AŞK OYUNU (BxB)

7.Bölüm

İyi okumalar

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Asaf
Sabah yine alarm gibi aynı saatte uyandım. Telefonu elime alıp bildirimleri kontrol ettim. Annem aramış gecenin yarısında. O adamdan gizli arıyordu ve genelde gece yarısı arıyordu. Görmezden geldim bildirimi. Çünkü annem, o adam Akay'ı rahatsız ettiğinde, Akay'a inanmak yerine kocasına inanmıştı. Akay da bu yüzden o evde kalmak istememiş, benim yanıma yerleşmişti. Annem o olaydan sonra pişman olup Akay'ı ve beni defalarca kez aramış, özür mesajları atmıştı ama kırılan hiçbir şey, eskisi gibi olmuyordu ne yazık ki...

Telefonu komodinin üstüne bırakıp, yatağımı düzelttim ve odadan çıktım. Hemen banyoya geçtim ve suyu ayarlamaya başladım. Bir duş almam lazımdı. Ilıktan bi tık soğuk olunca hemen girdim suyun altına. Iyice açıldığımı hissediyordum. Kısa bir duştan sonra, kapının arkasında asılı duran havlumu belime sarıp çıktım banyodan.

Ben odama geçerken, yarı açık gözleriyle, Akay geçti yanımdan. Muhtemelen beni görmemişti. Lavaboya girdiğini gördüm. Umarım uykusuna orada devam etmezdi. Yapmadığı şey değil sonuçta.

Bir defasında, uzun süre tuvaletten çıkmayınca başına bir şey geldi sanıp tuvalete girmiştim ve öylece klozetin kapağını kapatmış, klozetin üstünde oturmuş uyurken bulmuştum. Tabii abilik gereği uzun süre dalga geçmiştim. Hâlâ da aklıma geldikçe takılıyordum ona. Ama tamamen kıllık olsun diye. Çünkü abiler niye var o zaman?

Odama geçip siyah takım elbisemi giydim. Ceketimi elime alıp odamdan çıktım. Kapıya doğru giderken, Akay önümde belirdi. Nereden çıktığını bile anlamamıştım.

"Tövbe bismillah sen nereden çıktın öyle?" dedim irkilerek. Sırıtıp cevap verdi.

"Bunu uzun uzun anlatırdım bilimsel olarak ama şu an buna hazır değiliz." dediğinde alnına vurdum hızlı sayılmayacak bir şekilde.

"Sabah sabah komiğin gelmiş." deyip yanından geçtim ve kapıya doğru yürümeye başladım. O da peşimden geliyordu.

"Abi benim parayı unutmazsan çok sevinirim." dedi. Dün akşam ikiyüz diye anlaşmıştık ama yine de yufka yürekli ben, üçyüz lira çıkardım.

"Bak üçyüz lira bırakıyorum." dedim ve söylediği gibi, parayı portmantonun üstündeki ahşap, küçük süs sandığına bıraktım ve aynaya dönüp kravatımı düzeltirken konuşuyordum hâlâ. "İdareli harca. Abini üzme." dedim ve kapıyı açıp, aklıma gelen şeyle sırıttım. "Klozetin üstünde de uyuma." dedim gülümsemem büyürken. Gözleri büyüyerek bana baktı.

"Abi sen gitsene artık." dedi ve kapıyı suratıma kapattı. Kıkırdayarak asansöre yürüdüm. Eh, sabah sabah enerji de depolamıştım. Şimdi daha iyi hissediyordum işte...

***

Şirkete gelince, odama girdim. Çantamdaki önemli dosyaları çıkarıp, çantayı arkamdaki askıya astım. Ceketimi de aynı askıya asıp yerime oturdum ve çalışmaya başladım. Bir süre sonra kapıma vurulduğunu duydum. İçeri gelmesi için seslendim dışarıdaki kişiye. Alkın beydi gelen. Sevgili patronum.

"Günaydın Asaf." dedi. Ayağa kalkıp cevap verdim ben de.

"Günaydın Alkın bey. Şöyle buyurun." dedim, masamın önündeki koltuklardan birini göstererek.

"Yok yok. Ben oturmayacağım. Geçen aldığımız işin dosyasını bulamıyorum. Sende mi?" diye sordu. Dudağımı büktüm.

"Bilmiyorum ki. Yani ben almadım ama buraya koymuş da olabilirler." dedim ve odamdaki dosya dolabına yöneldim. Dolabı açıp dosyalara bakarken, çok yakınımdan bir parfüm kokusu geliyordu. Ah, bu kokuyu çok seviyordum. Arayıp da bulamamıştım. Kendimi kokuya teslim edecekken, Alkın beyin sesini duydum kulağımda.

"Buldun mu? Burada mı?" diye sordu. Kendime gelip, biraz daha baktım. Gözüme siyah dosya çarpınca, elime aldım ve kapağını açıp baktım.

"İşte, burada. Buraya koymuşlar." deyip arkama döner dönmez, Alkın beyle burun buruna geldik. Bu kadar yakınımda olduğunu düşünmemiştim. Yutkunarak yüzüne baktım. O da bana bakıyordu. Tam çekilecektim ki, kapının açılmasıyla donup kalmıştım. Kapıdan giren kişiye baktığımda anlamıştım ki, evren benden yana değildi kesinlikle.

Asaf da aynı Salih gibi  bahtsız bedevi 😄

Yorumlarınızı bekliyorum bebeklerim

Sizleri seviyorum 🌈💙