Πόρνη Πολυτελέιας {GW15}

Κεφάλαιο 7

   Περιμένω στην άκρη όσο ο καρχαρίας μου για σήμερα, μιλάει με τον Άλφα. Αγγίζω το σημάδι στον λαιμό μου και συνειδητοποιώ πόσο ανάγλυφο είναι. Προσπαθώ να μην σκέφτομαι τίποτα εκείνη την στιγμή για να μην χάσω τον έλεγχο. Δυστυχώς το αλκοόλ που έχω πιει είναι πολύ λίγο για να καταφέρει να με κάνει να χαλαρώσω. Μέχρι και ο πόνος από τα παπούτσια που προηγουμένως μου περνούσε αδιάφορος, τώρα με τσακίζει.

   Ο Άλφα σκύβει στον καρχαρία για να μπορέσουν να μιλήσουν. Βαριέμαι την αναμονή και έχω αρχίσει να νυστάζω. Χασμουριέμαι και μετατοπίζω το βάρος μου μια στο ένα πόδι και μια στο άλλο για να μείνω ξύπνια. Κάποια στιγμή βλέπω ότι ό καρχαρίας κάθεται πια δίπλα στον Άλφα στο τραπέζι, είναι μαζί τους και ο Έις. Τι δουλειά έχει αυτός εκεί; Ο Έις στέκεται όρθιος και ο Άλφα τεντώνει το χέρι του προς την πλευρά μου. Με δείχνει.

   Δεν ξέρω τι ακριβώς θέλει ο μαλάκας αλλά δεν έχω καμία όρεξη να περιμένω να δω αν θα τα βρουν με τα λεφτά. Τριακόσια δολάρια δεν είχαν πει ότι θα βάλουν για αρχή την τιμή μου; Σίγουρα είναι ψίχουλα μπροστά στα τρεις χιλιάδες που είχα καταφέρει να παίρνω μα δεν παραπονιέμαι.

   Δεν έχω ξεχάσει μέρες που μπορεί να πηδιόμουν με κάποιον μόνο και μόνο για να με αφήσει να μείνω την νύχτα στο αυτοκίνητό του και να μην ξεπαγιάσω. Αν ήμουν τυχερή και με συμπαθούσε μπορεί το επόμενο πρωί να μου πετούσε και κάνα χαρτονόμισμα στη μούρη για να βγάλω τη μέρα. Τα λεφτά δεν ξεπερνούσαν ποτέ τα πέντε δολάρια και αυτό όπως είπα αν ήμουν τυχερή.

   Και γενικά όχι δεν αποδίδω και πολλά στην τύχη. Αν το έκανα αυτό θα είχα καταλήξει να μισώ έναν αόρατο θεό για την ζωή μου αντί να προσπαθώ να ζήσω με τον καλύτερο τρόπο που μπορώ. Θα σπαταλούσα χρόνο προσπαθώντας να καταλάβω γιατί η μοίρα ή τύχη ή όπως διάολο αλλιώς την λένε όλοι αυτοί που την πιστεύουν, με έφερε στον κόσμο από μια μάνα άχρηστη. Ένα πρεζάκι που την ένοιαζε μόνο να βγάλει την μέρα για να μπορέσει να έχει την επόμενη δόση της. Μα όχι ποτέ δεν άφησα τον εαυτό μου να χαθεί σε αυτό το παιχνίδι μίσους για κάτι άγνωστο. Η ζωή ήταν και θα είναι εδώ. Και εδώ παίζονται όλα. Εκεί που κάποια άλλη στη θέση μου θα κατηγορούσε θεούς και δαίμονες ψάχνοντας απαντήσεις σε ένα άγνωστο γιατί, εγώ προτίμησα να γίνω όσο καλύτερη μπορώ σε αυτό που μονάχα έμαθα ποτέ να κάνω... Να πουλάω το κορμί μου.

   Ο Έις απομακρύνεται από το τραπέζι του Άλφα και έρχεται προς το μέρος μου. Για κάποιο περίεργο λόγο μου καρφώνεται η ιδέα ότι ο καρχαρίας με απέρριψε λόγω του ποσού που ζήτησε ο Άλφα μα... μα δεν στέκει τώρα που το ξανασκέφτομαι. Αν δεν τα είχαν βρει με τον μίστερ δεν θα καθόταν τώρα μαζί του.