Η νέα της ζωή

321 55 247
                                    

"Αυτό είναι το ορφανοτροφείο?" Ρωτάω με ένα βλέμμα αηδίας την κυρία Σίλβια την διευθύντρια του ορφανοτροφείου.

"Ναι. Πως σου φαίνεται?" Με ρωτάει η κυρία Σίλβια και την κοιτάζω.

"Μου φαίνεται όπως μου φαίνεται και το ντύσιμο σου. Απαίσιο." Απαντάω και με κοιτάζει κάπως έκπληκτη.

"Που είναι το δωμάτιο μου? Είμαι κουρασμένη και θέλω να απομονωθω." Της λέω.

"Κοίτα Γκαμπριέλα μου... Δεν θα έχεις δικό σου δωμάτιο... Ένα δικό σου προσωπικό δωμάτιο δηλαδή. Θα έχεις συγκάτοικους. Δυο συγκεκριμένα." Μου απαντάει και την κοιτάζω με το στόμα ανοιχτό.

"Ναι όχι. Δεν υπάρχει περίπτωση. Θέλω ένα δικό μου προσωπικό δωμάτιο. Να μην με ενοχλεί κανένας και καμια για να περνάω την ώρα μου μόνη μου στην απομόνωση μου." Της εξηγώ.

"Δεν γίνεται. Δεν έχουμε τόσο χώρο για να έχεις το δικό σου δωμάτιο. Αλλά μην ανησυχείς. Θα σου αρέσει να έχεις συγκάτοικους. Θα γίνεται φίλες. Σαν αδελφές. Όλες οι κοπέλες εδώ πέρα είναι σαν αδελφές." Απαντάει η κυρία Σίλβια.

"Δεν υπάρχει περίπτωση. Δεν θέλω να μείνω με κανέναν. Θέλω να μείνω μόνη μου. Και δεν έχω σκοπό να συγκατοικήσω με κανέναν!" Φωνάζω και αφήνει μια ανάσα.

"Εντάξει. Θα δουμε τι θα κάνουμε. Προς το παρόν θα μείνεις στο δωμάτιο μαζί με την Τσέλσι και την Ελίνα. Η Τσέλσι ήδη μένει στο δωμάτιο σας και η Ελίνα θα έρθει να μείνει αυριο. Θα μας την φέρουν από ένα άλλο ορφανοτροφείο το οποίο έκλεισε." Μου λέει η κυρία Σίλβια.

"Και τα πράγματα μου? Που είναι τα πράγματα μου? Τα πήγε ο σοφέρ μου στο δωμάτιο μου?" Ρωτάω.

"Ναι κορίτσι μου. Πήγε και τις εφτά βαλίτσες σου μέσα στο δωμάτιο που θα μείνεις." Απαντάει η κυρία Σίλβια.

"Μάλιστα." Απαντάω καθώς απομακρύνομαι απο κοντα της και μπαίνω μέσα στο κτίριο.

Μπορεί να είναι ένα ορφανοτροφείο για μικρά φτωχά και ορφανά κορίτσια... Αλλά το ορφανοτροφείο είναι μια πρώην βίλα.

Έτσι είναι αρκετά πολυτελές και όμορφο.

Έχει ένα τέλειο κόκκινο χαλί... Πολυέλαιο... Όμορφες μπορντό κουρτίνες... Ωραίους τοίχους... Και υπερπολυτελές έπιπλα.

Ναι... Τελικά είπα ψέματα.

Το ορφανοτροφείο δεν είναι τόσο άσχημο όσο το ντυσιμο της διευθύντριας.

The reunionWhere stories live. Discover now