ELİMİ TUTAN HAYALLER ~ GERÇEK AİLEM ~ Tamamlandı

|28|

Koray: Aleynaa... hadi geldik.

Ben: banane yaa uyicam ben.

Babam: tamam ben kızımı alırım siz geçin.

Babam beni kucağına alınca onun boynuna daha çok yerleştim. Babamın kokusu hoşuma gidiyordu.

Babam kıkırdamaya başladı.  Ben de gözlerimi açıp ona baktım.

Ben: ne oldu baba?

Babam: kızım benim kokumu seviyor her halde ha?

Ben: evet babacımm...

Havalimanındaki  bizi bekleyen arabalara bindik. Babam şoförle konuşmaya başladı.

Şoför: Kemal ağam nasılsın? İyimisin?

Babam: iyiyim Onur , sen nasılsın? Çelin çocuğun nasıl?

Onur: iyiler şükür ağam... Ağam ... şey anneniz kızınızın Karahanlıların torunu Koray ile evleneceğini duyurdu... hazırlıklar da yaptı. Siz de buraya geldiniz...

Babam: evet Onur... Evlenecekler...

Onur: kusura bakma ağam ben de merak et..

Babam:  olur mu Onur. Herkes biliyor zaten annem sağır sultana dahi duyurmuştur. Sen de bilirsin... kardeşim kız kaçırmış ölmemesi şartıyla berdel kabul edilmiş. Evlenmişlerdir. Berdel zamanını 18. Yaş olarak belirlemişlerdi. Olaylar farklı türden gelişmese ben kizımı kaçırcaktım yurt dışına... ama olmadı işte...

Onur: ne diyeyim ağam. Benimde kızım var...bilirim zor gelir.  Allah mutlu etsin. Bize onu demek düşer.

Babam: eyvallah Onur eyvallah...

Araba durunca beni bir heyecan sardı.

Ben: anne ben korkuyorum.

Annem: kızımm... burası bizim konak korkmana gerek yok. Hem zaten onlarla havalimanında ayrıldık ya..onlar kendi konağına gitti. Biz kendi konağımıza geldik. Hem Esile de burda çekinme hiç.

Ben: Esile yenge buraya mı geldi.

Annem: evet olanları duyunca bir gün önce geldi.

Konağın kapısını kapıdaki adamlar açtı. Hepimize hoşgeldiniz dediler. Babam hepsiyle konuşup sohbet etti. Tabi biz beklemeden içeri girdik. Hava çok sıcaktı.

Dedem: benim torunlarım gelmişşş.  Hoşgeldiniz kızım sefalar getirdiniz.

Annem dedemin elini öpüp hoşbulduk babam dediler. Ondan sonra bende öptüm. Dedem bana sıkıca sarıldı. Kulağıma fısıldadı

Dedem: kızım berdel şartıdır ...elimden bir şey gelmez... diğer ağaları kafalamaya çalıştım ama verilen sözden dönülmez diyolar da başka bir şey demiyorlar.

Ben: biliyorum dede... hem ev bile aldık... üzülme sen de lütfenn...

Dedem alnımdan öptü. Babanem elini uzatıp öpmemi bekledi ayıp olmasın diye öptüm. Memnun olmuşça gülümsedi. Sonra bana sarıldı.

Şu an kendimi bir şey dememek için zor tutuyorum. Ben ona sarılmadım. O da bir kaç saniye sonra ayrıldı abimldrle kucaklaştı zaten. Gerçi onların verdiği tepki de ortadaydı...

Esile yengemlerle bol bol sohbet ettik. Evde çalışan kızlardan biri buz gibi soğuk ayran yapmıştı. Bu sıcakta öyle güzel gitti ki . Ben iki bardak içtim. Sonra da odalara dağılıp uyuduk.

Nişana kaldı 4 sabah...

Keyifli okumalar...