The Three Popular Boys In Our Campus Are My Ex's [COMPLETED]

21

Naomi's Point of View.

"SABI NANG UMALIS KANA NAOMI. HINDI KITA KAILANGAN!" Sigaw nya sakin na ikinatigil ko. First time nya akong nasigawan ng ganito.

"Blair..." tangi kong saad habang nakatitig sa kanya.. napansin ko namang napatigil rin sya.

"I-I'm sorry.. I'm sorry naomi.. I'm sorry hindi ko sinasadyang masigawan ka,  patawarin mo ko I'm sorry.." Umiiyak nyang sambit at lumuhod pa sa harapan ko.

"Blair.. No! It's okay? Blair.." ako at inalalayan syang tumayo. ".. Blair kung gusto mo kong saktan kung gusto mo kong murahin ayos lang, ayos lang blair mawala lang lahat ng sakit dyan sa puso mo.. Blair saktan mo ko--"

"Naomi alam mong hindi ko magagawa yan!" Sya.

"Blair.. I'm sorry patawarin mo ko kung nasaktan kita.. I'm sorry kase ganito lang ako.. I'm sorry kung hindi ko naisip na may ganyan kana palang sakit na nararamdaman.. I'm sorry kase akala ko ayos lang lahat sayo nung nakipaghiwalay ako.. I'm sorry Blair patawarin mo ko blair.. please.." Ako habang nakahawak sa mga kamay nya.

"Blair ang sakit, sobrang sakit sakin na makitang nagkakaganyan ka! Ang sakit na nakikita kong hirap na hirap kang tanggapin na wala na si tita pero blair hindi pa huli ang lahat nandito pa kami.. please.. lumaban ka.." Ako.

"Naomi.. pwede ba kitang mayakap kahit saglit lang?" Tanong nya pero hindi ko na sya hinintay na yakapin ako dahil ako na mismo ang yumakap sa kanya.

Niyakap ko sya na parang mararamdaman nya na may karamay sya..

Na may kasama sya.

Na hindi sya nag-iisa..

"Blair.. May dahilan kung bakit kinuha ng panginoon si tita.. wag kang sumuko nandito pa kami.. marami kang karamay.. maraming naghihintay sa pagbabalik mo.. please blair.. bumalik kana sa dating ikaw." Sambit ko habang yakap-yakap sya.

Ito lang nag iisang paraan ko para makabawi ako sa lahat ng sakit na binigay ko sa kanya.

"Naomi.. salamat.. Naomi salamat at hindi mo ko iniwan ngayon.. " Saad nya ramdam ko pa ang paghikbi nya.

"Blair I'll promise, hindi na kita iiwan. Hindi man tayo pero nandito parin ako. Hindi na kita iiwan promise." Pangako ko sa kanya.

"Sana nga Naomi..  Sana nga.." Sya.

Bahagya akong kumalas sa pagkakayap ko sa kanya. "Blair kung nasan man si tita ngayon hindi sya matatahimik kung nakikita kang ganyan. Palayain mo na si tita, pagpahingain mo na sya.." Ako at pinunasan ang mga luha nya.

"Pwede mo ba kong samahan sa kanya? Naomi samahan mo ko.." sya.

"Yes, sasamahan kita." Nakangiti kong saad.

_______

Blair's Point of View.

"Ma.. ma nandito ako ulit." Sambit ko sa harap ng puntod nya. ".. Ma sorry, Sorry kung naging mahina ako. Sorry kung hindi ko agad natanggap na wala kana.. ang sakit kase ma eh. Bigla bigla kang nang iiwan.. sorry ma alam kong nagagalit ka kapag umiiyak ako.. pero last na to ma! Pangako hindi na ko iiyak. Pangako ma mas tatatagan ko pa. Magiging matatag ako para kay fhresha, para sakin at para sa lahat ng nadyan para sakin. Pangako ma lagi kong gagawin lahat ng bilin mo.. mahal na mahal kita ma.. miss na miss na kita.." Kasabay nun ang pagpatak ng mga luha ko.

Luha na ngayon nalang papatak..

Hindi na ko magpapatalo sa kahinaan ko..

Magpapakatatag ako para sayo ma..

Hinding-hindi kita makakalimutan ma..

Ikaw ang pinaka the best mom for me.

I love you ma.