Eşyalarımı toplayıp odama geri döndüğümde Ali abim yatağımda oturuyor, dalgınca ettafına bakıyordu...
Ona bir şey demeden banyoya girip dolaptan ilk yardım çantasını aldım. Tekrar odama geldim.
Ali Asaf abim: Aleyna...ben..ben bunu haketmiyorum. Sen..in hayatını kararttım. Neden bana ...iyi davranıyorsun?
Ben: çünkü ben sen değilim abi.
Elini elime alıp pansuman yapmaya başladım. Daha sonra sargı beziyle sardım. Abim ne karşı çıkmış ne de bir şey demişti. Ona baktığımda ağlıyordu. Yapacak bir şey yoktu.
Ben: Abi, herkesin canı burnunda zaten. Annem ve babam kendini suçlayıp duruyor. Abilerim ve ikizim perişan halde. Ben sadece senin bana öyle davranmana kırıldım. Ama sen benim abimsin. Şu an herkesi toparlaman lazım. Oldu işte. Ne yapılabilir?
Ali Asaf abim: ben.. çok pişmanım.
Ben: biliyorum abi...biliyorum.
Ali Asaf abim: kendimi asla affetmicem. İstemeden evleniyorsun...
Babam ile konuştuklarımızı duymasına rağmen ben tekrar ettim.
Ben: abi, bu gün Mardine gidicez. 1 hafta sonra nişan var. 1 ay sonra ise kına sonraki gün de düğün... Ama biz nişandan sonra Koray ben ve Ömer buraya gelip sınava giricez. Düğünden sonrada burada yaşicaz.
Okula devam edicem. Hatta komşu bile olabiliriz..Babam: evet iyi fikir.
Annem: kesinlikle . Kızım aynı annesi gibi zeki maaşallah... Kemall! Sen de şu karşıdaki evi tut. Kimse kapmadan. Koray oğlum sanada uygunmudur?
Koray: uygundur tabiki. Benlik hiç bir sorun yok. Evi de ben tutup Aleyna ile beraber dizeriz. Siz hiç zahmet etmeyin.
Babam: olmaz. Evi biz tutalım siz eşya bakın.
Ben: ama baba bugün Mardine gitmicekmiyiz?
Babam: Nişana 1 hafta var. Siz şimdiden gidin hazırlıklara başlayın. 1 gün sonra yola çıkarız. Annemi de ben hallederim.
Tamam diyip Koray ben ve babam ile beraber evden çıktık. Bizim evin karşısındaki villaya gittik. Eve göre mobilya seçmek gerekirdi.
Babam eve bir iç mimar arkadaşını çağırdı yaklaşık 1 saat fikir edindik. Daha sonra bize önerdiği mobilya mağazalarına gittik. Oradan yatak odası, mutfak, oturma odası takımlarını , perdeleri ve halıları hallettik.
Daha sonra Korayın anne babası geldi. Onlarda geri kalan şeyleri kendilerinin karşılayacağını söylediler. Koray ile biz buna sevindik. Çünkü resmen bir kaç günlük yapılması gereken alış verişi bir kaç saate sığdırmıştık.
Koray da ben de bitmiştik. Aksesuar konusunda annemin zevkine güvenirdim. O yüzden onu anneme bıraktım. Ev üç katlıydı siyah ve gri taşlarla süslenmişti. Geniş bir havuzu ve bahçesi vardı. Evin girişinde salon sizi karşılıyordu. Sol tarafta mutfak vardı. Bir üst katta ise üç oda vardı. Yatak odası bu kattaydı ve kütüphane odasıda buradaydı. Üçüncü katta da üç oda vardı.
Vee asansörde vardı bu çok iyiydi.
Koray ve ben mağazadan çıkıp bir restorantta yemek yedik. Daha sonra evlerimize dağıldık...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ELİMİ TUTAN HAYALLER ~ GERÇEK AİLEM ~ Tamamlandı
Literatura FemininaKitap şarkısı : Model-Bir melek vardı... 17 yaşında bir kızın gerçek ailesini bulması. Ve sonrasında meydana gelen bir evlilik. Bu hikaye sizleri bambaşka bir serüvende hissettirecek. Eğer aksiyon, entrika ve gerçek ailem kurgusunu seviyorsan ELİMİ...