LAST HOPE (Cruel Reality Series 5) [COMPLETED]

Chapter 3

"YOU need to try this, bro," Rod, his best friend handed him a small sachet of  his "good item". Nasa likod sila ng kanilang paaralan at tinakasan nila ang mga bodyguards niyang sunod nang sunod sa kanya. Naglalakad na sila papunta sa isang abandonadong bahay para doon tumambay.

Kumunot ang noo niya at umiling-iling. "Are you fucking nuts? We're just sixteen, I'm not taking that."

Alam niya kung ano iyon. That's shabu and there's no way in hell that he would use that shit.

All his life, he's been a good son, the studious, ambitious and funny son. Being the middle child is not that easy, hindi siya gaanong napapansin kaya gumagawa siya ng paraan para mapansin ng mga magulang niya.

That's why he  mastered the art of being the perfect son.

"Tol, you're too serious with your life, try mo rin magkaroon ng ibang libangan." Iwinagayway pa ni ni Rod ang maliit na sachet sa kanyang mukha.

"Still, I'm not doing it,"he answered firmly, his jaw is clenching.

May mga ibang kalokohan din naman siya, he keeps on dating different girls and he enjoys flirting but that's it. Wala nang iba, hindi siya mag-te-take ng drugs.

"Ano na bang sabi ng Daddy mo kay Kuya Caution? That he's the best? E, kay Alert? He's the most what? wonderful child, because he got your father's attitude?" tila nanguuyam na saad sa kanya ng kaibigan.

Hindi niya alam kung kaibigan pa ba ang turing sa kanya ni Rod dahil sa mga sinasabi nito sa kanya. Alam naman nito na ayaw na ayaw niyang pinag-uusapan ang kung ano mang problema niya sa pamilya.

Upon hearing that shit, his mind went blank. Lahat lahat naalala niya. . . Oo binibigay ng mga magulang niya ang lahat ng gusto niya pero pakiramdam niya ay iba ang trato sa kanya. Iba ang pagmamahal na natatanggap ng mga kapatid niya. Dapat hindi siya nagseselos pero hindi niya maiwasan. Mahal niya ang mga kapatid niya pero hindi niya maiwasang magselos.

Inagaw niya ang sachet at tinignan ang kaibigan na nakangisi na ngayon.

"Be ready to experience euphoria, motherfucker," Rod smirked at him.

Napabalikwas siya ng bangon sa kanyang kama nang marinig niyang mag-ring ang kanyang cellphone. Hingal na hingal siya at ramdam na ramdam niya ang mabilis na pagtibok ng puso niya.

The aircon is open but that didn't helped to stop his sweating. That dream again. . . that shitty nightmare again. No, that's not a dream, that's a fucking memory. . . his fucking memory.

Napahilamos siya ng mukha gamit ang kanyang palad at dahan dahang inabot ang kanyang cellphone. He sighed and his eyebrows creased when he saw who the caller is.

"What do you want, you fucktard?" He asked.

The man on the other laughed hard, " hey, good morning, Speed, how's your sleep?"

"Don't go Dr. Phil on me, Braxton Zane, I'm gonna punch your balls once I see you o baka gusto mong ikaw ang gawin kong pasyente? Pwede naman, magsabi ka lang." His words were menacing but the man on the other line didn't take his words seriously. Parang sanay na ito sa ugali niya.

"Help me," iyon lang ang sagot ng lalaking kausap niya sa kabilang linya kaya naman kumunot ang noo niya. After a few seconds of being stunned he laughed hard.