LAST HOPE (Cruel Reality Series 5) [COMPLETED]

Chapter 48

LUMABAS siya sa clinic at mabilis na pumunta siya sa bahay nila Awesome. He is feeling lighter than the usual. He can now smile freely, can laugh without pretending and can make his life better.

Finally. . . he can say that he's healed. Finally.

Habang papunta sa bahay ng dalaga ay sumisipol sipol pa siya dahil alam niyang natutulog pa ito sa ngayon. Alas tres pa lamang ng hapon kaya naman sigurado siyang tulog pa ang kasintahan.

Tinignan niya ang bag na dala niya at ilang gamit niya bago tumingin ulit sa daan. He's so excited. Dadalhin niya sa dagat ang dalaga ngayon dahil alam na niyang gustong gusto pala nitong lumangoy sa dagat.

Nang makapunta siya sa bahay ng mga Watanabe ay pinapasok siya kaagad ng mga kawaksi ng mga ito at dinala siya sa kwarto ng kasintahan. Nang buksan niya ang pintuan ng kwarto nito ay napangiti siya.

There he saw her sleeping like a baby. Nakasuot pa rin ito ng pajamas at nakayakap sa isang malaking teddy bear na ibinigay niya. Lumapit siya sa dalaga at pinagmasdan ang itsura nito habang natutulog.

The sight of her sleeping makes his heart flutter in happiness. He's so lucky to have her by his side. Wala na siyang mahihiling pa. Nakita niyang tumaas ang damit ng kasintahan kaya naman nakikita na niya ang tiyan nito. Mahinang natawa na lamang siya at inayos ang damit nito.

"Ang kulit mo pa ring matulog, mahal ko," biro niya sa natutulog na dalaga.

Pinanood niya ang dahan dahan na pagtaas at pagbaba ng dibdib nito. The rhythm of her breathing is too beautiful to watch and feel. Tinigan niya rin ang mukha nitong nasisinagan ng araw. Ang buhok nitong magulo na at ang labi nitong nakabukas pa ng kaunti.

Dahan dahan ay tinanggal niya ang pagkakayakap ng dalaga sa teddy bear na ibinigay niya rito at siya na mismo ang yumakap dito.

Umayos siya ng higa at ipinaunan ang kanyag braso sa dalaga.

"Hey, baby. . . kahit tulog ka hayaan mong sabihin ko sa'yong mahal na mahal kita." Bulong niya rito.

Hinalikan na niya ang noo ng dalaga at hinayaan na tangayin siya ng antok pero hindi oa siya tuluyang nakakatulog nang maramdaman niyang hinalikan siya ng Awesome sa labi kaya naman dahan dahan ay niyakap niya ng mahigpit ito.

"Gising ka pala," saad sa kanya ng dalaga.

He chuckled a little bit. "Papatulog na sana," saad niya.

"Sorry," hinging paumanhin nito sa kanya kaya naman umiling-iling siya para sabihin dito na wala sa kanya iyon.

Wala siyang pakielam kung gisingin man siya ng dalaga ng ilang beses. . . wala siyang pakielam kung kulang siya sa tulog. Basta si Awesome ang dahilan ay ayos lang sa kanya iyon.

"Ayos lang, mahal ko. Dapat lang na huwag tayong matulog dahil may pupuntahan tayo," umayos na soya at dahan dahan ay tumayo na.

Ngumuso naman ang dalaga sa kanya at itinaas ang kamay na tila ba nagpapabuhat sa kanya kaya naman natatawang nilapitan niya ito at binuhat papunta sa banyo nito.

"Kahit naman huwag ka nang maligo, baby. . . " tumigil siya saglit at tinignan ito. "Ayos lang sa akin."

"Saan ba tayo?" tanong nito sa kanya.

"Beach, baby."

Nanlaki ang mga mata ni Awesome at tsaka siya hinalikan ng mabilis sa kanyang labi. She giggled like a kid and immediately removed her clothes. He groaned because of that.

"Baby naman!" reklamo niya.

"Tse, mamaya ka na humirit, I'm so excited." Inirapan siya ng dalaga.