ELİMİ TUTAN HAYALLER ~ GERÇEK AİLEM ~ Tamamlandı

|4|

Ömer: ikiz sen takma  Alparslan abiyi. Ben onunla özel olarak konuşucam. Abim dahi olsa kimse seni üzemez ama o kız Alparslan abime resmen yürüdü. Yani bunu söylerken ben utanıyorum ama... yaptı işte. Sonra eve bir erkek getirip  abimin odasında bi..birlikte olmuşlar... tabi o kız da Alparlan abimin üzerine iftira attı beni tecavüz etti diye.

Ben: nasıl ya? Eve erkek aldığına göre kimse yokmuş evde. Peki neden Alparslan kendini savunmadı?

Ömer: offf diğer yarım yaa... Ayşe abla , kendisi 25 yıldır yardımcımızdır. Ama ailemizden biri gibi görüyoruz onu. Annemle birlikte kirli çamaşırları toplarken abimin odasındaki kanlı çarşafı gördüler. Abim o an şoka girmişti zaten nasıl olur diye.. sonra ise o kız ağlayarak annemin yanına gidip anneğğ ağbim beniğ taciz ettiğ dedi. Annem kıza inandı. Babamda öyle tabi..

Abim babama ben o gün evde değildim diye ama inanmadılar ona. Babam ona tokat atınca arabasına binip havalimanına oradan da yurtdışına gitti. Bu olay yaklaşık 6-7 ay önce oldu. Öz kardeşimizi yani seni bulduğumuz zaman Semih abim Alparslan abimi arayıp buraya çağırdı. Daha sonra Ankaraya geldik düğünde karşılaştık falan...

İnanamıyorum. O kızın bunları yaptığına inanamıyorum. Gerçi insanlar çiğ süt emmemiş mi? Her şey beklenir...

Babam: havalimanına geldik çocuklar.. bir kaç saat sonra İzmir'de oluruz. Kızım senin eşyalarını almaları için adam yolladım. Biraz önce mesaj geldi toplamışlar her şeyini.

Ben: teşekkür ederim.

Babam: ne demek prensesim...

Arabadan inip babamı takip ettim. Galiba özel uçağı vardı.

Babam: yavrum, hadi binin siz. Ben hemen geliyorum.

Babam pilotun yanına gidip onunla konuşmaya başladı ben de uçağın içerisine girip cam kenarına oturdum. Yanıma Ömer Faruk oturunca hemen kafamı onun omuzuna koydum. Gözlerim istemsizce kapanıyordu. Ah hadi ama saat daha 23:00 bile olmamış...

Ömer: uyu diğer yarım...

Ve uyumak için sanki bu sözü bekleyen ben gözlerimi kapatıp rüyalar aleminde keşif yapmaya başlamıştım.

*₺*₺*¥*¥*₺*₺*¥*¥*₺*₺*¥*¥*₺*₺*

Ömer: ikiz hadi uyan uçak iniş yapıcak.

Hafif olan uykum Ömerin bana seslenmesi ile bölünürken gözlerimi yavaşça açtım. Uçak ta o sıra inişe geçiyordu. Sallanmaların sonunda nihayet iniş yaptığımızda ayağa kalkıp yolcu kapısından indim. Hala uykulu idim. Bunu fark eden babam beni kucağına aldı . Ona karşı koymadan kollarımı boynuna doladım.

Annem: ayy Kemal! Ne de güzel uyuyor deme..

Babam: öyle Kamelya öyle.. prensesim benim...o benim kayıp prensesim.

Daha sonrasında arabaya bindiğimizi hissettim ama ben babamın kucağında uyuyordum hâlâ. Aslında gözlerim kapalı duruyordum. Ama her an uyuya bilirdim.

Alparslan bozuntusu: baba! Kardeşimi bırak artık . Hem sen de yorulmussundur. Biraz ben taşıyım istersen?

Aman tanrım! Alparslan bozuntusu mu bunları söyleyen yoksa sağır duymaz uydurur sözünü mü karşılıyorum ben?

Babam: kardeşim? Ulan hayta mağdem kızı sahipleniyorsun, hatta benden bile kıskanıyorsun bababababa ne demeye hastanede o kadar üzerine gittin?

