Zawgyi
ဒီႏွစ္မိုးအေႏွာင္းေကာင္းသျဖင့္ အေနာ္ရထာလမ္းမႀကီးတစ္ေလ်ွာက္ ေရမ်ားအိုင္ထြန္းေနရံုမက ဘုရားဝင္းေတြထဲေရဝင္ကာ အုတ္ခ်ပ္မ်ားအတြင္းမွျပန္၍ပန္းထြက္လာသည္အထိပင္ျဖစ္ရသည္။ ထို႔အျပင္ အခ်ိဳ႕ဘုရားမ်ားလည္းၿပိဳက်ပ်က္စီးသည္အထိျဖစ္ခဲ့ရာ လိုအပ္သည့္ျပဳျပင္မႈျပဳလုပ္ရာတြင္ ဘုရားအတြက္၊ပုဂံေျမအတြက္ဟူသည့္စိတ္ထက္ မိမိအတြက္ဆိုသည့္စိတ္သာအားသာေနခဲ့ေသာ ဘုရားေဂါပကမ်ားအေၾကာင္းကား လယ္ျပင္မွာဆင္သြားသလို ထင္ထင္႐ွား႐ွားပင္ေပၚေပါက္လာေတာ့သည္။
ထပ္ေလာင္းျပဳျပင္မႈအတြက္မူ အစိုးရ၏တာဝန္ပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း ပုဂံအက်ိဳးကမိမိအက်ိဳးဟုမွတ္ယူထားေသာႏိုင္ငံသားတို႔မွာ ဘုရားမ်ားေရ႐ွည္တည္တံ့ႏိုင္ေရးအတြက္ လိုအပ္သည့္ဘက္မွတတ္အားသေရြ႕ထမ္းရြက္ကူညီေပးခဲ့ၾကသည္။ ထိုအထဲတြင္ မင္းဆက္ရာလည္းထိပ္ဆံုးကပါဝင္ခဲ့၏။ ေငြအားႏွင့္ေထာက္ပံ့ေရးတြင္လည္းသူပါသည္၊ လုပ္အားျဖင့္လည္းသူပါသည္။ ေ႐ွးေဟာင္းဝန္ထမ္းမဟုတ္သည့္တိုင္၊ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္မဟုတ္သည့္တိုင္ မင္းဆက္ရာကေတာ့ ၎မြန္းမံထိန္းသိမ္းေရးကာလေတြအတြင္း ကမာၻ႕အလုပ္႐ႈပ္ဆံုးလူတစ္ေယာက္အျဖစ္တည္႐ွိေနခဲ့႐ွာပါသည္။
မိုးမွေဆာင္းကိုကူးေျပာင္းသည့္အခါမွာေတာ့ ႏွာေစးႏွာပိတ္ေဝဒနာျဖင့္ တစ္ပတ္ေက်ာ္အထိ ႏွာသံႀကီးႏွင့္ဖုန္းေျပာရေသာမင္းဆက္ရာေၾကာင့္ ခ်မ္းေျမ့ေစမွာရယ္ရခက္ငိုရခက္ပင္ျဖစ္ရသည္။ တစ္ခါတစ္ေလ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ႏိုင္ငံကြာျခားမႈကိုေမ့ကာ ကိုရီးယားတိုင္းရင္းေဆးေတြကိုၫႊန္းတတ္သည့္အခါတိုင္း မင္းဆက္ရာကပဲျပန္လည္သတိေပးရေလ့႐ွိသည္။
ေျမာက္ေလမ်ားေဆာ္ေသြးေသာ ေဆာင္းေန႔တစ္ရက္၌ ပံုမွန္စကားေျပာေနက်အခ်ိန္မဟုတ္ပါဘဲ ခ်မ္းေျမ့ေစဆီမွဖုန္းဝင္လာခဲ့သည္။
"ညေနခင္းပဲ႐ွိ ..."
"မင္းဆက္ရာ ... ဒီမွာႏွင္းေတြက်ေနၿပီ ... ၾကည့္စမ္း ... မင္းျမင္ရလား"
ရႊင္ျမဴးေသာအသံေလးအရင္ေပၚထြက္လာကာ ဆိုးလ္ၿမိဳ႕၏လမ္းမထက္ကတဖြဲဖြဲက်ဆင္းေနေသာႏွင္းပြင့္မ်ားကို အရပ္မ်က္ႏွာအႏွံ႕ပတ္ပတ္လည္႐ိုက္ျပေနေသာခ်မ္းေျမ့ေစေၾကာင့္ မင္းဆက္ရာမွာလည္းထပ္တူေပ်ာ္ရႊင္မိရသည္။
