ELİMİ TUTAN HAYALLER ~ GERÇEK AİLEM ~ Tamamlandı

|3|

Merhabalar herkese...

      

                  KEYİFLİ OKUMALAR...
    OY VE YORUMLARINIZI EKLEMEYİ
                   UNUTMAYIN

Ömer tamam geliyoruz dedi. Ve benim elimi tutup kaldırdı çikolata paketini ve karton bardağı çöpe atıp hastaneye  girdik.

Kapıyı ben açtım içeri girdiğimdd o kız hariç herkes ayaktaydı.

Dr: evet sizde geldiğinize göre açıklıyorum..
Aleyna Işik %99,99 Kenanın, Defne Korkmaz %99.99  Mert Işığın kızı... ama bu nasıl olur?

Biz ona merakla bakarken o benim üvey babama ve anneme dönüp

Dr: Defne Mert beyin kızı değil!

₺*₺*₺*₺*₺*₺*₺*₺*₺*

Oha!

Şu an verebileceğim başka bir ifade yok. Herkes ağzı açık bir şekilde Semaya bakıyordu. Boya küpünün bile ağzı açık kalmıştı. Daha sonra üvey babam kendine gelip bağırarak konuşmaya başladı.

Ü.babam: LAAN! BU NE DEMEK SEMAA!

Sema: şe..şey..bi..biyanlışlık ol..olmalı.

Dr: ne yanlışlığı efenim bakın işte sonuç ortada.

Boya küpü: Anneğ! BENİĞĞM BABAM KİM?

Sema: ...

Ü. Babam: KONUŞSANA LAN? KİMDEN PEYDAHLADIN AŞAĞILIK KADIN? BEN SANA SEVGİMİ VERDİM LAN. SEN BE DESEN ONU YAPTIM. BİR DEDİĞİNİ İKİ ETMEDİM. KARŞILIĞI BU MU OLACAKTI.

SEN NASIL BİR YALANCISIN KADIN? BUNLARIN HEPSİ NUMARAYDI DEME. KIZA ALIŞAMADIM FALAN BAHANE . SEN ONDAN KURTULMAK İSTEDİĞİN İÇİN ÇOCUKLARI DEĞİŞTİRDİN.

Sema: Mert, be..ben..ço..çok sarhoştum o gün.

Ü.babam: bana hikaye anlatma. Ben sen ne diyosan ona inandım... Se.. Sen! Sen bu kıza bilerek dayak yedirttin deme. Okuldan sonra barlarda geziyo dedin bende inandım dövdüm Aleynayı.

Semanın başı yerdeydi ve biyolojik annem ağlarken babam ellerini yumruk yapmış saldırmamak için zor duruyordu. Ve dayanamayıp konuştu.

Biyolojik babam: BU NE DEMEK LAN? BENİM KIZIM ŞİDDET Mİ GÖRDÜ?

Ü.babam: be..ben ne diyeceğimi bilmiyorum. O söyleyince ben de inandım. Dövdüm. Aklı başına gelsin diye işe başlattırdım. Kazandığı parayı başka yolda harcamasın diye ben aldım. Be..ben ona çok zulüm ettim. Sema için... ona inandım. AMA O BENİ ALDATMIŞ Şuraya bakarmısın?

Biyolojik babam üveyin üzerine doğru yürüdüğü zaman biyolojik abiler onu tuttu.
Ama başarılı olamıyolardı. Bakın beş tane yetişkin benim biyolojik babamı durduramıyorlar..

Ben: Kemal bey , lütfen sakin olun. Ben kaç yıl dövüş eğitimi aldım. İsteseydim onu da dövebilirdim. Hem geçmişte kaldı artık.  Baksanıza ne hâle düştüler. Bu kadın bana karşı hep merhametsizdi. Ben birde ona nasıl annesin diye soruyordum... soruyu yanlış sormuşum. Yüzüne bakarak  sen nasıl bir insansın? Demem gerekmiş.

Biyolojik annem: kuzum haklı. Sakinleş Kemalim. Hadi kızımıza kavuştuk. Beraber evimize gidelim. Gideriz deme kızımm...

Bana öyle bir bakıyordu ki hayır demek imkansızdı. Gözlerini doldurup kaşlarını kaldırmıştı. Dudaklarını ise iyice büzüp karşı konulmaz halde sevimli gözüküyordu. Babamın bu kadınla kesinlikle işi vardı.

Ben: tamam. Ama benim eşyalarım evde kaldı.

Biyolojik babam:  kızım biz de zaten burada yaşamıyoruz. Sizin gibi İzmir'de yaşıyoruz.
Eşyaların için endişelenme İzmirdeki evimizden bir korumaya haber verip tüm eşyalarını aldırtırız.  Burada da yanında kıyafet getirdiysen onuda hallederiz.Sen merak etme. Gerçi annen sana yeni yeni şeyler aldı ama.... Neyse kullanmak istersen giyinirsin zaten.

Biyolojik annem:  giyer giyer deme Aleyna?

Ah tanrımm gene o bakış...

Annem: hem ben anne -kız eşofmanları, pijamaları aldım. Ve daha bir sürü kıyafet...

Ben: tamam Kamelya hanım.

Annem zafer kazanmış bir şekilde gülümseyip kapıyı açtı ve çıktı. Bizde onu takip edip çıktığımızda babama doğru eğilip kulağına fısıldadım.

Ben: Sizin Kamelya hanımla işiniz var. O bakışa ben bile karşı koyamadım.

Babam bir anda kahkaha atınca abiler ve ikizim bana merakla baktı.

Babam: ah kızım ah.. ben neler çekiyorum bir bilsen.

Alparslan abi: evimizde olan olayı dışardaki insanlara neden anlatıyosun baba!

Babam ağzını açıp cevap verecekken susturdum. Ve arabanın kapısını açıp bindim.

Kimsenin fikirini değiştiremezsiniz. İnsanlar ya kanmak istediğine ya inanmak istediğine inanırlar. Onlar, yani muhteşem abilerim(!) nede olsa bir gün pişman olacak.

Bu bölüm bu kadar diyelim . Kendinize iyi bakıyorsunuz... Hoşçakalın!