ELİMİ TUTAN HAYALLER ~ GERÇEK AİLEM ~ Tamamlandı

|11|

Ben: ama ben şuan çok gerildim. Kararımı öğle yemeği yedikten sonra söylesem?

Babam: tamam güzelim.

Ben: hah. Tamam o zaman ben bir odama gidip duş alıcam.

Annem: tamam meleğim.

Annem gözüme artık çok tuhaf geliyordu. Ajanmış kızım. Ajan! Neyse duş alayım da bir. Sonra araştırırım.

Krem şort ve siyah askılımı elime alıp banyoya girdim. 15 dakika sonra çıktığımda saçlarımı taramaya başladım. Sonra tarağı bir yere bırakıp saçlarımı tepeden topladım.

Bu evde ve benim tanıdığım bir tek annem di ajan olan. Ve dediği bir bakıma doğruydu. Kim bilir nasıl eğitimlerden geçip ajan olan insanlara güvenemezdin. Ama ben biraz mutlu olmak istiyorum. Sevdiklerimle birlikte...

Hem benim en başından beri amacım mafya olmaktı. Neden ajan olmak kafamı bu kadar dolandırdı ki?

Ah tamam. Galiba kararaımı verdim.

Kapımın çalınmasıyla gir diye seslendim. Gelen ikizimdi.

Ömer: evet bir tanem. Hangisini seçtik?

Ben: ııımmm üç diyince. Aynı anda?

Ben- Ömer: bir
iki
üç

Ben: mafya

Ömer: mafya

Ben: ayyy benim canım ikizimsu yaa.

Ömer: ikizimsu ne be kızım?

Ben: bilmem ben buldum.

Ömer: öyle mi ne zaman?

Ben: şimdi.

Ömer: lan ben sana haber verecektim ya unuttum!

Ben: ne oldu be?

Ömer: Sinemm ve Umut gitti. Sana selam söylediler. Sinemin annesi çağırdı . Çağırmasaydı yemek yiyecektik. Belki karpuz keserdik...

Ben: sonra onu sevdiğimizi itiraf ederdik.

Ömer: ben ettim ama sonuca bak kızım. Yüzümü çizdi. Ahh! Kedi kızım benim.

Artık kendimi tutamadım ve kahkaha atarak gülmeye başladım.

Ömer: heyy! Ne diye gül... ah, sen nasıl ikizsin lan? Kızı nasıl tavlayacağıma dair bilgi vermen gerekirdi. Ama sen şimdi görürsün!.

Ömer beni eliyle ittirdi ama ayağım halıya takıldı ve sırtımı çalışma masasının kenarına vurdum. Kendimi tutamayıp çığlık attım. Lanet olsun? Eminim ki dikişler patlamıştı. Off galiba kanıyordu.

Ama, ama benim neden gözüm kararıyordu?

DDDDDDDDDDDDDDDDDDDD

ÖMER'DEN...

Amacım onu yatağa itip gıdıklamaktı. Ama ikizimin ayağı halıya takıldı ve çalışma masasına sırtını vurdu. Sonra çığlık attı. Canının bu kadar yanmış olması normalmiydi. Gözleri kapanırken ben orada kukla gibi hareket edilmeyi bekliyordum. Ama beni yöneten usta sahneyi terk etmişti sanki.

Çığlık sesini duyan ailemiz buraya gelirken yerdeki kan dikkatimi çekti. O yaralıydı.

Alparslan abim: lan! Aleynaya ne oldu? Konuşsana ÖMER!

Ben: a..bi . Ben onu gıdıklamak için yatağa ittim. Ama ayağı halıya takıldı sırtını çalışma masasına vurdu.

Alparslan abim hiç birşey demeden Aleynanın yanına gitti ve askılısını çıkartıp onu yüz üstü yatağa yatırdı. Ertuğrul abim de Alparslan abimin pansuman eşyalarını getirdi.

Alparslan abim: BABA! KARDEŞİMİN SIRTININ HALİ NE?

Babam: n..no..lmuş Alparslan?

Alparslan abim: dikişleri açılmış.

Abim yaraya pansuman yapıp tekrar dikti.

Ben: hastaneye gidelim.

Semih abim: rahatla aslanım. Alparslan abi doktor zaten. Senin de bir suçun yok rahatla.

Alparslan abim: Ömer, Aleyna o evde ne yaşıyordu? Sırtının hali ne ? Kemer ve sigara izleri de var. LAN NE YAŞADI BU KIZ?

Babam: oğlum. Bence o eve gidip hesap soralım. Sende Ömerin üstüne gitme. Bilse söyler.

Alparslan abi elindeki makasla attığı son düğümüde keserken bize dönüp konuşmaya başladı.

Alparslan abim: baba, beraber gidelim Ali Asaf abide gelsin. Kardeşime bunu kim yaptıysa hesap sormalıyız.

Aleyna bana biraz bahsetmişti ama ben ona anlatmayacağıma dair söz verdim. Kendilerinin öğrenmesi daha iyi olur. O yüzden sesimi çıkarmadım. Annem hıçkırarak ağlıyordu. Onun yanına gidip sıkıca sarıldım.

Babam: Ömer, oğlum sen Semih abin ve annenle burda kal. Bizde abilerinle gidelim.

Kafa salladım. Onlarda odadan çıktı bir süre sonra kapı sesini duyduk. Alparslan abim Aleynaya serum takmıştı. O damlaları saydım bitene kadar. Annem... annem ise darmadağın dı. Sema bizden huzurumuzu çalmıştı.

Aleynanın geniş yatağında onun saçlarını okşarken uyuya kalmıştı sonra annem. Üzerine ince bir çarşaf örtüp seruma bakmaya devam ettim.

Selam! Keyifli okumalar dilerim. Kendinize iyi bakın...