LAST HOPE (Cruel Reality Series 5) [COMPLETED]

Chapter 12

NANGINGINIG ang buong katawan niya nang marinig niya ang kwento ni Speed. He is opening his dark past to her and he's opening all her wounds again.  Bukas at sariwa pa rin ang kanyang mga sugat pero pakiramdam niya ay mas lalo itong nananariwa.

James... James Salvacion...her friend and high school crush.  Ito ang nag-aya sa kaniya noon dahil birthday nito at pumayag naman siya. That's the biggest shit she ever done in her life. Kahit gustuhin niyang ibalik ang kanyang nakaraan ay hindi  niya magawa iyon. Every night, she's begging to turn back the time and correct all her decisions in life. She wants to back. . . for her to save her friend. . . to save herself. 

Pakiramdam niya ay napaka-unfair ng mundo sa kanya. All she is experiencing right now is suffering. Nagkaroon siya pagkakataon na makaramdam ng kaginhawaan pero panandalian lang pala. Bakit si Speed pa? Bakit iisa ang nakaraan nila?!

Gusto niyang magwala. . . gusto niyang sumigaw at ilabas ang lahat ng sama ng loob niya sa mundo pero hindi niya magawa. Pakiramdam niya ay tila ba may bumara sa kanyang lalamunan. Pakiramdam niya nawalan siya ng boses. . . she's immobile. . . she can't explain how painful it is on her part.

A part of her that is already broken shattered again for the second time around. This time, it's more painful, more devastating and more draining.

Si Speed na palaging nagpapatawa sa kanya. . . si Speed na ginagawa ang lahat para patawanin siya, Si Speed na halos ibigay ang mundo para lang mapangiti siya. . . Si Speed na pinapakalma siya, pinapasaya siya at hinahayaan ng katawan niyang maging kasangga ay kasama ng mga lalaking bumaboy sa kanila ni Candice. . . kasama ng mga lalaking sumira sa buhay at pagkatao niya.

Nanginginig ang buong kalamnan niya. She's so afraid, angry, guilty and sad at the same time. Masakit na masakit iyon sa parte niya. Para siyang kumuha ng kutsilyo at sinaksak ang sarili. Para niyang kinuha ang puso niya at inapak-apakan iyon.

Why are you so cruel to me, life? Why?  She asked silently while looking at the man who just confessed to her.

Gusto niyang pagbuhatan ng kamay ang sarili at ang binata para matanggal ang sakit sa puso niya. Gusto niya itong abutan ng baril at sabihing barilin na lamang niya ito. . . patayin na lamang siya nito.

Dahil para na din siyang pinatay nito sa inamin nito.

Naririnig na naman niya ang bawat paghikbi na ginagawa niya noon. Naririnig niya ang bawat pagmamakaawa niya. . . how she begged those monsters to stop raping her. How she begged them to stop doing nasty and unacceptable things to her friend's dead body.

She can hear their laughters and how they are jumping in glee when they found out that they are virgins. Ganoon kademonyo ang sinamahan niya noon.

She can remember every pain, every scenario . . .  everything and it is killing her because Speed is also part of it.

Tila ba may galit sa kanya ang mundo dahil ang akala niyang nakakatulong sa kanya ay isa rin pala sa mga dahilan kung bakit gusto na niyang wakasan ang lahat.

"I almost raped the other girl too, baby. . . " Speed confessed. His voice cracked again. Lumunok ito ng ilang beses bago magsalita ulit. "Good thing, I passed out. . . but baby. . . it's painful on my part."

Nagsiunahang magtuluan ang mga luha nito sa mga mata. Kahit gusto niyang abutin ang mukha nito para punasan ang mga luha nito ay hindi niya magawa. Kinagat niya ang labi niya ng mariin at huminga ng malalim bago pinunasan ang sariling mga luha.

"Baby. . . gustong gusto ko silang iligtas. . . believe me, I do. I want to save them. . . I want to save them. . . I want--" hindi nito natuloy ang sinasabi nang mabasag muli ang boses nito.