Howling Your Name

Chapter 27

I woke up in between of feeling cold and intense flame from my body. Para ring binibiyak ang ulo ko sa sakit. Randam ko ang harutan ng dalawang pusa sa likuran ko.

Marahan akong bumaba sa kusina para humanap ng gamot.

"You are not allowed to drink any medicine except the prescription given to you by Dr. Sabier!" Said by a familiar voice that I don't want to see for a moment. Biglang umikot ang paningin ko dahilan para mapakapit ako sa pintuan ng fridge.

I feel the force na aalalay sakin pero agad ko itong inilayo sakin.

"You're —"

I gave him a serious look. "Pwede ba wag ngayon! Ano bang ginagawa mo dito?!"

Hindi ko masyado makita ang reaksyon nya dahil nagblublur sya sa paningin ko.

"Let me support you, Mal!" Support my ass. Si Miracle naman total mukha mas pabor iyon sa 'yo.

"Go away, please! I don't need you. Ayokong makita ka!" Lalong sumasakit ang ulo ko sa inis. Kumunot ang ulo niya sa pagsigaw ko.

"Mal, umalis sina Papsi at Molly! Iniwan ka nila sa 'kin. Nag-grocery sila,"

"Tapos? I can handle myself. Hindi na ako bata para magkaroon ng titingin sa akin," Hawak ko parin nag ulo ko.

"Inaapoy ka ng lagnat Mal! Should I bring you to the Hospital?!" Napatayo ako sa inis.

"Don't bother, I can handle this shit. Stop being hero in front of me. Umuwi ka na sa inyo!"

"I'm not trying to be a hero here, Mal!"

I snarled annoyingly.

"Di ka sure! Don't be so full of yourself na akala mo lahat kaya mo ng mag-isa. Please, Mal! Losten to me," he pleaded.

"Palagay ko'y hindi ako dapat ang inaasikaso mo. Kumusta nga pala si Miracle? She should the one whom you should accompany not me,"

Dahan dahan niyang ibinaba ang kamay na nakaabang upang alalayan ako. Napansin ko na may suot syang itim na bracelet na may pendant na yellow with happy face. Bigay ba yun nung babaeng yun? I never seen him wearing bracelet even before.

"Teka nga, are you jealous?" Diretsong tanong nya. Wow ha, kabisado nya ba talaga ako? Too sad that I can't see him properly today.

I chuckled. "For what? I just ask how is she? Sobrang sweet nyo kase kahapon. Dapat hindi na ako pumunta, mukhang nakasira pa ako ng moment nyo e," I started walking slowly upstairs subalit bawat hakbang ko kumikirot ang ulo ko. Pakiramdam ko ay nasa ulo ko na ang puso sa lakas nang pagtibok ng mga utak dito.

"Maliah," His voice became serious.

Hindi ko sya pinansin ko. At nagpatuloy lang paglalakad pabalik sa kwarto.

"Mal!"

"Wait, Mal. I'll explain-"

"Sa 'yo ng yang explanation mo," bulyaw ko.

Napaupo ako sa likod ng pinto nang maisara ko ito. I don't need an explanation. What I saw is enough! He's still in love with her. I saw it through his eyes and through his actions yesterday.

Pinalis ko ang luhang kaagad na tumakas sa mga mata ko. Why would I even cry for a guy? Nobody deserves my tears. No guys deserve my tears yet Senrid made me cry! Ang sakit niya sa puso.

"Mal, please rest first! Ang init mo! Nag-aalala ako,"

"Stop thinking about me, Senrid! Umuwi ka na sa inyo. I can handle myself!" Lalong nanlabo ang paningin ko at walang ano-ano'y bigla nalang akong bumagsak sa lapag.