ABİLER SEVMEK İÇİNDİR
6 Mayıs 2021
•27.Bölüm•
"Ben kardeşlerimin arasında ki paslanmış bağa aşıktım."
Deniz Karaca'dan
Kendimle asla gurur duymadım. Çiçeklerle dolu bir bahçede her zaman yabani otlar olur. Ben kardeşlerimin arsında ki, yabani ottum. Bazen kardeşleri olmadığımı düşünüyorum. Biyolojik olarak bile kumrala yakındım ben, her bakımdan onlara uzaktım.
Hayata gözlerimi açtığımda, her zaman mutlu olmaya ant içmiş gibiydim. Anne karnından çıktıktan sonra ağladığı belli olmadan gülücükler saçan bir bebektim. Düştüğümde bile her zaman gülerdim, gülmek mutlu olmak demekti.
Düştüm, güldüm.
Üzüldüm, güldüm.
Kırıldım, güldüm.
Ağlarken bile güldüm ben.
Ağladığım zamanlar oldu. Benim ağladığımı gören tek kişi kız kardeşimdi.
Çünkü o açık vermezdi. Ben onun büyüğü olduğum halde, beni o korudu. O bana fazlasını yaparken, ben hiç bir şey yapmadım ona.
Dün akşam üzeri ağrısı olduğunu söyledi. Evde sadece ben ve o vardık. Doktora girmeyi teklif ettim. Kaç kere söyledim hatırlıyorum. Bana normal olduğunu, dinlenmek istediğini söyledi. O dinlenmek isterken ona nasıl karşı çıkabilirim?
Sandım ki, uyuyacak.
O ise elinde bir defterle gerçekleri öğreniyormuş.
Odasına girdiğimde bana baktı gözünden bir damla yaş aktı. Elini kalbine koyup sesli nefesler almaya çalıştı. Yanına gittim, sarıldım, bir şey yapamadım.
Ona sarıldığım an, gitti. Gözlerini açmadı.
Bir kaç saniye ne yapacağımı bilemedim, o saniyeler bana hayatımı sorgulattı. Ambulansın gelmesi, ev halkının hastaneye gitmesi beş dakika sürmedi. Bense evde kaldım.
Yatağına yatıp ağladım. Bu sefer ona karşı gizlemediğim göz yaşlarımı görmedi. Onun yastığını ıslattı göz yaşlarım. Ne kadar süre ağladım bilmiyorum. Okyanus beni arayıp durumunun şimdilik iyi olduğunu söyledi. Sesinden bir şeyleri gizlediğini anlamıştım.
Hastaneye gitmek için yataktan kalktığım sıra ayağım bir şeye takılıp yere düşmüştüm. Ben o deftere takılmıştım, annemin defterine.
Şu yaşıma gelmiştim ama annemi hiç merak etmemiştim. Boyu? Kilosu? Kişiliği? Davranışları? Nedenleri?
Küçükken Okyanus bana insanların nedenler yüzünden gidebileceğini anlatmıştı. Doğum günümde, Toprak gittiğinde anlatmıştı. Sorgulamadım bir daha da.
Defteri bırakacakken annemin ismini görmüştüm. Asena Mavi. Defter neden buradaydı?
Merakıma yenik düşüp baktım. Küçük kardeşim meğer gerçekleri kalbine yedirememiş.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ABİLER SEVMEK İÇİNDİR
Fiksi Remaja2024 yılından yazar tavsiyesi: 15 yaşında bir anlık gazla yazılmış bir kitaptır. İlk paragraftan anlamazsanız okumanız tavsiye edilmez. Tuhaf bir aile, Üç abi, Sonradan ortaya çıkan bir abi daha, Sonradan öğrenilen abinin yanında promosyon olarak bi...
