❝Hiçbir silah sana elinde patlamayacağının garantisini vermez.❞
ASLANLAR SERİSİ, KONRULUN KAFESİ ve DUZAH kitaplarından oluşan bir seridir. Hangi kitaptan başlarsanız başlayın illa ki spoi yiyeceksinizdir. İstediğiniz kitaptan başlayabilirsiniz.
Merhaba! İyi okumalar dilerim herkese ve de iyi geceler. Narbekov Bey o kadar konuştu ki bu bölüm şaşkınlıkla yazdım.
5. Bölüm: "Hırsla Bilenen Keskin Bir Bıçak"
Astyria, Hold Your Breath
The Rigs, Run Baby Run
The Weeknd, Devil May Cry
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Şeytan sana ancak omzunun üzerinden bakar, çünkü burası Tanrıların bile öldüğü kimsesiz bir diyar."
Küçükken en sevdiğim masal Alice Harikalar Diyarında'ydı. Sebebi, yerin altında bir deliğin açılmasına ve sevimli bir tavşanın gelip beni içinde bulunduğum bu dünyadan kurtulmasına olan ihtiyacımdı. Çünkü kafamın içinde nasıl bir diyar kurarsam kurayım, eminim ki hepsi içinde bulunduğum dünyadan ve mecbur bırakıldığım hayattan daha iyi olacaktı.
Gözlerimi kapatırsam, hayatıma pençelerini geçirmiş kötülükten kendimi koruyamam, onu yok sayamam, hiçliğin içine bulaştıramamam. Sadece kendimi kandırabilirim. Kafamın içinde delikler yaratıp onların içine saklanabilirim. Bunu hep yaptım, hep kaçtım, kendimi gerçeklikten soyutladım, belki de bu şekilde hayatta kaldım.
Ama şimdi kendi seçimlerimin yarattığı büyük bir hatanın içinde tıkılıydım, elimde olan ne varsa benden çaldıklarında yarattığım tüm diyarlardan sakındım, saklandığım deliklerden çıktım, gözlerimi açtım, etrafıma baktım ve her şeyi farkına vardım.
Sen şeytanı göremiyorsun diye, şeytanın da seni göremediğini sanıyorsun.
Düştüğün en büyük hata bu.
Çünkü şeytan seni daima izliyor.
Kimsenin benden haberi yok sandım, hayatıma böyle devam edebileceğimi düşündüm, korkup saklandım çünkü hayatta kalmak istedim ve tıpkı bir aptal gibi, onlar elimde ne var ne yoksa alana, çalana kadar harekete geçmedim.
Ben O'nu göremiyorum diye O'nun da beni göremeyeceğini sandım.
Düştüğüm en büyük hata bu.
Çünkü O beni daima izledi.
Sağanak tüm gece boyunca devam etti. Şimşeğin morumsu rengi belirli aralıklarla gökyüzünü artık alçı tutmayan yaralı bir kalp gibi ikiye ayırıp bedenimin uykuya teslim olmasına engel oluyordu. Fırtınananın hâlâ devam ettiğini görüyordum, üst kattaki odada her yer karanlık olsa da camdan dışarıdaki ormanı ve tüm heybeti ile beraber, gökyüzünün üzerinde safir taşı gibi parıldayan ayı görebiliyordum.
