Theodore's POV
"Και δεν σου είπε που ήταν εχθές το βράδυ?" Ρωτάω την Τσέλσι μου ανακουφισμένος αφου μόλις μου είπε ότι η μικρή μου αδελφή η Γκαμπριέλα τελικά γυρισε στο ορφανοτροφείο μετά από 7 ώρες που ήταν εξαφανισμένη και εμείς την ψάχναμε...
"Μου είπε ότι ήρθε αυτός ο βλάκας ο φίλος της ο Σον και πήγαν σπίτι του. Καταλαβαίνεις τι έκαναν. Χριστέ μου... Και δεν είναι ουτε δεκαέξι χρονών..." Μου λέει και αηδιάζω λιγάκι.
Εδώ εγώ έχω υποσχεθεί στην Τσέλσι ότι δεν θα κάνουμε τίποτα μέχρι να κλείσει τουλάχιστον τα 18 της και ότι ουτε πρόκειται να την απατησω.
Εννοείτε βέβαια ότι δεν έχω σκοπό και να την πιέσω να κάνω κάτι που δεν θέλει.
Είναι η κοπέλα μου και την σέβομαι.
Ενώ εκείνος ο βλάκας...
Πάει με το δεκαέξι χρονών κοριτσάκι.
Όχι ότι και εκείνη είναι καλύτερη...
Χαζη είναι για να πηγαίνει και να κάνει σχέση μαζί του.
Αν μάθαιναν οι γονείς μας ότι η μικρή τους κόρη πηγαίνει και κάνει σεξ με άνδρες 30 χρονών και βάλε σίγουρα θα την είχαν τιμωρήσει και πολυ μάλιστα.
Βασικά από την αρχή... Καθώς θα την μεγάλωναν θα της έδιναν αρχές...
Και θα της μαθαίνανε ότι το σώμα μας δεν είναι ένα αντικείμενο προς πώληση στους μεγαλύτερους άνδρες πογ απλά θέλουν να με χειραγωγήσουν...
"Και? Είναι καλά τουλάχιστον? Πως την βλέπεις?" Την ρωτάω κάπως λυπημένος με την κατάντια της.
"Κοίτα... Αν θεωρείς καλά το γεγονός ότι μπήκε μέσα λες και δεν μας παράτησε έτσι ξαφνικά σε ένα κλαμπ τρομάζοντας μας ότι κάτι κακό της έχει συμβεί την μικρής κακομαθημένης πριγκίπισσας και πήγε για υπνο με την Κάντι... Μετά πλήρωσε την συγκάτοικο μας την Ελίνα να της κάνει όλες τις δουλειές της και να γης φέρει πρωινό στο κρεβάτι ενώ αρνείται κατηγορηματικά να παει σχολείο επειδή δεν της αρέσει και μισεί όλους τους συμμαθητές μας και εμένα μαζί... Ναι μην ανησυχείς. Η αδελφή σου είναι καλά. Δεν της έχει συμβεί τίποτα. Απλά είναι για μπουνιές." Μου λέει ενώ μπορώ να καταλάβω από τον τόνο της φωνής της ότι η Γκαμπριέλα της έχει σπάσει τα νευρα.
"Ελα ρε... Μην... Μην μιλάς έτσι για την αδελφή μου. Απλά... Έχει μεγαλώσει διαφορετικά. Και στο κάτω κάτω... Δεν ξέρουμε τίποτα για εκείνη η για το το μπορεί να έχει περάσει. Μπορεί να έχει ζήσει... Δυσκολα. Μην ξεχνάμε ποιός άνθρωπος την μεγάλωσε." Της λέω και την ακουω να αφήνει μια ανάσα.
