Sahne Bizim!

Sahne Bizim! -48- Final

Bölüm şarkısı olarak "2PM-Go Crazy!"i öneriyorum. Umarım beğenirsiniz. İyi okumalar =)

48.Bölüm

Final Bölümü

"Bu gerçek olmaz..." diye düşündü Taeyon. Şu anda Seung Ho ile birlikte çıktıkları programı izliyorlardı tüm ekip. Sevgili olarak katıldıkları bir etkinlik olmasının yanı sıra OneHope olarak ilk aktiviteleriydi bu aynı zamanda. Konserlerini vermişlerdi. Tüm müzik programlarında ilk sıraya yerleşerek all-kill yapmışlardı. Fanları gün geçtikçe daha çok artıyordu. Aynı şekilde Dark Angels'ın da fanları giderek artıyordu. Min Hyuk onların bu başarısından fazlasıyla memnundu. Daha önce hiçbir programa çıkmadığı için Taeyon'un, özellikle Seung Ho ile birlikte, bir programa çıkmasını istemişti. Gruptaki diğer kızlar Taeyon'un gizlendiği dönemlerde zaten çektikleri ufak bir programla kendilerini tanıtmışlardı ama Taeyon konserler dışında hiçbir zaman halka gözükmemişti. Ah, bir de basın toplantıları var tabi...

Çıktıkları bu programda da onların sevgili olduğu bilindiği için onların ağızdan ağıza kağıt verme yarışmasını oynamalarını istemişlerdi. Seung Ho bu teklifi büyük bir zevkle kabul ederken Taeyon gerçek kimliğinden hiçbir şey saklamayarak Seung Ho'yu göstermiş ve:

"Bu sapıkla hayatta o oyunu oynamam..." demişti. Ama diğer konukların da ısrarıyla oynamak zorunda kalmıştı ve sonuç! Oyunun bitmesine sadece üç saniye kala Seung Ho'nun ona uzattığı kağıt düşmüş ve Taeyon bunu fark edemeden onun dudağına değmek zorunda kalmıştı. Hayır, baş başa olsalardı eğer bunu hiç sorun yapmayacaktı. Ama orada olan diğer ünlülerin yanı sıra kameralar da vardı ve yapımcı bu sahneyi üstüne bastıra bastıra seyirciye göstermişti. Yoksa aynı kareyi üç kere üst üste yayınlamasının başka bir amacı olamazdı!

Dudaklarına değen şeyin kağıt değil de Seung Ho'nun dudakları olduğunu fark eden Taeyon hızla geriye çekilmiş ve ayrıca Seung Ho'nun omzuna geriye bir adım gitmesine neden olacak sertlikte bir yumruk geçirmeyi de ihmal etmemişti. Onun bu hareketi üstüne diğerleri gülerken Seung Ho onu kendisine çekip sarılmıştı. Tabi Taeyon buna izin vermemek için her şeyi yapmıştı ama Seung Ho'nun gücüyle boy ölçüşememişti. Tüm bunların sonunda ise gazetelere manşet, internette bir numara olmuşlardı. Taeyon utancından ne yapacağını bilemiyordu ve şu anda onunla birlikte programın tekrarını izleyen ekibin kahkahaları yüzünden tekrar kızarmaya başlamıştı bile.

"Herkes aşkımızın boyutunu gördü işte... Bunu bu kadar abartmana gerek yok..." dedi Seung Ho gülümseyerek Taeyon'u kendisine çekerken. O alnının üstüne masum bir öpücük kondururken Taeyon homurdanıyordu.

"Bunu yeteri kadar insan biliyor zaten. Tüm dünyanın bilmesine gerek yok..."

"Geçen gün de alışveriş yaparken yakalanmıştınız, değil mi?" diye sordu Ye Rim ağzına önündeki dondurmadan koca bir kaşık atarken.

"Ah, onu hatırlatma bile..."

"Evet, tüm günümüzü mahvetmişlerdi..."diyerek Taeyon'un sinirine eşlik etti Seung Ho. Oysaki fanlar gelene kadar gayet keyifli bir şekilde alışveriş yapıyorlardı. Fanların onların kokusunu almasına neden olan şeyin kahkahaları mı yoksa fanlardaki ilginç GPS sistemi mi olduğunu hala tartışıyorlardı.

"En azından gerçek bir çift olduğunuzu kanıtlamış oldunuz."

"Evet, sonunda onların doğal GPS''inden kaçmak için tefecilerden kaçarken harcamadığım kadar efor harcamak zorunda olsak da..." diyerek gözlerini devirdi Taeyon. Fanların onların peşini bırakmayacaklarını fark ettiklerinde Seung Ho ile beraber tüm güçleriyle koşmaya başlamışlardı. Bunu yaparken fanların da onları takip edeceklerini düşünmemişlerdi tabi... O yüzden yaklaşık yarım saat boyunca kaçmak zorunda kalmışlardı. En sonunda bir evin bahçesine girerek kurtulmuşlardı ama o zaman da bahçedeki köpekle uğraşmak zorunda kalmışlardı. Aslında... Sadece Seung Ho uğraşmıştı, çünkü köpeğin ona karşı ilginç bir şekilde büyük bir antipatisi vardı. Köpeğin sesiyle evdekiler bahçeye çıkmış ve köpeğe sinirle bakan Seung Ho'yu ve onun bu haline kahkahalarla gülen Taeyon'u bulmuşlardı. Neden burada olduklarını öğrendikleri zaman onları seve seve eve almışlardı.