Karışalım (BxB)

34. Bölüm

Eveyttt, yeni bir bölüme daha çok bi hoş geldiniz güzel kuşlarımmm. Uzun zaman oldu 💞💞

Umarım beğenerek okuyacağınız ve geçen zamana değecek bir bölüm olur 💗💗

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız 💕

Keyifli okumalar dilerimm 🍒

Kararsız yanılgılar ve zamansız kapılışlar ardında kendine ve emellerine karşı niyet etmiş bedenlerin dik duruşu, gün aşırı hudutsuzluklarındandı. Her şeyden öte, kendine verdiği sözler uğruna yola düşer, o yolda düşse dahi ilerlemeye devam ederdi. Zamansız kalp çarpıntıları yoklayıp dururken her halini, bakışları alabildiğince yaraştığına sığınıp iç çekerdi. Dönen başından hesap sorar, duygularından tezat yaşardı. Öylesine bir çıkmaza ve inkara bürünürdü ki, kendinden şaşardı. Lakin farkına dahi varamazdı asıl olanı; asıl olana daha bir karıştığını.

"Hele bakasan buraya Ceylal Ağa, tamam geldin Cengiz'e Turgut Aşiretine saygısızlık yaptığı için cezasını verdin. Ama de hele bakim, yanında bizim aşiretimizin ağasının, Sergihan Ağa'sının canını kalleşçe alan bu soysuz Çetinkaya varken nasıl çıkarsın çarşı önüne de böylesine gururla ahkam kesersin!" Nefes nefese bir bilinmezlikte hala daha bana Sergihan'ların yeni ağasının, Murat denilen soysuz itin ağabeyi Mehmet Sergihan'ın selamını getiren şahsı ararken, kalabalığın arasından bir beden ağırca meydana çıkmış, Assolist ve benim karşıma doğru açık bir öfkede ilerlemeye başlamıştı.

Karşımdaki orta yaşlı, bıyıklarına aklar ve tütün sararmışlığı düşmüş adamın sert bir geçilmezlik ve geçimsizlik taşıyan hali kaşlarımı iyice çatmama ve öfkeyle kasılmış bedenine odaklanmama sebep olurken, karşımdaki adamın tıpkı onun benim karşıma dikildiği gibi karşısına dikilmek adına an kollayan bedenimi henüz hareket ettirmeye kalkmışken, hali hazırda yumuşakça tuttuğu kolumdan iyice kavrayarak beni olduğum yerde durmam için uyaran Assolist ağasına doğru yandan, ters bir bakış atmıştım.

Benim karşıma geçip de benim aileme, benim soyadıma soysuz diyen bu adam karşısında sessiz kalacak, sözümü de tavrımı da esirgeyecek değildim! Assolist ağası da daha fazla abartmasındı bu kadar ve derhal tutunduğu kolumu salsındı! Yoksa, yoksa ben kendimi daha fazla tutma gereksiniminde bulunmayacaktım. Ona karşı olsa dahi...

"Ben, benim çarşıma kim benimle gelir, kimin gölgesi benim gölgeme denk düşer iyi bilir, iyi ölçerim Rüstem. Sen git o gölgeleri boylarına yetişmeyen ağalarına sor hesabını, hangi kalleşlik ile düğün gününde gelinlikli bir genç kızın vebali olmuşlar diye! Kardeşi neden böylesine ablasının kanının derdindeymiş diye! Ama sakın, sakın ola ki benim karşıma geçip de kendini benden yana hesap soracak kadarmışsın gibi de göreyim deme bir daha!" Henüz az öncesinde Assolist olana benim kolumu tutup sözümü yutmama sebep olduğu için içten içe kin beslemeye başlamışken, şimdilerde ise hemen yanı başımda, kolumu usulca kavrayan elini yukarıya doğru kaydırarak omzuma ve enseme doğru kanlı parmak uçlarını sarmalayışıyla ve sarf ettiği sözleriyle beraber içime derin bir nefes çekmeme, içimde vuku bulan karmaşık hisler geçidinde yol ve iz kaybetmeme sebep olmuştu.

"Ne o, verecek cevap bulamadın mı Rüstem Bey, Ceylal Ağa'ma!" Ablamın bahsinin geçmesiyle beraber kızarıp bozaran ve sessizlikle Assolist olanın yüzüne doğru bakakalan adama karşılık kalabalıktan bir ses alayla seslenmişti. Bakışlarım anında seslenen adama doğru kayarken, tek bir göz çarpışında başını hafifçe aşağıya doğru eğerek bana selam veren, daha önce simasına dahi şahit olmadığım adama doğru bakmış, hemen ardından ise yeniden karşımdaki, benim soyadıma ve Assolist olana laf etmeye cüret etmiş adama doğru dönmüştüm.