Sanat Aşk İçindir

Teşekkürler

Merhabalar :)

Buraya kadar geldiğin için öncelikle sana çok teşekkür ediyorum, umarım beğenmişsindir. <3

Mercan ve Ilgaz'ın hikayesi burada, Ilgaz'ın kollarında bitti. Onlarla bir yılı aşkın süredir uğraşıyordum, benden kurtuldukları için mutlu olduklarına eminim. Umarım sen de mutlusundur, mutlu olmasan bile -üzücüydü kabul- keyif almış olmanı diliyorum ve bana kızmamanı :p Aceleye gelen ve özenmeden yazılan bir final değildi, habersiz olduğu için öyle hissetmiş olabilirsin ama sanırım kurguya başlarken karar verdiğim ilk şey buydu.

Her ne olursa olsun benim inandığım aşk, ki bu kurguyu okuduysan az buçuk bu konudaki fikirlerime hakimsindir, nedenlerin çok ötesinde bir yerde duruyor. Ilgaz'ın kimine göre haklı kimine göre haksız gidişi duyguları da götürmüyor. Bazı duygular biter bazılarına ise hiçbir şey olmaz, ayakları her zaman yere sağlam basar ve bu en sağlamlarından biriydi. Kimse kimseyi diğerinden fazla sevmedi, aralarına bazı bedenler dışında hiçbir ruh girmedi. Aldatmanın fiziksel olarak kabul gördüğü bir gerçeklikteyken onların ruhlarının başkalarına yan gözle bile bakmadığına tatmin olur musun bilemem ama onların adına konuşmak gerekirse ne Mercan başka bir Ilgaz'a dokundu ne de Ilgaz başka Mercan'a ve bu en mutlu sondan daha kıymetlidir benim nezdimde. Seninki de biraz değişmiştir belki, buna ihtimal veriyorsan kendine şu soruyu sormanı isterim: Mutlu son için illa bir ömrü birlikte geçirmeye gerek mi var? Bir ömrü birlikte sonlandırmak bu açığı dolduramaz mı?

Tekrardan çok teşekkürler; oyların, güzel yorumların ve en önemlisi vakit ayırdığın için. Aşka inan, bedenlerden çok ötede olduğuna da öyle. Sevgiyle kal, başka öykülerde sevişmek ve gülüşmek ümidi ile kendine çok iyi bak.

Ömrümün sonuna kadar ait kalacağım kadına...

Bana sevmeyi öğrettiğin için en çok sana teşekkürler <3