Howling Your Name

Chapter 22

Masayang ngiti. Magaang pakiramdam sa kabila nang pabadya-badyang pagsakit ng ulo ko. Yan lamang ang mood ko nitong mga nag-daang araw!

Tita Cris already made her way back to Dubai. Isang taon na lang ang nalalabi nitong kontrata doon at napagdesisyon nila ni Daddy na tapusin nalang.

Ang kontrata ni Papsi sa kompanya niya ay isa't kalahating buwan nalang din. Pero ihininto ang operasyon dahil sa kalagayan nila. I didn't noticed that Papsi left hand were injured! Kinakailangan nya pa rin magpatingin sa specialist para masubaybayan ang pag-galing nito.

"Sigurado ka ba sa desisyon mong pagkatapos ka na ng grad nyo ikaw magpatingin muli sa doctor?" Tanong niya habang naghuhugas ng plato.

Nakaupo lamang ako sa lamesa habang naghihiwa ng sibuyas. Napaisip rin ako bigla sa sinabi nya. Even Senrid now pursuing me to look for a specialist dahil baka lumalala pa ang kalagayan ko. Pinaalalahan nya din ako na minsan ay hindi rin maganda ang palaging pag-inom sa pain killer according sa kanya Auntie DG!

"Nag-gagamot ka pa Paps, kaya bang isabay? Baka mapalaki ang gastos?" Humarap si Paps sakin.

"Anak, hindi gastos iyon. I mean, oo gastos sya. Pero hindi mo pwede ipagsawalang bahala ang nararamdaman mo."

Napaisip ako.

"Set the date and I'll accompany you!" Maawtoridad nitong utos. "After birthday ko, Paps." Tumango siya.

"Ang tanda mo na, hindi ka na baby ni Papsi! 21 years old," Umakto syang parang nasusuka. Kaagad ko namang denepensahan ang sarili.

"Wow ha, kamusta ka naman Paps!"

Parehas kaming natawa sa pinag-gagawa namin. Dad loves to cook! Kaya siguro mabilis silang nagkasundo ni Senrid ay dahil narin parehas sila ng interest sa buhay bukod sa anak sya ng kaibigan ni Paps.

Matapos makipag-kulitan sa kanya ay tumambay lamang sya sa sala at nanuod ng basketball sa T.V. habang ako'y pumanhik sa taas at pabagsak na humiga sa kama. Wala naman akong masyadong ginawa ngayon araw pero ramdam na ramdam ko ang pagod na dumadaloy sa katawan ko.

Kinapa ko ang cellphone na nasa ilalim ng unan ko at binuksan ang wifi. Nagscroll lamang ako sa facebook! Wala naman masyadong balita sa school. 1st semester will soon to end. 2nd sem na by next next month at pag-tapos nun ay ang the most awaited day to every fourth college students! The graduatiom day! Napangiti ako.

Dati ay hindi ko maimagine ang sarili ko na nakasuot ng itim na toga pero ngayon ay nagagawa ko na. Everything seems so clear now in my mind and thanks to Senrid. It was him who always reminded us that we should graduate together and take a picture wearing our toga and diploma together! It was a big goal to every lover out there and I didn't imagine myself dreaming the same thing with a guy I hate the most when we're still a child for always rejecting me to play with him.

But look at now to what we've come so far! Hindi ko alam na mas mapapalapit ako sa kanya sa muli nyang pagbabalik sa City.

Agad kong clinick ang mensaheng ipinadala ni Senrid nang mag-notif ito sakin.

Senrid Enzo de Guzman:

Tingin ka sa bintana.

Napaangat ako ng kilay. Tinatamad nga ako eh. I didn't change his nickname on my messenger pero ang nickname ko sa kanya ay nakachinese manuscript. Hindi ko alam ang ibig sabihin noon. Hindi ko naman na sya kinulit gaya nalang noong sa account nya sa youtube channel.

Maliah Santiago:

Inaantok ako.

Senrid Enzo de Guzman: