ABİLER SEVMEK İÇİNDİR

8.Bölüm

ABİLER SEVMEK İÇİNDİR

1 Mayıs 2021

•8.Bölüm•

"En çarpıcı gerçeğim ve en korktuğum tarafıma aittin."

Beklemek, zaman ister. Zaman geniş bir kavram. Zaman evrensel bir kavram. Herkes bekler, tüm evren bekler. Kimse beklediği ile karşılaşmaz. Kimsenin umduğu olmuyor bir kere. Ne umutlarla açıyoruz gözlerimizi her sabah, o sabahların altında kalıp kalkamıyoruz.

Dizlerimi kendime çekmiş kafamı dizlerime gömmüştüm. Okyanus, içeri gitti. Bana, on dakikaya gelmemi söyledi. Benim umrumda bile değil. Şu an biri beni görüp demediğini bırakmaz. Bu da umrumda değil. Soğuk, hava çok soğuk. Karnım ağrımaya başladı. Umrumda değil.

Beynimde dönen türlü türlü sorularınız yanında bunlar hiç bir şey. Başım ağrıyor, sanki beynim benden kopmak istiyor. Beynimde çalan şarkı mırıldanmaları kulaklarımı sağır ediyor, ben iyi değilim.

Kafamı kaldırıp aya baktım. "Her sabah kaybolup giden,"

Derin nefesler alıp gözlerimi kuru tutmaya çalıştım. Çenemi dizlerime yaslayıp gözlerimi kapattım. "Bir rüya gibi oldun artık," ben o rüyalardan kurtulmak istiyorum.

Yerimde hafifçe sallanmaya başladım. "Geceleri beni bekleyen," ve kimsenin beni hiç bir zaman beklendiği gerçeği.

Gözlerimi açıp yukarı baktım. Ayın önünü bulutlar kapatmıştı. "Gündüzlerimi zehir eden,"  normal şekilde uyanmak istiyorum.

"Ne sen ardına baktın ne ben," Soluma düşen toprak yola baktım. "Hep ayrı yollarda yürüdük,"

Başımı yukarı kaldırıp baktım, yıldızlar aya eşlik etmiş bana güzel bir manzara kuruyordu. "Sustu bu gece," bulutların kapattığı aya baktım, "Kadardı yine ay,"

Elime baktım. Parmaklarıma baktım, parmaklarımın her bir çizgisine baktım. Parmaklarım avucunun içine doğru kıvrıldı. Yumruk yaptım ellerimi, sıktım. "Kaldı geriye," yutkundum. "Cevapsız sorular,"

Kollarımı bacaklarıma sardım, "Uyandığımda onu ilk kim görecek,"

Gözlerimi kapatıp ıslanmasınlar diye sımsıkı yumdum. "Bıraktığım düşü kim büyütecek?"

Kim, bir başkasının hayalini devam ettirebilirdi? Her hayalin bir sonu var mıydı? Her şeyin bir sonu vardır, elbet hayallerinde sonu olur. Hayaller masallara girer mi? Masallar mutlu sonla biter. Hayaller mutlu bitmez. Mutlu son olsaydı, masallar olmazdı.

Mutlu sonun asla beni bulamayacağını biliyorum. Tek hayalim sarılabilmekti, yüzünü dahi bilmediğim kişiye sarılabilmek. Gerçekleşmeyecek biliyorum, hayaller gerçekleşmeyecek, Okyanus yanılıyor, hayaller ben istesem de gerçekleşmeyecek. Hayallerim cesaretimle sınırlı kaldı.

Aklıma ilk eczaneye gittiğim geldi, belki ilk kez gitmedim ama benim ilk hatırladığımdı. Deniz, Rüzgar ve Okyanus arabada babaannemle otururken babamla ilaçlarımı almaya gitmiştik. Kolumdan kan almışlardı ve küçük bir yara bandı yapıştırmışlardı. Rüzgar yara bandının üstüne yıldız çizmişti, Deniz de boyamıştı yıldızı, Okyanus kimyasalın koluma zarar vereceğini söylemişti. Sürekli kolumdaki yara bandı ile oynarak babamın kucağında girmiştim eczaneye.