aşmış.

Şarkı bitince yenisi başladı, kulağıma gelen ses yüzümde gülümsemeye neden oldu. Deniz bana baktı. Ön tarafa uzanıp teyip kumandasını aldı. Bana doğru attı, ayağa kalkıp yakaladım. Deniz'in yanına yürüyüp şarkıya eşlik etmeye başladım.

"Uçak, gemi, tren, bir araba farketmez," sesimi olabildiğince yüksek tuttum.

"Bu yolu hiç dert etmez," deyip devam etti Deniz.

"Kalbim, kalbim
Küçük ya da büyük
Bir bavul hiç farketmez," dedi Rüzgar.

"Anıları dert etmez
Sildim, sildim," dedi Okyanus.

"Tam şu anda çıkmalıyım
Sonra belki geç kalırım, geç kalırım
Çok geç kalırım," dedim zıplayarak.

Hep beraber söylemeye başladık.

"Tabi şimdi
Gideceğim tek yer havaalanı
Bana lazım yeni yaşam alanı
Gözünün önünden uçup giderek
Nasıl söndürdüm bütün havanı"

Şarkı bitince sıkıntıyla yerime doğru ilerledim. Kim dedi sana Deniz'e uy diye? Senin uykun yok muydu Dünya? Yat zıbar! Sana ne havaalanından?

Yerime geçince telefonuma bildirim geldi. Hangi indirim mesajıydı acaba? Yerime yatıp elime aldım. WhatsApp'dan geldiğini görünce uygulamaya girdim. Kaydetmediğim bir numaraydı.