GYU16
Nanatili pa rin ako sa hospital ng ilang araw. Beau didn't have a clue because I keep on misleading him with different excuses that he didn't seem to question.
Hindi rin naman nagtagal at kinailangan ko pumasok ng school nang hindi nagsasabi sa kahit na sino tungkol sa nangyari sa akin. Mama wanted me to stay at the hospital but she also knew that I didn't want that life.
Katie seemed distant and it's been awhile since I last saw or even talked to her. Si Prianne naman mukhang abala din sa buhay. Pero madalas pa rin naman ang pangangamusta niya sa akin.
Ngayon din ang araw na magkikita kami ni Beau. Natawagan ko siya nung sumunod na araw para hindi siya makatunog sa totoong nangyari sa akin.
I'll take this secret to the grave, no matter what. I promise that to myself.
Pumasok ako ng kotse niya na may malawak na ngiti. Agad naman niya ako hinila palapit hanggang sa maupo ako sa hita niya.
"Kalma!" I chuckled.
"I missed you." sinuksok niya ang ulo sa balikat ko. Humigpit pa ang yakap niya sa akin hanggang sa naramdaman ko ang labi niya sa leeg ko.
"Beau! Nauuntog ako, alam mo ba yon?" reklamo ko.
Tumingin siya sa akin.
"Go to the backseat."
"Huh? Hindi ba tayo papasok sa school? Baka malate tayo niyan!" lumabas ako sa driver's seat para gawin ang gusto niya.
"Ten minutes only..."
Kabado akong lumipat sa likod. Lumabas din siya roon para samahan ako.
"Beau, baka nakakalimutan mong nasa harap tayo ng bahay namin." I gulped when he closed the door behind him.
"We'll be quick, don't worry." he smirked.
Mabilis niya akong siniil ng halik. I kissed back as he grab all of my hair and gently placed them behind me.
He lifted up my chin and started kissing my neck. Hinila niya ako palapit at pinagparte ang mga hita. Nakasuot pa naman ako ng skirt kaya nakita niya ang shorts ko.
"Beau, hindi ako..."
Hindi ko alam kung dapat ko bang sabihin sa kanya ito.
He stopped kissing me. Tumitig siya sa mga mata ko. Akala ko magagalit siya pero nanlambot lang ang mga mata nito habang hinahaplos ang mukha ko.
"It's okay," he said. "Whatever it is, I don't judge you for it. Alam ko namang hindi ako ang una mo sa lahat at ayos lang 'yon."
I shook my head. "No, hindi 'yon ang ibig kong sabihin! I'm—"
"If something does happen, it'll be my first, Fiorella. Can you take responsibility if I give it all that I can and end up getting you pregnant?" he asked casually.
Nanlaki ang mata ko at napahawak sa braso niya. Kinurot ko ito at natawa sa pinagsasabi niya.
"Jaxton Beau! What the fuck?"
Natawa siya roon bago patuloy hinalikan ang leeg ko. Sinandal niya ako sa bintana habang malapit na malapit ako sa kanya.
Nag-angat siya ng tingin.
"Paano nga kung nabuntis kita? I want to have my little Sandoval growing inside your tummy..." aniya habang hinahaplos ang tiyan ko.
Napalunok ako sa plano niya.
"That is, of course. If you want to have children. We can adopt a dog instead or—"
"Pwedeng gawin mo muna akong Sandoval bago ka magpatubo ng anak mo sa loob?" I wrapped my arms around his neck. "One month palang tayo! Ang dami mo na agad plano..."
