Πόρνη Πολυτελέιας {GW15}

Κεφάλαιο 30

«Ω μα Ιβάνα, μωρό μου, είσαι μια θεά!»

«Μα αγαπητέ μίστερ Άλφα και οι δύο ξέρουμε πως η μοναδική θεότητα ανάμεσα μας είσαι εσύ!»

«Ω έλα καλή μου υπερβολές. Εξ άλλου εδώ γύρω εσύ είσαι η σταρ!»

«Δεν υπερβάλλω καθόλου. Εγώ μπορεί να είμαι εδώ γύρω η σταρ μα εσύ είσαι γενικά σταρ!»

«Έλα σταμάτα με κάνεις και κοκκινίζω...»

Και κάπως έτσι όσο περνάνε τα λεπτά και είμαι υποχρεωμένη να ακούω τις φιλοφρονήσεις του Άλφα με αυτή την Ιβάνα, τόσο αρχίζω να νοιώθω πως δεν έχω καμιά δουλειά εδώ. Τη στιγμή κιόλας που με πήραν χαμπάρι τα παλικάρια του Άλφα –περίπου την ίδια στιγμή που η θεά, σταρ, Ιβάνα σταμάτησε να φωτογραφίζεται και πήραν τα μάτια τους από πάνω της- κοιτάχτηκαν μπερδεμένοι μεταξύ τους. Σχεδόν μπορούσα να ακούσω τις σκέψεις τους... 'τι θέλει ρε εδώ αυτή;' 'τι την έφερε εδώ την βρωμοπουτάνα;' Και για να πω την αλήθεια τις ίδιες σκέψεις κάνω και εγώ Τι διάολο με έφερε εδώ;

Αυτή η Ιβάνα λοιπόν πλησιάζει και φιλάει σταυρωτά τον Άλφα. Με κοιτάζει –είμαστε πάνω-κάτω στο ίδιο ύψος- και μετά γυρίζει και πάλι στον Άλφα. «Αυτή είναι;» ρωτάει και εκείνος κουνάει θετικά το κεφάλι του ενώ της ανάβει το λεπτό και μακρύ τσιγάρο. «Δεν είναι κακή. Νομίζω δεν θα δυσκολευτούμε... πρέπει να βάλει κάνα γραμμάριο όμως... καταλαβαίνεις, σε εσάς τα αγοράκια αρέσουν οι... καμπύλες» λέει και πιάνει τα βυζιά της «σωστά αγόρια;» γυρνάει στους άλλους και εκείνοι νεύουν σαν πιστά κουτάβια. «Μα καλά μίστερ Άλφα, δεν τις ταΐζεις καθόλου; Τέλος πάντων. Άφησε τη μου δυό μέρες και όλα θα είναι έτοιμα!»

Ο Άλφα σηκώνει τα χέρια του. «Ό, τι πεις μωρό μου. Σε εμπιστεύομαι απόλυτα. Και ό, τι χρειαστείς μη διστάσεις να το ζητήσεις σε όποιο ρεμάλι θες» λέει εκείνος και δείχνει τους μπράβους του πριν κάνει μια δραματική έξοδο αγκαζέ με τον γλυκούλη.

Μα καλά μόλις με άφησε εδώ πέρα με αυτή; Και τι ακριβώς θέλει να κάνω; Κοιτάζω τριγύρω σαστισμένη.

«Λοιπόν εσύ είσαι η Κάρμεν έτσι;» δεν μου βγαίνει να της απαντήσω κάτι. Σχεδόν δυσκολεύομαι αν την ακούσω. Η αλήθεια είναι ότι νοιώθω κάπως χαμένη, έξω από τα νερά μου. Όλα αυτά τα φλας τριγύρω, τα μοντέλα... οι φωτογράφοι που φωνάζουν... «τι έγινε κούκλα, σου έφαγε η γάτα τη γλώσσα; Έλα συγκεντρώσου δεν είναι και τόσο δύσκολο...» φωνάζει η Ιβάνα και μετά γυρίζει στον Έις που μα έχει πλησιάσει «ποπο ελπίζω να μην με κουράσει πολύ αυτή... μα καλά την πιο ζαβή μου έφερε;»