AŞK OYUNU (BxB)

27.Bölüm

İyi okumalar

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Asaf
Günler sonra, Alkın'ın odasında, iş hakkında konuşuyorduk. Yalnız ikimiz vardık odada. Yüzüne bakmamaya özen gösteriyordum. Çünkü eğer bakarsam, kendimi tutamayabilirdim. Evet, malesef çok fena vurulmuştum bu adama. O sabah, benim uyuduğumu sanırken, söyledikleriyle ve öpücüğüyle, onun da beni sevdiğini düşünmüştüm. Yanlış düşünmüşüm.

Odasında, gerekli notları aldım ve ayaklandım. Resmen burun buruna gelmiştik. Ne ara yanıma kadar gelmişti anlamamıştım bile? Tam kendimi geri çekecektim ki, kolumdan tuttu. Önce kolumu tutan eline, daha sonra yüzüne baktım. Kolumu çekmeye çalıştım ama çekemedim.

"Ne yapıyorsunuz? Bırakın." dedim, sesimin sakin çıkmasına dikkat ederek.

"Bırakmam. Önce dört gündür neden böyle davrandığını söyle?" dedi. Bakışlarımı yüzünden çekip, odanın duvarlarında gezdirdim. Daha sonra, tekrar yüzüne baktım.

"Gayet normal davranıyorum ben. Davranışlarımda bir anormallik mi var? Eğer varsa söyleyin. Daha çok dikkat edeceğim." dedim. Evet, iyi gidiyordum. Sesim titrememişti.

"Evet Asaf. Anormal davranıyorsun. Önceden böyle değildin. Dört gündür yüzüme bile bakmıyorsun. Gördüğün yerde başını çeviriyorsun. Bunu farketmediğimi mi sanıyorsun?" dedi. Sesinin kırık çıkması, ağlama isteği uyandırıyordu. Yüzüne baktığımda, gözlerinin dolu olduğunu farkettim. Benim de gözlerim dolarken, başımı çevirdim. İhanete uğramış gibi hissediyordum ve bu çok acı veriyordu.

"Aramızda illa ki bir mesafe olmalı. Siz benim patronumsunuz." dedim. Kahretsin ki benim de sesim titremişti.

"Asaf..." diye fısıldadı yüzüme doğru. Nefesini hissetmiştim resmen. Ne ara bu kadar yakınlaştı farkına bile varamadım. Ağzımı açıp, tek kelime edemeden, dudaklarıma bastırdı dudaklarını.

Tanıdık dudakları anında kabul etmişti dudaklarım. Alt dudağıma bırakılan öpücük, aklımı başımdan alıp götürmüştü yine. Öpücüğüne karşılık vermek istedim ve yaptım.

Dudaklarımın üstünde hareket eden dudaklara karşılık vermeye başladım. Bu çok iyi hissettiriyordu. Aşık olduğum adamı öpmek çok güzel hissettiriyordu.

Gözlerimi kapatıp, kendimi ana bıraktım. Sağ gözümden yanağıma doğru süzülen yaşı hissedebiliyordum. Daha fazla dayanamamıştım.

Sakin bir şekilde ayrıldı dudaklarımız, uzun bir öpücüğün ardından. Nefes nefese kalmıştık, ikimizde hızlı hızlı soluklanıyorduk.

Bir süre sonra, Alkın yüzüme baktı. Elini, yüzüme çıkarıp, yanağıma koydu. Yanağımdaki yaşları sildi. Ne zaman ağlamıştım, onu da bilmiyorum? Her şey kontrolüm dışındaydı.

Diğer elini de, yüzüme çıkardı ve yanağımı okşadı. Ben de, kollarına tutunuyordum. Gözlerini kapattı ve alnını, alnıma dayadı. Ben de istemsizce kapattım gözlerimi. Birkaç dakika öylece durduk. Daha sonra, Alkın'ın fısıldamasını duydum.

"Asaf..." diye fısıldadı. Nefesini dudaklarımda hissediyordum.

"Hm?" diye cevap verdim. Ellerini, yüzümden çekip, boynuma koydu.

"Seni seviyorum." dedi. Kalbim, hiç olmadığı kadar hızlı atmaya başladı. Sanki maraton koşuyor gibiydi. Ne diyeceğimi bilemedim bir süre. Tam kollarını boynumdan çekecekken, ben de fısıldadım.

"Ben de seni seviyorum Alkın." dedim ve kollarımı beline doladım usulca. Onun da kolları, boynuma dolanırken, gözlerimden mutluluk gözyaşları akıyordu. Sonunda olmuştu. Sevdiğim adamın kollarındaydım.

Benim kaosum bu kadar sürer zaten 🤭

Yorumlarınızı bekliyorum bebeklerim

Sizleri çok seviyorum 💜