ABİLER SEVMEK İÇİNDİR

22.Bölüm

ABİLER SEVMEK İÇİNDİR

4 Mayıs 2021

•22.Bölüm•

"Onlar göz yaşlarından düşen umutlar."

Elimdeki makası daha sıkı kavradım. Merdivenleri ağır ağır çıkmaya başladım. Teras kapısına gelince hiç beklemeden kapıyı açtım. Esen rüzgar ıslak saçlarımı savurdu. Taç diplerime kadar soğuğu işittim.

Üzerimde ki benden iki kat büyük pijamam ile yanlarına ilerledim. Üçlü koltuğa oturmuşlardı. Gülümseyerek ortada oturan Rüzgar'ın önüne yere oturdum.

"Yer soğuk, oturma," dedi Okyanus.

Makası arkaya doğru uzattım. "Halledin o halde. Daha sonra yanınıza oturacağım."

"Olmaz," dedi Rüzgar hemen.

Kahkaha attım. "Sizde korkarsanız bizim halimiz ne olur Rüzgar Bey?"

"Kısa zaten. Şu saça daha ne yapabiliriz," dedi Deniz eli ile saçımı karıştırarak.

Derin nefesler aldım. Bir süre konuşmadık. Başımı kaldırıp yıldızlara baktım.

Tarih; 4 Mayıs 2021. Saat; 10.54. altı dakika sonra yeniden doğacaktım.

Doğum günüm değildi. Doğum günüme daha üç hafta vardı. Benim yeniden doğuşum on sene önceydi.

Minik bir kız çocuğu düşünün. Ailesi eksik olsada yinede mutlu kız çocuğu düşünün.

Yapılan küçük bir hata yüzünden yüzünün yandığını hayal edin. Yüzünün yarısı iyleşmeyecek halde olan bir kız çocuğu.

Yüzü mahvolmuş yüzüne bakanların acıyarak baktığını görüyor. Ağlıyor, deliriyor. Kimse ile konuşmak istemiyor. Odasından dışarıya asla çıkmak istemiyor.

Bir gün pansumana gidiyor küçük kız. Üç kardeşi yanında geliyor, bir diğeri evde kalıyor.

Küçük kız fenalaşıyor. Kimse neyi olduğunu bilmiyor. Tonlarca test yapıyorlar küçük kıza. Kız babasını odada beklerken dört kardeşi ile oturuyor.

Eğleniyorlar, serum ile uğraşıp duruyorlar sıkıntıdan. Doktor ve babaları içeri giriyor. "Tümör," diyor doktor. Çocuklar umursamıyor. Tümör ya da kanser, onlar için pek bir şey ifade etmiyor sonuçta.

Odaya bir adam giriyor. En küçük erkek kardeşlerini almaya çalışıyor, kardeşler dokundurmamakta ısrarcı.

Bir şekilde gidiyor kardeşleri onlarda orda öylece kalıyorlar. Ve sonkez birnirlerini görmüş oluyorlar.

Evet, bu bizim hikayemiz.

Deniz'in, Okyanus'un, Rüzgar'ın kırgınlığını biliyorum. Onlar gittiği için kızmazlar. Çünkü o yaşta annemiz herhangi birimizi görmek isteseydi, bizlerde hiç düşünmeden giderdik.

Annenizin resmini dahi görmemişken, sizi beş kardeşinizin içinden seçip yanınıza almak istiyor. Neden gitmeyesiniz?