The reunion

Κακός μάγος

Gabriella's POV

"Τεντ παιδιά μου πάρε το πόδι σου από το γκάζι! Πάρε το πόδι σου από το γκάζι!" Φωνάζω στον Τεντ και εκείνος γελάει.

"Ηρεμησε κοπέλα μου με εκατό πηγαίνω." Μου λέει και έχω φρικαρει.

"Είσαι βλάκας? Σταμάτα να τρέχεις θα σκοτωθούμε!" Συνεχίζω να του φωνάζω.

"Πο ρε αδελφούλα! Σκάσε και απόλαυσε την βόλτα μας!" Μου λέει εκείνος.

"Ρε και με τον Σον όταν με έκανε βόλτα με το κάμπριο τρέχαμε αλλά όχι μέσα σε γειτονιές να φαμε και κανέναν δύσμοιρο! Για αυτό σταμάτα να τρέχεις!" Του φωνάζω και τελικά αφου γελάσει λιγάκι μαζί μου χαμηλωνει ταχύτητα.

Επιτέλους!

"Παναγία μου των φώτησες επιτέλους!" Λέω και τον ακουω να γελάει ξανά.

"Με την Τσέλσι όπου και να ήμασταν της άρεσε να τρέχω όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Της άρεσε να βγάζει και το κεφάλι της έξω από το παράθυρο... Και ναι... Ήταν ότι πιο γλυκό και χαριτωμένο υπήρχε." Λέει κάπως λυπημένος.

"Μπα? Και πως δεν φάγατε ποτέ κανέναν καημένο?" Τον ρωτάω ειρωνικά και γελάει ξανά κάπως πικρά.

"Από τυχη μάλλον... Γιατί έλεγα πως η Τσέλσι ήταν το γούρι μου." Μου απαντάει και τότε εγώ τον κοιτάζω σοβαρά.

"Ελα ρε Τεντ... Μην στεναχωριέσαι τόσο. Θα τα ξανά βρείτε. Μπορεί απλά να μην είναι καλά αυτές τις μέρες... Θα πάω και εγώ να την ζητήσω συγνώμη... Και να της μιλήσω γενικά. Προκειμένου να σε βοήθησε να τα ξανά βρείτε." Του λέω και τον βλέπω να απορεί.

"Γιατί? Αφου εσυ δεν φαίνεται να την συμπαθείς ιδιαίτερα πολύ." Με ρωτάει και αφήνω μια ανάσα.

"Μπορεί ένα άτομο που δεν είναι αρεστο σε εμένα... Μπορεί να είναι το ιδανικό για κάποιο άλλο. Και αυτό πιστεύω ότι ισχυει στην προκειμένη περίπτωση... Με εσένα και την Τσέλσι. Γιατί και σε εμένα... Δεν μου φαίνεται κακή κοπέλα." Του εξηγώ τότε το αμάξι παρκάρει το αμάξι του έξω από ένα σπίτι κάπως... Μικρό.

Κοιτάζω γυρω γυρω και δνε βλέπω βίλες.

Ουαου.

Είμαι στην μεσαία τάξη.

Πως να είναι εδώ άραγε οι άνθρωποι?

Πάνε κομμωτήριο?

Σπα?

Για μανικιουρ?

Στο ορφανοτροφείο πάντως καμια κοπέλα δεν πήγαινε ουτε σπα ουτε για μανικιουρ ούτε για πεντικιουρ.