Zawgyi
Passportႏွင့္အသံုးအေဆာင္မ်ားကိုျပန္လည္စစ္ေဆးၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ ခ်မ္းေျမ့ေစသည္ ေငြေရာင္luggageကိုဆြဲ၍အခန္းထဲမွထြက္လာခဲ့သည္။
"အသင့္ျပင္ၿပီးၿပီလား သား … လာ မနက္စာထိုင္စားဦး … စီနီယာကဘယ္အခ်ိန္ေရာက္မွာတဲ့လဲ"
"ခဏေနလာေခၚမွာ ေဖေဖ …"
စားပြဲတြင္ဝင္ထိုင္လိုက္ေသာခ်မ္းေျမ့ေစ၏ထမင္းပန္းကန္လံုးေလးထဲသို႔ ေဖေဖက သံုးထပ္သားႏွင့္ပဲပင္ေပါက္တို႔ကို တူႏွင့္ညႇပ္ထည့္ေပးေလသည္။ ပဲျပားဟင္းရည္ႏွင့္ကင္ခ်ီလည္းပါေသာေၾကာင့္ မနက္စာအေနႏွင့္အေတာ္ေလးျပည့္စံုသည့္ထမင္းဝိုင္းဟုေျပာ၍ရပါသည္။
မ်ားေသာအားျဖင့္ ဆိုးလ္ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားတို႔မွာ အိမ္၌မနက္စာစားေလ့မ႐ွိဘဲ ေက်ာင္း သို႔မဟုတ္ အလုပ္ခြင္မွသာ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္၊ေပါင္မုန္႔တစ္လံုးျဖင့္သာဗိုက္ျဖည့္ၾကေသာ္လည္း ခ်မ္းေျမ့ေစ၏ဖခင္မွာေတာ့ ဇနီးသည္ဆံုးပါးသြားၿပီးသည့္အခ်ိန္မွစ၍ အလုပ္အားသည္ျဖစ္ေစ အလုပ္မအားသည္ျဖစ္ေစ ခ်မ္းေျမ့ေစအား မိခင္႐ွိစဥ္ကအတိုင္း မနက္စာကိုဂ႐ုတစိုက္ခ်က္ေကြၽး႐ွာသည္။ ခ်မ္းေျမ့ေစ၏ေက်ာင္းစာႏွင့္ပတ္သတ္၍ က်ဴ႐ွင္ယူထားသည့္အျပင္ သူကိုယ္တိုင္လည္းအထူးၾကပ္မတ္ေပးသည္။ အားလပ္ရက္တိုင္း သားအဖႏွစ္ေယာက္ Dateလုပ္ၾကသည္။ အမိမဲ့သားဟူ၍ စိတ္အားငယ္ျခင္းမျဖစ္ရေစရန္ ခ်မ္းေျမ့ေစအား အရာရာတြင္ဂ႐ုတစိုက္ပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့ေသာဖခင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေလသည္။
"ျမန္မာအစားအစာနဲ႔ပုဂံအစားအစာရဲ႕ကြာျခားခ်က္ကို သား သိလား"
"ျမန္မာအစားအစာေတြကဆီမ်ားၿပီးေလးတယ္ ေဖေဖ … ကိုရီးယားစာကေတာ့ ေျခာက္ကပ္ကပ္နဲ႔အရသာေပါ့တယ္"
"ဒီလိုဆို သားကေရာ ဘယ္ဟာကိုပိုႀကိဳက္လဲ"
ခ်မ္းေျမ့ေစ၏ဖခင္တြင္ ဤသို႔ကေလးဆန္ေသာေမးခြန္းမ်ားလည္း ေမးမကုန္ဖြယ္႐ွိေနတတ္ေသးသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ၌ ကိုရီးယား႐ိုးရာဓေလ့ႏွင့္ျမန္မာ့ဓေလ့ထံုးစံတို႔၏ကြာျခားခ်က္ကိုေဆြးေႏြးတတ္၍ တစ္ခါတစ္ေလ ကိုရီးယားရာသီဥတုႏွင့္ ျမန္မာ့ရာသီဥတုကိုႏိႈင္းယွဥ္တတ္ေသးသည္။ ခ်မ္းေျမ့ေစမွ 'ဘာေၾကာင့္လဲ'ဟုဆိုသည့္အခါမ်ိဳးတြင္ 'မင္းေမေမရဲ႕ႏိုင္ငံအေၾကာင္းပိုသိခ်င္လို႔ပါ'ဟုေျဖတတ္ေသာ္လည္း အမွန္စင္စစ္မွာမူ အေဖတို႔၏သေဘာသဘာဝအရ ဓာတ္ပံုထဲကေကာင္ေလးအား ဝန္တို၍ေမးျခင္းသာျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
