AŞK OYUNU (BxB)

16.Bölüm

İyi okumalar

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Asaf
Ezrak'la mesajlaşma sonrasında yemeğe geçiyorduk arkadaşlarla. Yiyecek hâl bırakmamıştı it. Sürekli bir şeyler ima ediyordu. Yok lan, ne iması? Düpedüz söylüyordu işte! Alkın beyle beni yakıştırıyordu it. Benim de aklıma saçma sapan şeyler doluyordu sonra.

"Ee nereye gidiyoruz?" diye omuzuma atılan kola baktım. Ezrak? Afallamış bir şekilde baktım sağımdaki çocuğa.

"Ulan daha demin kavga ettik seninle. Ne istiyorsun lan benden?" diye azarladım. Celil, kolumdan tuttu.

"Kanka sakin ol lan. Hâlâ şirket içindeyiz. Olay çıkarma." diye uyardı. Başımla onayladım, Ezrak'a sinirli bakışlar atarak. Sesimin normal çıkmasına gayret ederek konuştum.

"Söyle bakalım canım kardeşim, benden ne istiyorsun?" dedim olağanca sakin bir şekilde. Ezrak, kararlı bir şekilde baktı yüzüme.

"Arkadaş olmak istiyorum." deyince, bizim çocuklar ve ben, eş zamanlı olarak "NE?!" diye şaşırdık. Şaşırdık çünkü biz bu çocukla kavga ederek anlaşıyorduk.

"A-arkadaş derken?" diyebildim güçlükle. Ezrak hevesle başını salladı.

"Hı hım. Arkadaş sen ve ben arkadaş olabiliriz. Olalım lütfen." diye koluma yapıştı. Kaşlarımı çatarak baktım kolumdaki ele. Kolumu çektim elinin arasından.

"Seninle niye arkadaş olalım lan kavga ederek daha iyiyiz." dedim ve bizimkilerle çıkışa yürümeye başladık. Ezrak da peşimizden geldi.

"Bak ben kavgalardan yoruldum. Arkadaş olalım. Kavgalar da bitsin. Nasıl fikir?" dedi. Daha ben cevap veremeden, Sefer atıldı.

"Bence harika. Çocuk doğru diyor lan. Sürekli kavga kavga nereye kadar? Barış ilan edin işte artık." dedi. Bana hevesle bakan çocuğa baktım. Galiba gerçekten arkadaş olmak istiyordu ve biz arkadaş olmayı deneyebilirdik.

"Tamam. Arkadaş olalım bakalım." dedim ve Ezrak anında elini uzattı. Uzattığı elini sıktım ve barış imzalamış olduk. Bakalım ateşkesimiz ne kadar sürecekti?

Yorumlarınızı bekliyorum

Sizleri seviyorum 💜