42.Bölüm
“Sonsuza kadar beraber…”
“Tek bir umutla…” diyerek devam etti Taeyon. Ve aynı anda tamamladılar.
“Aşk…”
Bir anda açılan asansör kapısıyla onların sarmaş dolaş halini gören Dong Joon şaşkınlıkla olduğu halde kalakalmıştı. Taeyon ve Seung Ho hızlıca birbirlerinden uzaklaşırken Dong Joon istemsizce öksürdü.
“Siz devam edin… Ben sonrakine binerim…”
Asansörün kapısı tekrar kapanırken Seung Ho hızlıca elini koyarak kapının kapanmasını engelledi ve öbür eliyle Dong Joon’u yakasından tutarak içeriye soktu. Dong Joon kendisini korumak için ellerini havaya kaldırırken bir yandan da gözlerini kapatmıştı.
“Kimseye bir şey söylemeyeceğim… Gerçekten…”
“Yah! Bir şey yapmayacağım…” Dong Joon ellerini çekmeden önce tek gözünü sonra diğer gözünü de açarak ona baktı.
“Gerçekten mi?” Seung Ho gözlerini devirince kollarını indirerek doğruldu. Üstünü düzeltirken havalı bir şekilde Seung Ho’ya bakıyordu. Ama Seung Ho’nun konuşmasıyla tüm havası uçup gitmiş, ağzı çenesini yere değdirmek istercesine açılmıştı.
“Sadece Ha Na ’dan hoşlandığını söyleyeceğim Taeyon’a. O gerekeni yapacaktır zaten…”
Dong Joon hızla ellerini Taeyon’un kulaklarına koyarken Taeyon onun bu geç kalınmış hareketi üstüne kıkırdamıştı. Seung Ho ise tehditkar bir ifadeyle Dong Joon’a bakıyordu. Dong Joon temkinli hareketlerle ellerini çekerken Taeyon onun yüz ifadesi üstüne kahkaha atmıştı. Ha Na şirketlerindeki bir stajyerdi. Taeyon o ikisinin yakın olduğunu çok daha önceden fark etmişti.
“Madem yakalanmak istemiyorsunuz, o zaman asansörü iki katın arasında durdursanıza!”diye çıkıştı Dong Joon. “Sizin yüzünüzden ben de mağdur oluyorum…”
“Ben bunun zaten farkındaydım Dong Joon-ah… Yani büyük bir kayıp vermedin…” Dong Joon hayretle ona bakarken bu sefer Seung Ho da onun ifadesine gülmüştü. Seung Ho tek elini Taeyon’un beline sararak onu kendisine çektiğinde Taeyon ona bakarak gülümsemişti. Seung Ho da onun gülümsemesine aynı şekilde karşılık verirken Dong Joon o ikisini mutlu gördüğü için ayrıca mutlu olmuştu.
“Bir tek A.J mi kaldı yani sizin gruptan?”
“A.J mi? İmkansız…”dedi Dong Joon. Seung Ho da kahkaha atarak onu onaylayınca Taeyon kaşlarını çatarak onlara baktı. Bu arada asansörün kapısı açılmıştı bile…
“A.J’in zaten bir sevgilisi var…”
“Bu benim bundan yeni mi haberim oluyor!” Taeyon’un ani bağırışı üzerine Seung Ho eliyle onun ağzını kapatarak onu kendisine çekmişti. Taeyon’un sırtı Seung Ho’nun göğsüne yaslı, ağzı Seung Ho’nun eliyle kapatılmış bir şekilde dururlarken onların bu sevimli hallerini izleyen tek kişi Dong Joon değildi. Ana lobide oldukları için birkaç muhabir ve bir çok çalışan da onları izliyordu. Ama yarına kalmadan çıkacak haberdense Taeyon’un dikkatini çeken telefonla konuşarak hızlıca yanlarından geçen Hong Hyun Joon’du. Elini, ağzının üstünde duran Seung Ho’nun elinin üstüne koyarak onun elini çekti.
“Hyun Joon Ahjusshi’nin neyi var?”
“Bilmiyorum…”
“Galiba Mi Nam ile ilgili bir şey…” Taeyon ve Seung Ho anlamaz bakışlarını Dong Joon’a gönderirken Dong Joon ayaklı gazete olduğunun kanıtını gözler önüne sermişti bile. “Az önce onunla konuşuyordu. Sizi izlerken bir yandan da onu dinliyordum.”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sahne Bizim!
JugendliteraturFan fiction değildir! “Sen istesen bile seni bırakmam Taeyon-ah… Sonsuza kadar senin yanında olacağım. Kalbinde olacağım, kalbimde olacaksın…” Onun bildiği tüm masalların sonunda “sonsuza kadar mutlu” yaşanırdı. Hayatının bir masal olmadığını, hiçbi...
