21.Bölüm

1.4K 118 29
                                    

İyi okumalar

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Asaf
Dudaklarımdaki baskı, aklımı başımdan götürmüştü sanki. Çünkü çok güzeldi. Bir erkeği öpmek, tahmin ettiğimden de güzeldi. Belki de, o kişi Alkın olduğu için bu kadar güzel hissettiriyordu bilmiyorum.

Bu adam, hangi ara girmişti kalbime? Hangi ara böyle şeyler hissetmeye başlamıştım ona bilmiyorum? Bildiğim tek şey varsa, o da dudaklarının harika hissettirdiği.

Aklımın kalan kısmıyla, üstünden kalkmayı akıl edebildim. Aslında istemiyordum hiç ama mecburen kalkmam gerekiyordu. Kendinde bile değildi. Muhtemelen beni öptüğünün bile farkında değildi.

Üstünden kalkınca, yanılmadığımı farkettim. Gözleri kapalıydı. Muhtemelen sabah olunca bunları hatırlamayacaktı. Üstünden ceketini çıkardım ve ince pikeyi üstüne örttüm. Lambayı kapatıp, kendime hazırladığım yere yattım.

Dönüp duruyordum. Gram uyku girmiyordu gözüme. Öpücüğü aklımdan çıkaramıyordum. Yumuşak dudakların, narince dudaklarıma dokunuşu aklımdan çıkmıyordu.

Gözlerimi sımsıkı kapatıp, kendimi uykuya bırakmayı denedim. Uzun uğraşlar sonucunda, nihayet uykuya kavuşabildim.

***

Sabah gözlerimi açtığımda, başımda bir ağrı vardı. Gözlerim geri geri kapanıyordu. Ama kalkmam gerekiyordu. Kalkmaya yeltendim ama kalkamadım. Sanki yere çivilenmiş gibiydim, bir türlü kalkamıyordum.

Tekrar denediğimde, gözlerimi açtım ve sağ tarafa doğru baktım. Gördüğüm şeyle gözlerim kocaman açıldı. Alkın, belime sarılmıştı. Kalkamamamın nedeni buydu.

"Hassiktiiiiiir!" diye mırıldandım ve yastığa geri koydum başımı. Kalbim çok hızlı atıyordu. Heyecanlanmıştım anasını satayım!

Arkamda uyuyan adamdan bir hareketlilik hissedince, gözlerimi kapattım. Uyuyor sansındı.

"Nerde-" diye mırıldandığını duyunca sessizce yutkundum. "Hassiktiiiir!" dedi fısıldar gibi ve kollarını, doladığı belimden çekti. Yanımda doğruldu ve bir süre oturdu yerde. "Off başım." diye mırıldanınca, artık oyuna son vermeye karar verdim ama ne tepki vereceğimi bilmiyordum.

Tam gözlerimi açacakken, saçlarımda hissettiğim elle, kaldım öyle.

"Asaf..." dedi fısıldayarak. Kendi kendine konuşur gibiydi. Bana duyurmak gibi bir amacı yoktu. "İnanamıyorum yanında uyandığıma. Düşündüğümden de güzel hissettiriyormuş." dedi ve sustu bir süre. Eğilip dudaklarıma bir öpücük bıraktı ve saniyeler sonra, odanın kapısının yavaşça kapandığını duydum.

Gözlerimi açtım şokla. Ölüyordum. Heyecandan ölecektim. Kalbim çok hızlı atıyordu. Ne yani? Alkın beni mi düşünüyordu? Sırt üstü döndüm ve sırıtmama engel olamadım. Tekrar öpmüştü beni. Hem de bu kez sarhoş değildi...

Yorumlarınızı bekliyorum bebeklerim

Sizleri seviyorum 💜

Bu arada, yeni kitabım 'Bozkurt'un Sevdası' yayımda. Desteklerinizi bekliyorum 🧚‍♀️

AŞK OYUNU (BxB)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin