The reunion

Ένας ψεύτικος κοσμος...

Κορίτσια το κεφάλαιο είναι κάπως σκληρό... Διαβάζετε με δική σας ευθυνη... 💘😈🌈
Gabriella's POV
Πριν από οχτώ χρόνια...

"Γκαμπριέλα τι σου εχω πει εκατό φορές?" Ακουω ξαφνικά την κυρία Φάλον να μου φωνάζει και αμέσως γυρνάω και την κοιτάζω φοβισμένη.

"Δεν σου έχω πει χιλιάδες φορές ότι δεν επιτρέπεται να ζωγραφίζεις πάνω στους τοίχους?" Συνεχίζει να μου φωνάζει.

"Ναι αλλά με τον μπαμπά είδαμε κάτι ωραίες ζωγραφιές πάνω στους τοίχους. Τις λένε τοιχογραφίες. Και θέλω να κάνω και εγώ πολλές τοιχογραφίες. Γιατί δεν πρόκειται να χαθούν ποτέ. Ενώ στο χαρτί μπορεί να σκιστούν η να πέσουν νερά και να χαλάσουν." Της λέω και τότε με πλησιάζει και με πιάνει απότομα από το χεράκι μου.

Αουτς.

Πονάει αυτό.

"Θα πάμε τώρα κάτω και να τις καθαρίσεις όλες! Αλλιώς θα το πω στην Ντόνα και θα μπεις τιμωρία στο σκοτεινό δωμάτιο!" Μου φωνάζει και τρομάζω.

Είναι κακιά.

Είναι και αυτή κακιά.

Δεν την αγαπάω.

"Άσε με κακιά κυρία Φάλον! Πονάω!" Της φωνάζω και τότε μπαίνει μέσα στο δωμάτιο ο Σον.

Αυτός είναι πολύ όμορφος.

Είναι σαν τον πρίγκιπα από τα παραμύθια που διαβάζω μαζί με την νταντά Ντόνα.

"Φάλον? Τι έγινε? Γιατί φωνάζει το παιδί?" Ρωτάει αμέσως ο Σον και η κακιά κυρία Φάλον αμέσως με αφήνει.

"Το παιδί ζωγράφισε όλους τους τοίχους του σπιτιού. Δεν τους είδατε?" Απαντάει η κακιά κυρία Φάλον.

"Φυσικά και τους είδα. Και είναι υπέροχοι. Η Γκαμπριέλα μας είναι παιδάκι και ζωγραφίζει. Είναι και δημιουργική. Καλά έκανε και ζωγράφισε και τους τοίχους και αν θέλει να ζωγραφίσει και τα έπιπλα και τα πάντα!" Την μαλώνει και χαμογελάω.

Είναι καλός.

Είναι ο καλός ιππότης πρίγκιπας που βάζει τιμωρία την κακιά μάγισσα.

Καλά να πάθει.

Και αν με ξανά μαλωσει θα της ρίξω νερό για να λιώσει.

"Ο πατέρας της λείπει και αν επιστρέψει και δει το σπίτι άνω κάτω..." Πάει να δικαιολογηθεί η κακιά μάγισσα αλλά ο Σον την διακόπτει.

"Αν θυμάμαι καλά εσυ δεν πληρώνεσαι για να καθαρίζεις το σπίτι?" Την ρωτάει και αμέσως η κακιά μάγισσα σταματάει να μιλάει.