Howling Your Name

Chapter 12

I'm having time to answer my preliminary exam to one of my major earlier dahil muli na namang sumakit ang ulo ko. Pero hindi naman gaano kumpara nung mga nakaraan dahil sa gamot na inirekomenda sakin ni Dr. DG.

After the examination ay wala na akong ginawa sa buhay kundi ang kumain, matulog at humiga. I'm waiting to Senrid to show up himself in our gate but he didn't. Marahil ay busy sya sa reporting nila today!

Maliah Santiago: 

Good luck with your reporting!

I bid him luck and even sent the cutest sticker cheering him. It got delivered but I didn't get any reply for the time I've waited which sobrang bago sakin. He usually replies instantly to me whenever I messaged him but today is different. Bigla tuloy sumama ang loob ko.

Ino-off ko ang cellphone atsaka binuksan ng kaunti ang kurtina at bintana. May naisip akong bagong plot na story today wherein a girl whose drown in her rainy day meets the sun who happened taught her about some realization in life. But later on, the sun will leave her without a goodbye.

Hindi ko alam kong matatapos ko to pero sana naman makatapos ako kahit isang story man lang for this year. Sana hindi ako mawalan ng idea at sana this time ay magtuloy tuloy na ito. Seryoso kong hinarap ang laptop at sinimulang mag-tipa ng sa keyboard. I made weird reaction as I typed different familiar scenario in my story. Some were based in real experience kase.

Nang makaramdam muli ng sakit ng ulo ay tinigilan ko muna. I got finished 3 chapters for today. Hoping tomorrow that I can add something to this story!

Kinabukasan ay naghanda ako sa pag-punta namin sa school dahil ipapasa namin ang group journal project. Kung netong mga nakaraang araw na lumipas ay matatanaw ko ang presensya ni Senrid sa sala na naghihintay, ngayon ay iba. Walang Senrid na naghihintay sa baba at nakangiti.

I heaved out a sigh. Napaayos ako ng ng mask bago lumabas sa bahay. Nag-paalam ako kay Molly na pupunta ako sa school. Nang makalabas ay nag-tungo ako sa gate nila Senrid at nag-doorbell.

Napa-angat ang kilay ko ng lumabas ang familiar na babae sa pintuan nila dala dala ang isang brown paper bag.

"Sorry, Enzo can't make it today,"

Para akong nabingi sa sinabi nya. Nakangiting niyang inabot sakin ang brown paper bag. Tumango ako at nagpasalamat!

Mabilis siyang nawala sa harapan ko. Ni hindi nya binuksan ang gate kundi ay inilusot lamang sa gate kung saan kasya ng paper bag.

Muli kong pinasadahan ng tingin ang second floor nila. Nahinto ako sa kinatatayuan ko ng mag-tama ang paningin namin. He's standing on his window feeling sorry! Agad siyang nag-iwas ng tingin at isinara ang ang kurtinang itim.

Napayuko ako. Guess what? Ito na nga ba ang sinasabi ko. Bumuga ako ng malalim na hininga at nag-simulang maglakad. He could inform via messenger if he couldn't make it today hindi yung pinaasa nya ako.

Pailing iling lamang ako habang naglalakad.

Masama ang loob kong maipasa ang project. Balak ko sanang umuwi kaagad dahil may naisip akong another chapter na isusunod sa kwento ko ng biglang sumulpot ang dalawang babae sa harapan ko. Nakangisi sila sa akin. Pero nawala naman kaagad iyon na mapatanto nilang wala ako sa mood.

Nagsimulang mangilid ang mga luha sa mata ko pero iniangat ko ang mukha ko para hindi bumagsak. Pinasadahan ko sila ng tingin atsaka nilagpasan.

"Girlie, what happened?" Agad nila akong hinabol. They even trying to intertwined their arms with me pero iniiwas ko ang sarili ko sa kanila. I didn't even talk. I hate them. Naiinis ako bigla sa lahat.