AŞK OYUNU (BxB)

13.Bölüm

İyi okumalar

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Asaf
Olağanca sakin bir şekilde şirkete giriş yaptım. Gergin olmak için bir neden yoktu zaten. Asansöre gelince düğmeye basıp beklemeye başladım. Birkaç saniye sonra, yanımda iki beden belirdi. Alkın bey ve Ezrak.

"Günaydın Asaf." dedi Alkın bey, tam yanımda durup. Başımla hafiften selam verir gibi yaparak konuştum.

"Günaydın Alkın bey." diye cevap verdim. Ezrak, telefonuyla ilgileniyordu zaten. Bir şey demedi. Birkaç dakika içinde asansör geldi. Alkın beye musade ettim ilk binmesi için. Adam patronumdu sonuçta. Hem de güzel kokuyordu. Daha sonra ben bindim. Hemen sonrasında da Ezrak. Asansörde üçümüz varken sessizlik hakimdi. Sadece Ezrak'ın mesajlaştığını belli eden tuş sesleri vardı. Tıkır tıkır sesler sinirime sinirime dokunurken, yanımda duran Ezrak'a doğru konuştum kısık sesle.

"Şunun sesini kıssana lan. Tıkır tıkır sinir oldum." dedim. Benim eğilmemle telefonunu kilitledi hemen. Bir şey demeden cebine attı. Bu çocukta bir hâller vardı ama yakında çıkardı kokusu nasılsa.

Bir süre sonra asansör beşinci katta durdu. Ezrak indi ve Alkın beyle ben kaldık asansörde. İki kat daha çıkacaktık ama birden bir şey oldu ve asansör durdu. Resmen asılı kaldık havada.

"Siktiiiir!" diye mırıldandım korkuyla. Asansör bozulmuştu amına koyayım! Hem de biz içindeyken! Sertçe yutkunup Alkın beye baktım. Kravatını gevşetiyordu. O da bana baktığında, yüzündeki ifade değişti.

"Asaf! Asaf iyi misin?" diye omuzlarımdan tuttu hemen. Başımla onayladım.

"İ-iyiyim. Yani... Sanırım..." diyebildim kısık çıkan sesimle. Küçükken de asansörde kalmıştım ama zamanla aşmıştım bu korkuyu. Yada ben öyle sanıyordum.

"Yardım çağıracağım şimdi. Sakin ol. Otur şöyle." dedi ve beni köşeye, yere oturttu. İçerdeki telsizden konuşmaya başladı ve yardım istedi. Adamlar hemen müdahale edeceklerini söyleseler de, o kadar kolay olmayacaktı.

Yardım istedikten sonra yanıma oturduğunu hissettim. Korkudan, gözlerimi sımsıkı yummuştum.

"İyi misin Asaf?" diye sordu yumuşacık bir sesle. Başımla onayladım. Hâlâ gözlerim kapalıydı.

"Bilmiyorum. Küçükken de asansörde kalmıştım. Asansör aşağı doğru hızla düşerken son anda durmuştu. Atlattım sanıyordum." dedim yumruğumu sıktım istemsizce.

Bir süre sonra, yere dayadığım elimin üstünde bir sıcaklık hissettim. Gözlerimi açıp baktığımda, Alkın bey, yanıma oturmuş, arkasına yaslanmış ve gözlerini kapatmıştı. Bakışlarımı elime indirdiğimde, Alkın beyin elimi tuttuğunu gördüm. İçim bir hoş olurken, kendimi daha iyi hissediyordum.

Bakışlarımı Alkın beyin yüzünde gezdirdim bir süre. Bizim çocuklar haklıydı galiba. Adam cidden yakışıklıydı. Ona hiç alıcı gözle bakmamıştım bugüne kadar. İlk kez böyle bakıyordum ve gerçekten hoş biriydi. Aklıma, bizi yakıştırdıkları gelince, zaten bir hoş olan içim daha bir garip olmuş, mideme doğru bir ağrı baş göstermeye başlamıştı. Sonunda bakışlarımı Alkın beyden çekip, başımı duvara yaslayıp gözlerimi kapattım.

Kendimi, elimi tutan elin sıcaklığına teslim ettim...

Artık ufak ufak başlayalım değil mi 🤭

Yorumlarınızı bekliyorum

Öpücükler öpücükler 💋💋