Pay Attention To Me [Myanmar Translation]

Chapter - 39

စာမေးပွဲမတိုင်မီ တစ်ပတ်အလိုတွင်တော့ သူတို့ပြန်လှန်လေ့ကျင့်ခန်းတွေမှာ အပြင်းထန်ဆုံးနှင့် အရေးအကြီးဆုံးအပိုင်း ကျရောက်လို့လာသည်။

ကျန်းခဲ့ပင် အိမ်စာတွေဘလိုင်းကြီး ကူးမချရဲတော့ပဲ နေ့စဥ်နေ့တိုင်း မေးခွန်းစာရွက်တွေတစ်ပုံကြီးနှင့် ရန်းရီလဲ့ဆီ ကြိုးစားပမ်းစား မေးမြန်းလေ့ရှိတော့သည်။

အခြားသော စာမလုပ်ချင်သူများပင် ယခုလိုအပြင်းအထန်အနေအထားမှာ စာလုပ်သူတွေဆီက ကူးစက်သွားရာ နေ့လည်ပိုင်းထမင်းစားနားချိန်တွင်လည်း ဘတ်စကတ်ဘော ထွက်မကစားဖြစ်ကြတော့ပေ။

သူတို့သွားချင်တယ်ဆိုရင်တောင် သွားမရပေ၊ အဘယ်ကြောင့်ဆို ဘာသာရပ်ပေါင်းစုံက ဆရာတွေက ကိုယ်စီဘာသာရပ်အမှတ်တွေ တက်အောင် စာတွေဝင်ရှင်းချင်တာကြောင့် စာသင်ခန်းထဲ ဝင်ထွက်သွားလာနေကြသည်။

သူတို့အတန်းပိုင်ဆရာတစ်ဦးဖြစ်သည့်အလျောက် တခြားဆရာတွေထက်စာရင် လောင်ဝူအချိန်တွေမှာ အပေါများဆုံးဖြစ်လေသည်။ နောက်ဆုံးနေ့လည်စာနားချိန်တွင်ပင် အနားမရပဲ မပြီးပြတ်သေးတဲ့လေ့ကျင့်ခန်းတွေကို ဆက်ရှင်းနေလေသည်။

ကျန်အချိန်တစ်ဝက်တွင်တော့ စာမေးပွဲမတိုင်မီ ဆွေးနွေးပွဲလေးကျင်းပလေသည်။

"ဒီစာမေးပွဲက အတော်အရေးပါတယ်ဆိုတာ အားလုံးလည်းသိကြမှာပါ၊ အဲ့တော့ ဒီအပတ်ပိတ်ရက်ကို အပြင်ထွက်ဖို့နည်းနည်းမှ မစဥ်းစားကြပါနဲ့၊ အရင်တစ်ခေါက် နှစ်ဝက်စာမေးပွဲတုန်းကလည်း စာမေးပွဲမတိုင်ခင် ပိတ်ရက်မှာ ကျောင်းသားတစ်ချို့ escape roomသွားကစားကြတာ ငါသိတယ်နော်၊ Friend Circleမှာတောင် တင်လိုက်ကြသေး၊ မင်းတို့တွေ ငါ့ကိုမသိဘူးများမှတ်နေလား?"

ရန်းရီလဲ့က ရှက်ရှက်နှင့် ခေါင်းလေးပုဝင်သွားပြီး မျက်နှာကလည်း နီရဲနေလေသည်။

ကျန်းခဲ့က တီးတိုးနှင့် :
''F*ck ဘယ်သူတင်တာတုန်းဟ? သစ္စာဖောက်ပဲ!"

ကောကျစ်ရှုန်း : "ငါ လောင်ဝူ့ကို blockဖို့မေ့သွားတာထင်တယ်...."

ဝူကောကျုံက တခြားအကြောင်းအရာပြောင်းပြောပြန်သည်။
"သိပ်ပြီးလည်း စိတ်ဖိစီးလို့မဖြစ်ပြန်ဘူး၊ အနားယူဖို့ကလည်း အရေးကြီးသေးတယ်၊ မင်းတို့တွေအပြင်ထွက်ပြီး ပန်းခြံထဲလမ်းလျှောက်တာတို့၊ နေပူဆာလှုံတာတို့ ပြေးတာတို့တော့ လုပ်သင့်တယ်...စိတ်လှုပ်ရှားလွယ်တာမျိုး ခြောက်ခြားစေတာမျိုးတွေချည်း ဆော့မနေကြနဲ့၊ အဲ့ဒါတွေက ကြောက်လွယ်စေတယ် နှလုံးအားနည်းစေတယ် အဲ့လိုဆို မင်းတို့ဦးနှောက်လည်း မရွှင်မပျနဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာကိုလည်းဆိုးရွားစေလိမ့်မယ်...."