Karışalım (BxB)

24. Bölüm

Selamlarr güzel kuşlarımaaa 💃🏿💃🏿 çok bi hoşgeldiniz bakimm 💜

Birazcuk 👉🏿👈🏿 aradan sonramsı yeniden birlikteyiz. Bakalım bakalım bu bölümde neler olmuşş 😌

Bölüme geçmeden önce gecikme için üzgün olduğumu söylemek istiyorum. Biliyorsunuz üniversite öğrencisiyim ve bu yıl ikinci sınıfım. Bölümüm çok bi yoğun geçiyor. Bu bölümü de neredeyse bir hafta olacak ki bitirdim ama düzenleme yapmaya bir türlü fırsat da bulamadım 🥺 şu an iki ders aramda düzenleme yapmaya çalışacağım. Vee vize haftama da an itibariyle girmiş bulunmaktayım 😖Bakalım bakalım neler olacak kuşlarım 🍀

Ayrıca geçen gün offffbiktim kuşumun doğum günüydü. Dün atmaktı bölüm amacım ama olamadı maalesef. Yeniden iyi ki doğdun ve iyi ki varsın güzel kuşum. Bölümü senin güzel kanatlarına ithaf ediyorum 💕💕

Bütün kuşlarıma da keyifli okumalar diliyorumm 🤍🤍

Sonun başlangıcı diye tabir edilen durumlar ve olanlar vardı. Bir anlık gafletin ardına gizlenen umutsuzluklar. Her bir ağızdan ayrı ayrı çıkan söz kalabalıkları ve doğru olanın yanılsamaları. Ben hayatım boyunca doğru olduğunu hissettiğim şeylerin peşinden gitmiştim. Kimi zaman korkak bir ordu kurmuş, kimi zaman ise fevri bir komutan olmuştum kendi içimde. Ama olan buydu ya, çoğunluk zamanda hep yenilen olmuştum. Bugün Assolist olanın kapısından dönüp giderken, yenilen olmuştum.

Belki de, tüm olanların gelecek yönünü, yenilen pehlivanın güreşe doymayacağı noktaya taşımam gerekiyordur. Pes edişler ve geri çekilişlerin önüne geçmeli, korkaklık ve tereddütleri geride bırakmalıydım. Ceylal Ağa bana verirken ucu keskin bıçaklar sarılmış yolun açıklığını, kendi ısrarlarım ve isteklerimle törpüleyip körleştirmeliydim o yolu.

Belkiler sararken dört bir yanımı, uyumsuzluklar arasındaki uyumun arayışına bürünür olmalıydım.

"Baran?" Soğuk ellerin endişe kuyusu dokusu, pürüzlerle kaplanmış bir şekilde ve yandan bir tutuşla boynuma sarılıp çenemi yukarı kaldırmak için baskı uygularken, kulaklarımın uğultulu tınılar tarafından tutsak kılınışına boğazıma dayanan yumru ile karşı çıkmaya çalışmıştım.

"Küçük ağa, tepki ver!" Uğultuların kucağı olmuş sesin tonu daha gür bir şekilde kulaklarıma ulaşırken, bu sefer de bir diğer el yandan bir şeklide omuzlarıma sarılmış ve öne doğru, direksiyonun üzerine düşmüş bedenimi geriye doğru ittirerek vücudumun olduğu gibi koltuğa yaslanmasını sağlamıştı.

"Çetinkaya?" Açığa çıkmasının yanında boşluk hissiyle ve geriye doğru düşen başımın üstünde Assolist'in saçlarımın arasına girdiğini hissettiğim parmaklarıyla birlikte, yüzüme hafifçe dokunmasını ve sonrasında gelen uyarı niteliğindeki o tokatının sancısını tüm bedenimde hissetmiştim.

"Hay, ben senin o eline." Hali hazırda yorgun bir ağrının pençesine düşmüş oluşumun yanında bu sefer de yüzüme inen uyarı tokatı yüzümü buruşturmama ve huysuz bir tonda mırıldanmama neden olmuştu. Assolist'in, benim sesimi duyduğu anda burnundan verdiği nefesin buğusu kapalı kirpiklerimin uçlarında sarmal olurken, yorgunca yanıma doğru düşmüş elimi kaldırmış ve yüzümü saran parmakların uzun yapısına bir kere, olabildiğince sertçe vurmuştum.

"Çek şu elini, canım yanıyor." Assolist, eline vurmamın ardından burnundan bir nefes daha vermiş ve gözlerimi hafifçe aralamamın yolunda parmak uçlarını yavaş bir zarafetle yüzümden ayırmıştı. Gözlerim kapalı kapılarını açtığı anda gün doğarmışcasına dolmuştu gözlerime, ne idiği belirsiz gözlerin karışık hislerinin güneşi.