DUZAH

26. Bölüm: "Kuyruklu Bir Yalan ve İntikama Düşkün Bir Aslan"

Ve ikinci kitabın finaline gelmiş bulunmaktayız.

Bu şimdiye kadar yazdığım en uzun bölümlerden birisi ve Duzah'da en sevdiğim bölüm. Lütfen yavaş yavaş, her bir satıra dikkat ederek okuyun çünkü hiçbiri öylesine yazılmadı. İlk iki kitapta neyin ne için yapıldığını anlattığı gibi, bundan sonra da neyin ne için yapıldığını anlatan bir bölüm kesinlikle.

Bölüm duyurularından haberdar olmak istiyorsanız beni Instagram'dan takip edebilirsiniz. İsmim: hazel.noya

X: davincitookapen & sabahayolculuk

Bu bölümden sonra epey sohbet ederiz diye düşünüyorum.

Hâlâ erişim engeli var sitemizde malum. Bu yüzden sınır koymayacağım ama en azından buraya girdiyseniz lütfen oylarımızı verelim, yorumumuzu yapalım, etkileşim görünce motivasyonum artıyor. Oylar artık 2bin olsun lütfen.

Bölümü okumaya geçelim o zaman yavaştan. İyi okumalar dilerim.

Lawless, Diminuendo

Her şey bu şarkıyla başlamıştı.

26. Bölüm: "Kuyruklu Bir Yalan ve İntikama Düşkün Bir Aslan"

1 GÜN ÖNCE

"Tanrım, bana bu dünyadaki tüm acıları tattır ki onlar sızlarken yaralarım var diye ben sağlam kalabileyim. Beni hep ağlat ki onlar ağlarken ben gülebileyim. Beni hep düşür yere ki onlar tıkılı kalırken o dipsiz kuyularda, ben hızlıca yürümeye hep devam edeyim. Boğ ki beni her gece, sabah daha derin nefes almayı öğreneyim. Ve sev beni, hiç kimsenin sevmediği gibi... Senden güç alayım, duymayayım onların seslerini ve nefretleriyle bıçağımı daha keskin bileyeyim."

Aralık dudakları biten dua ile beraber kapandı. Yaktığı sigaradan derin bir nefes aldığında elindeki bıçağa bakmaya başladı. Annesinden ona kalan tek şeye. Kafasının içinde eski bir anı canlandı. Tatlı bir rüzgar, hiç bitmeyen bir kış, yarım kalan bir düş... Eskiye dönüp bakmak bir tercih değil zorunluluktu çoğu geceler onun için. Ama şimdi durup düşündüğünde aslında düşün bitmiş olmasına seviniyordu.

Tanrı'nın senin için planını düşündün mü?

Gülümseyerek kafasını geriye attı. Yarım kalan bir düş, eskimiş hatıralar ve silinip giden hayatlar. Sigaradan derin bir nefes aldığında gözlerini açtı. Neden hiç gidenlerin gittiğini ama senin burada kalmak zorunda olduğunu düşündün mü? Kimileri buna, şöyle bir cevap verir: Çünkü yaşanır kayıplar ve hissedilir acılar; ölür insanlar ve bir bir silinir dostluklar... Kazınıp atılır sözler dudaklardan... Geriye sadece bir kağıt parçasına bırakılan eskimiş mürekkep izleri kalır.

Birileri, kaybedilenleri anlatmak için hep orada kalmak zorundadır.

Tanrı'nın senin için planını düşündün mü?

Birileri, kaybedilenleri kazanmak için buradadır.

Tanrı'nın senin için planını düşündün mü?

O sadece bunu düşünüyordu bu aralar. Tekrar inançlı bir adam hâline gelecek kadar dibi görmek... Babasının başına geldiğini görmüştü ama bunun asla kendi başına geleceğini düşünmezdi.