Alparslan: baba! Seninle aramız eskisi gibi değil biliyorsun. O kızın iftirasına kanıp annem ile senin beni nasıl bir şey ile suçladığınızın farkındasınızdır umarım. Elimde değil. Ben kız kardeşimi korumak onunla sohbet etmek istemezmiyim sanıyorsun? Ben bağlanmaktan korkuyorum. Siz bile sürtüğün tekinin lafıyla bana arkanızı döndünüz. O kızın bana tekrar aynı şeyleri yaşatmasından korkuyorum. Ondan farklı bunu hissedebiliyorum. Görüyorum da. Kıskanıyorum da onu Ömerden falan. Ama onunla hemen abi-kardeş olmamızı beklemeyin.

Ben Alparslanın uzun uzdıya yaptığı açıklamaya şaşırırken biraz da üzülmüştüm. Bu çocuğun kötü bir niyeti yoktu belli ki . Çok acı çekmişti ve insanlara güveni yoktu.

Aynı benim gibi...

Ömer: o benim ikizim abi! Onu benden kıskanamazsın.

Babam: haklısın oğlum. Ona inandık. Emin ol ki buna deli gibi pişmanız ama son pişmanlık fayda vermiyor ne yazık ki... Ben sana gene de çok teşekkür ederim. Olanları unutup buraya geldiğin için.

Alparslan: ben olanları unutmadım. Sadece kardeşlerimi özledim. Ve kız kardeşimi merak ettim.

Annem: çok pişmanız be annem. Öyle görünce o seyi aklım başımdan gitti. Yapmayacağını biliyorum ama o kız lanet olsun ona! Oğlumdan ayırdı beni! O kızı da öyle görünce inandık.

Alparslan: dediğiniz gibi inandınız. Yapacak bir şey yok.

Babam: bizi hiç affetmeyeceksin deme?

Alparslan: yoo affedicem...

Annem heyecanla konuşmaya başladı.

Annem: Ne? Ne zaman?

Alparslan:  kız kardeşim size alışıp anne-baba dediği gün bizde barışıcaz ve beraber taşicaz. Yani ben de yurt dışına geri dönmicem. Bu sayede artık aile kavramını yaşayabileceğiz. Allah aşkınıza biriniz söylesin o kız bize ne zaman abi, veya size anne-baba dedi?

Ne?

Üvey babamın beni dövmesine rağmen ben ona baba diyordum... Hatta dövüş bilmeme rağmen karşılık vermiyordum.

Annem: hiçbirzaman...

Babam: lütfen susun artık. Kapatalım bu konuyu. Çünkü bizim prensesimiz yanımızda. Biz kızımızı siz ise kardeşinizi buldunuz. O kızı konuşmayın huzurumuzu kaçırmayalım artık.

Alparslan: haklısın baba. Huzurumuzu kaçırmayalım.

Off uyuma numarası yapmaktan sıkıldım bee. Yavaşça yeni uyanıyormuş gibi yaptım ve arabaya göz gezdirdim.

Babam: prenses uyandın mı?

Ben: hı hı

Ömer: hi hi .

Ömere çatık kaşlarla baktığımda cebini açıp içinden browni çıkardı ve bana verdi. Şu an gözlerimden kalpler çıktığına eminim.

Elindeki aldım. Bir yandan açmaya çalışırken bir yandan da onunla konuşuyordum.

Ben: ah! Benim biricik diğer yarım. Seni ne çok sevefim ben. Bir de en sevdiğin çikolatayı almış bana. Oyyy  ben seni yerimm

Diyip çikolatayı ısırdım.

Alparslan:  oyy ben deni yerimm dediğin çikolatamıydı?

Ben: yanii. Ömeri yiyemeyeceğime göre.

Alparslan: gereksizsin kızım sen.

Ben: ha ha ondan Alpi.

Alttan alttan sırıtırken o konuşmaya başladı.

Alparslan: ulan Ömere ikizim, diğer yarım.. bana Alparslan dan Alpi ha?

Arabadaki herkes onun bu sitemine gülerken araba durdu ve bizde yavaşça indik.

Babam: evet prenses.. yeni evine ve gerçekleştirmek istediğin hayallerine hoşgeldin...

Merhaba. Umarım beğenmişsinizdir.

Sizlerden yorum yapmanızı ve oylamanızı rica ediyorum canlar 😊.

Bu günlük bu kadar diyelim hoşçakalın. Kendinize dikkat edin...